De lachende wolf
Wat vinden de lezers van dit verhaal?
 Index |
Verhaal |
| Formulier |
Op deze pagina worden de meningen van de lezers over De lachende wolf verzameld. U kunt zelf een bijdrage leveren aan de hier verzamelde commentaren via dit formulier.
| Gemiddeld cijfer | 8,00 |
| Reactie no. 28 | |
|---|---|
| Naam | Leendert |
| Leeftijd | 50 |
| Cijfer | 9 |
| Recensie | Dit verhaal heeft alle ingrediënten voor een goed Suske en Wiske verhaal. Het heeft spanning, veel humor, maar het verhaal heeft heel veel onverwachte wendingen en is niet erg voorspelbaar. Knap is dat we met die laatste onbekende steeds op een verkeerd been werden gezet. Tekeningen ook mooi en ook de liefde voor de natuur komt ter sprake en het probleem van het afschieten van rendieren omdat dit minder winstgevend zou zijn voor de bontverkopers. Het einde waarin slechte mensen weer veranderen in goede mensen, gebeurt wat te vaak. Bij het vorige album ook en worst afgeraffeld. Desalniettemin vind ik dit album wel een 9 waard vanwege de creativiteit en tekeningen |
| Datum | vrijdag 24 mei 2024 22:14 |
| Reactie no. 27 | |
|---|---|
| Naam | Barbarossa |
| Leeftijd | 42 |
| Cijfer | 10 |
| Recensie | De lachende wolf is opnieuw een meesterwerk uit de oude doos van Vandersteen. Sidonie blijkt een (misdadige) neef in Alaska te hebben die eenn bonthandel runt. Om hem te helpen trekt ze ook naar Alaska maar hier blijkt Jhon al te zijn overleden. Wat volgt is een geweldig verhaal, waar mysterie na mysterie wlkaar opvolgt. Als kind was dit altijd een van mijn favoriete albums, en dat is al die jaren later nog steeds het geval! Het verhaal heeft ontzettend veel plottwisten, en ook al ligt het er nogal dik bovenop dat Sidonie de persoon in de blokhut was, toch twijfel je toch altijd weer. Verder gaat Lambik natuurlijk weer helemaal op in zijn rol als Canadian Mounted Police, wat ook altijd heerlijk om te lezen is. Verder zien we een leuke verwijzing naar het vorige album, waarin Sidonie nogmaals beaamt dat ze graag met Lambik wil trouwen, terwijl deze dan doet of hij dat niet hoort. Het enige wat ik nooit heb gesnapt is het feit dst Sidonie drie keer op het 'spook' van Jhon schiet, en dst hij daar geen last van heeft, terwijl hij later gewoon levend en van vlees en bloed blijkt te zijn. Misschien de toverkracht van Snowbel? Het mysterie van de Lachende Wolf is ook erg goed, en het einde is dan wel erg dieronvriendelijk met Sidonie die honderden wolven mitrailleert. Ook kon Vandersteen het niet laten om nog een verwijzing naar de dynamiteurs van de IJzertoren te verwerken, in de albumversie is deze weggehaald. De Lachende Wolf is echt een prachtverhaal, dat zeker ook een hoger gemiddelde verdiend. Een dikverdiende 10! |
| Datum | zaterdag 17 juni 2023 04:45 |
| Reactie no. 26 | |
|---|---|
| Naam | Emmes |
| Leeftijd | 47 |
| Cijfer | 6 |
| Recensie | De lachende wolf is nooit een favoriet album van mij geweest van de pre-Jerom periode. Ik heb het album herlezen in de klassiek reeks. Die ziet er buiten de inkleuring, en de vernederlandsing er bijna hetzelfde uit als in de gewone rode reeks. Er is deze keer niets hertekend, gelukkig. De tekeningen zijn in het zwart wit toch wel mooier en gedetailleerder (omdat de inkleuring soms toch wel eens een lijntje deed verdwijnen). Kijk maar eens naar de eerste twee pagina's , die helemaal niets met de rest van het avontuur te maken hebben. Ik denk dat Vandersteen aan natuurstudie aan het doen was, de aanval van de egel en de adder is in mijn ogen een klein meesterwerk. De tekeningen blijven mooi in de rest van het album, maar heb toch een beetje de indruk dat hij het verhaal wat beu was en er zich iets rapper vanaf maakte. Maar begrijp me niets verkeerd: er is niets mis mee! Bij het herlezen viel het me iets beter mee maar het haalt niet het niveau van de vorige avonturen als de sterrenplukkers of het bevroren vuur. De inzet, weer een familielid van Sidonie die het verhaal in gang zet, kan niet meer origineel genoemd worden. Wat ik wel superleuk vond, was de manier waarop Lambik reageert als Sidonie van het avontuur wil afzien als er iemand zou zijn die met haar zou trouwen. Ineens staan haar koffers klaar. Vervolgens volgen we Sidonie op reis, en zo krijgt zij voor enkele