Suske en Wiske op het WWW
Suske en Wiske op het WWW
Suske en Wiske

De junglebloem


Vorige Index
Index
Volgende

Rode reeks no. 97 (1e druk: september 1969)

De junglebloem Zaterdag, 18 januari 1969, kon men in De Standaard de aankondiging van het nieuwe Suske en Wiske-verhaal lezen. Het verhaal had als titel De junglebloem. Maandag, 20 januari 1969, startte men met de voorpublicatie en eindigde op maandag, 2 juni 1969.
In september 1969 kwam het verhaal als eerste druk in album uit.

Een verhaal uit de wereldliteratuur stond (indirect) model voor De junglebloem! Het is namelijk Het jungleboek van de auteur Rudyard Kipling (*1865 - +1936).
The junglebook en The second junglebook zijn verzamelingen van verhalen en gedichten van deze Engelse auteur. Deze beide verzamelingen verschenen voor het eerst in het jaar 1894 en 1895. Bij de bekendste van deze vertellingen gaat het om de menselijke vondeling Mowgli, die opgroeide bij de dieren in de jungle zonder contact te hebben met de menselijke beschaving.
Deze beide werken worden ook beschouwd als hoogstandjes van educatief onderwijs, want het laat Mowgli zien in zijn ontwikkeling van een speels kind tot een rijpe volwassene, die verantwoording tegenover zijn leefmilieu, de fauna van de jungle, heeft en door zijn dagelijkse krachtmeting met de natuur, met de dieren en met de mensen opgroeit tot een zelfbewuste jongeman.

Willy Vandersteen heeft zich bij De junglebloem echter meer georiënteerd op de Walt Disney-verfilming van Het jungleboek, want de bv. in De junglebloem voorkomende schurken Kaa de slangenmens en Jerry Kan de catcher zijn niet alleen al vanwege hun namen, maar ook door hun uiterlijk direct uit de film ontleend. (n.b. Kaa de reusachtige wurgslang wilde Mowgli graag opvreten, maar ook Shere Kahn de Bengaalse tijger was er van bezeten Mowgli op te vreten.)

Disney's Junglebook

De Walt-Disneyfilm The junglebook kwam uit in 1967 en was meteen een ongelooflijk succes. De combinatie van het spannende verhaal van een jongen, die in een oerwoud moet overleven tussen allerlei wilde dieren en de swingende muziek was overweldigend. Niet alleen menig kind kwam toen destijds in 1967 dansend uit de bioscoop, maar ook menig volwassene! Het is ook aan deze combinatie te danken, dat de film nu nog heden ten dage graag bekeken wordt door jong en oud.
In 2003 kwam het vervolg op de Walt Disney-tekenfilm. Weliswaar was ook deze film een enorm succes, maar ze kon de stijl en de sfeer van de voorganger niet helemaal evenaren.
Deze beide films zijn echter niet de enige verfilmingen van Het jungleboek.
Een van de vroegste verfilmingen van Het jungleboek (met echte dieren en mensen) is die van Hongaarse regisseur Zoltan Korda (*1895 - +1961) uit jaar 1942 met de Indische kinderster Sabu (*1924 - +1963) in de hoofdrol als Mowgli en een van de laatste is die van de regisseur Stephen Sommers (*1962) uit het jaar 1994.

Bij de Scouts, oftewel de padvinders, neemt Het jungleboek ook een grote plaats in dankzij Robert Baden-Powell (*1875- +1941), de oprichter van de padvindersbeweging. Hij ontwikkelde in 1914 het concept van de wolfjes met toestemming van Rudyard Kipling. Net zoals Mowgli wordt een kind in Wolfjes en hun akela een wolfenroedel opgenomen en moet zich daar voor het eerst aanpassen en zijn plaats vinden. Later krijgt hij kleinere opdrachten binnen de groep, helpt andere kinderen bij het wennen in de groep en moet uiteindelijk zijn roedel verlaten als hij tot de padvinders moet toetreden, net zoals Mowgli zijn roedel verlaat om in de wereld van de mensen terug te keren.
Talrijke begrippen en ook gebeurtenissen uit de beide Jungleboeken zijn in de wolfjesbeweging geïntegreerd of liggen als basis voor de daar toegepaste rituelen. Zo heet de plaatselijke wolfjesgroep meute en bestaat meestal uit 15 tot 30 kinderen. Die zijn wederom verdeeld in roedels, bestaande uit 6 tot 10 kinderen. De jeugdleid(st)ers heten Akela, verdere helpers worden Balu, Hathi of Baghira genoemd.
Als kinderen wisselen van wolfjes naar padvinders wordt dit evenement gevierd met De Sprong over het Vuur. Deze sprong is ontleend aan Mowgli's conflict met Shir Kahn, de tijger. Na het conflict keerde Mowgli weer terug in de wereld der (volwassen) mensen.

In tegenstelling tot het Learning by Doing van de padvinders is bij de wolfjes het speelse leren belangrijker. De kinderen leren daardoor hun omgeving op een een speelse manier kennen en daarbij worden hun vaardigheden geschoold en ontwikkeld. Maar toch vindt men ook bij de wolfjes talrijke uit de padvindersmethode overgenomen elementen, zoals bijvoorbeeld het systeem van de kleine groepen, of zoals de wolfjesgroet en -wet. Iets wat ook bij de padvinders gebruikelijk is.

