Luc Morjaeu draagt tekenpen over
Luc Morjaeu treedt terug als hoofdtekenaar van Suske en Wiske. Sinds 2005 had hij de leiding over het tekenteam van Studio Vandersteen. Samen met Peter Van Gucht liet hij Suske en Wiske en Wiske sindsdien vele spannende, grappige en boeiende avonturen beleven.
De eerste Suske en Wiske-verhalen waarvoor hij het tekenwerk verzorgde waren het korte verhaal Het mopperende masker en het Rode reeks-avontuur Het slapende goud. Sinds die debuutverhalen heeft hij, samen met Peter Van Gucht en met assistentie van de Studio-medewerkers een eigen stempel op de reeks gedrukt.
Sinds 2005 bouwde Luc de Studio uit tot een team van zeven vaste medewerkers.
Naast de 83 albums in de rode, reguliere reeks die hij heeft gemaakt, verschenen er ook tal van kortverhalen en opdrachtverhalen. Deze periode van meer dan 15 jaar mag dus gerust beschouwd worden als een van de meest productieve periodes van Suske en Wiske.
Met zijn laatste verhaal, dat op 6 september verschijnt, brengt Luc Morjaeu hulde aan de bedenker van Suske en Wiske zelf. De krijtkampioen is een eerbetoon aan Willy Vandersteen, de meesterverhalenverteller die al als kleine jongen verhalen in krijt op de stoep in de Seefhoek tekende.
De continuïteit van Studio Vandersteen is verzekerd: Wout Schoonis verzorgt reeds jarenlang mee de figuren binnen de reeks en neemt nu de fakkel als hoofdtekenaar van Studio Vandersteen over. Luc Morjaeu neemt echter nog geen afscheid van Suske en Wiske en blijft verbonden aan de Studio. Daarnaast zal hij zich meer richten op zijn vrij werk met onder andere beeldhouwwerken, bronzen en schilderijen.
In een persbericht dat Standaard Uitgeverij naar buiten bracht zegt Luc Morjaeu:
“The secret of a happy end is knowing when to roll the credits.
Ik vond het een hele eer toen Leen Vandersteen me vroeg om hoofd van de tekenstudio te worden. Suske en Wiske (en Lambik natuurlijk) mogen tekenen vond ik fantastisch. Het was hard werken, maar ik heb het al die jaren met plezier gedaan en zo goed mogelijk als ik kon. Ik had daarbij het geluk om met vele getalenteerde mensen te mogen samenwerken. Het voelde voor mij aan dat nu het juiste moment was om het potlood in schoonheid (in Schoonis zei ik bijna) door te geven. Toen ik in 2005 begon waren Peter en ik goede vrienden, en zoveel jaren later zijn we dat nog steeds. Dat vat best de sfeer samen die we ook altijd in onze ‘Suskeenwiskes’ probeerden te leggen.”