Suske en Wiske ontmoeten Jonathan en Monky

Samenvatting

Op een avond leren Suske en Wiske Jonathan, een zwerver, met zijn sprekende aapje Monky kennen. De kinderen vragen de viendelijke oude man hoe hij aan dat sprekende aapje komt. Hij heeft het uit de Indische jungle meegebracht waar een een Engelsman, een zekere Kipling, het dier met veel geduld het spreken bijgebracht heeft. Wiske wil de man naar huis uitnodigen, zodat ook tante Sidonia Monky, de pratende aap, kan bewonderen. Maar Jonathan wil niet, want Monky kan het nogal eens bont maken. Wel nodigt Jonathan nu op zijn beurt de kinderen en Sidonia uit om hem eens te gaan bezoeken in zijn woonwagen.
Dat laten de kinderen zich geen tweede keer zeggen en meteen de volgende dag zijn ze in gezelschap van tante Sidonia op het woonwagenterrein om Jonathan te bezoeken. Nauwelijks zijn de kinderen en tante Sidonia binnen of er stopt een grote rode wagen voor de woonwagen van Jonathan. Een in Indische klederdracht uitgedosde man stapt uit en wil in opdracht van de maharadja het aapje van Jonathan kopen. Jonathan weigert echter. De dienaar van de maharadja gaat terug naar de wagen om nieuwe instructies te krijgen. Hij krijgt te horen dat hij twintig miljoen moet bieden voor Monky en als dat niet helpt moet hij gaan dreigen.
Ondanks de dreigementen blijft Jonathan weigeren en krijgt een beroerte. De maharadja stapt nu zelf uit om de zaak te regelen, maar ook hij bereikt geen resultaten en gaat kwaad weg. Jonathan wil nu, na de beroerte, zijn rust en onze vrienden gaan daarom weg.
Diezelfde nacht wordt Monky ontvoerd.
Suske en Wiske, die Jonathan nog eens bezoeken, weten meteen wie de schuldige is en verwittigen telefonisch Lambik en Jerom. Die komen echter te laat op het vliegveld aan en zien met lede ogen hoe het privévliegtuig van de maharadja opstijgt. Aan boord is Monky weer bij bewustzijn gekomen en wil van de maharadja en zijn rijkdommen niets weten. Het enige wat hij wil is weer bij Jonathan zijn. Van pure ellende opent Monky de vliegtuigdeur en springt op grote hoogte uit het het vliegtuig de dood tegemoet. Lambik en Jerom zien dit en door een stunt weet Jerom het diertje te redden.
Kort daarop vindt een ontroerend weerzien in de woonwagen van Jonathan plaats. Lambik nodigt het tweetal uit en dit keer aanvaardt Jonathan de uitnodiging. Tevreden keren onze vrienden huiswaarts.

Wat onze vrienden niet weten is dat het vliegtuig van de maharadja weer teruggekeerd is. Die nacht willen de maharadja en zijn dienaar de woonwagen in gaan maar worden tegengehouden door Suske en Wiske. De maharadja is teruggekomen om alles goed te maken, want de aanhankelijkheid van Monky heeft hem zijn ogen geopend. Als blijk van zijn goedmaking schenkt de maharadja aan Jonathan de junglebloem, een enorm grote waardevolle edelsteen. Jonathan is hiermee plots schatrijk geworden.
Feest voor Monky Dit edelmoedige gebaar van de maharadja valt niet bij alle woonwagenbewoners in goede aarde, want twee boeven van het laagste allooi, Kaa de slangenmens en Jerry Kan de catcher willen de arme oude man de edelsteen weer afnemen om zelf rijk te worden. Ze ontvoeren de oude man en Monky, maar door een list weten Suske, Wiske en Lambik de twee ontvoerden te bevrijden.
Jonathan laat zich bij het hotel waar de maharadja verblijft afzetten. De maharadja en Jonathan komen overeen dat de junglebloem weer terug naar India moet. De maharadja laat de edelsteen verbergen in een oude tempelruïne en als Monky hem later komt ophalen wordt het aapje koning van de jungle. De maharadja geeft Jonathan nog een kaart mee, waar de edelsteen verborgen zal zijn. Tevreden loopt Jonathan in naar het huis van onze vrienden, waar iedereen in buitengewone feeststemming verkeert. Plots gaat de bel en meteen is de stenmming weg als de wijkagent verklaart, dat Jonathan overreden is door een auto. De toestand van de oude man is heel erg en niemand mag hem nu storen. Onze vrienden willen hem nu naar India brengen, maar Monky wil niet en vlucht pardoes het huis uit. Meteen zijn Kaa en Jerry Kan als de kippen erbij om het aapje te vangen. Het scheelde ook dit keer niet veel of Monky was weer in handen gevallen van de twee schurken, maar door het gestuntel van Lambik en de brute kracht van Jerom komt er ook dit keer niet veel van terecht. De twee bewusteloze schurken worden door de politie ingerekend.

Het is duidelijk, dat het aapje nergens veilig is, maar ook is het duidelijk dat Monky niet weg wil van Jonathan. Lambik heeft nu plots een fantastisch idee: Hij stelt voor ergens buiten de stad een namaakjungle te bouwen met het geld dat de junglebloem opbrengt. Terwijl Lambik en Jerom een oude bunker kopen vliegen Sidonia en de beide kinderen met de Gyronef naar de verlaten tempelruïne in de Indische jungle om de edelsteen te vinden.
Zullen de drie in de onmetelijke Indische jungle met al haar gevaren de edelsteen vinden? ... En zo ja, zal het plan lukken om voor Monky een gelukkig tehuis te bouwen? Zullen Kaa en Jerry Kan weer toeslaan?


Tekst: Alain Stienen

Aankondiging in 'De Standaard'