pagina's toch nog eens de hoofdrol.Het mysterie van kozijn John die komt spoken wordt goed overgebracht. Ook Suske en Wiske krijgen quality time als Lambik achter blijft bij de gewonde ranger - iets dat wel eens mag, want in de beginjaren valt dat eigenlijk tegen hoe dikwijls dit wel eens gebeurt. Zeker in de beginjaren had de reeks "Lambik & co" kunnen noemen. Daarna is het weer aan Sidonia, maar vanaf dat Lambik dan binnenvalt loopt het qua verhaal wat mis vind ik. John is de kariboedoder (geen verrassing-) maar het is wel een verrassing dat ze zich tegen hem keert en met John meegaat. Meer nog, later geeft ze Lambik een serieuze zwaai met zijn geweer , en te zeggen dat ze een paar pagina's eerder nog met hem wou trouwen! Totale onzin, als je het mij vraagt, en toch wel wat gebrek aan inspiratie. De cariboudoder had ook Suske en Wiske nog eerder de dood ingejaagd, ze moest het eens weten zeker? En dan begint het geheimzinnige blokhut mysterie, waar ik zoals ik al eerder zei, niet door geboeid was. Suske en Wiske veranderen dan in twee cariboujongen, Suske wordt neergeschoten en Wiske verklaart hem dood. In het volgende prentje staat er "dat Wiske niks van beenhouwerij of doktoren kent", wat ik dan wel grappig vind geformuleerd, en het wordt Vandersteen vergeven dat hij ons zo om de tuin heeft geleid. Gelukkig doet hij niet al te dikwijls. Ondertussen blijft Lambik maar om de blokhut sukkelen en ook Sidonie wordt dood verklaard door Lambik. Enfin, er wordt nog wat "afgelapt" tussen lambik en John, en als Sidonie uiteindelijk de blokhutpersoon blijkt te zijn (terwijl ze constant schreef dat ze Sidonie niet was), is haar verklaring waarom ze maar deed alsof ze bij John bleef niet toereikend. Ik snap nog altijd niet waarom ze het deed... om aan dat wapen te kunnen werken? Nee, het overtuigt me helemaal niet. Het slaagt allemaal nergens op qua logica. Zou Vandersteen hetzelfde gevoel hebben gehad? En dat hij een nieuw vast personage nodig had om het terug wat origineler te maken? Want na dit album begon hij bijna gelijktijdig aan "Het vliegende hart" (het derde avontuur in Amoras, een veilige haven voor hem) en aan "De dolle musketiers", waarin Jerom zijn intrede doet. Het lijkt er voor mij een beetje op, maar zeker zijn we natuurlijk niet. Natuurlijk deed hij toen ook nog de Kuifje avonturen (toen De schat van Beersel denk ik), dus misschien werd het ook gewoon wat te veel. Tenslotte nog even vermelden dat de rode versie één strookje ingekort werd op het einde, waar Vandersteen het nog eens heeft over de vernielde Ijzertoren die nu opnieuw gebouwd wordt. Dat werd een veel neutralere versie in de rode reeks. Qua tekeningen en humor is Vandersteen hier in dit album zeker wel op niveau en heeft hij zijn ziel er nog eens ingestoken. Maar qua verhaal valt de 2de helft toch wel wat tegen. |
| Datum | zondag 05 september 2021 07:52 |
| Reactie no. 25 | |
|---|---|
| Naam | De Zilveren Bok |
| Leeftijd | 249 |
| Cijfer | 10 |
| Recensie | De Lachende Wolf, het laatste verhaal uit de rode reeks waarin we Lambik terug zien in een onversaagde heldenrol. Helaas zou in het album hierna, de Dolle Musketiers Deus Ex Machina Jerom zijn intrede doen. Naar mijn mening zou dit ervoor zorgen dat de verhalen na de Lachende Wolf steeds vaker een voorspelbaar einde zouden krijgen, wat de reeks absoluut niet ten goede kwam. Uiteindelijk zouden er nog genoeg prima verhalen voortkomen uit de Rode Reeks, maar het geweldige niveau dat werd gehaald voor de intrede van Jerom zien we helaas nooit meer terug. Naar mijn mening is S&W het beste met de primitieve cast die bestaat uit Sidonie, Lambik en S&W zelf natuurlijk. Hierin is mijn favoriete karakter Lambik op zijn best, als de dappere held die af en toe zijn stuntelige momenten kent. Na de intrede van Jerom wordt Lambik steeds dommer en neemt Jerom bovendien zijn aspect van de sterke held over. Hierdoor blijft er van het karakter Lambik op den duur niet veel meer over…
Alle verhalen uit de gouden periode 1946-1952 bevatten naast de heerlijke geheimzinnige sfeer ook prachtige tekeningen! Ook dit veranderd na de Lachende Wolf helaas. We zien een evolutie van de tekenstijl naarmate Vandersteen parallel aan de Rode Reeks gelijk de Blauwe reeks schreef voor Kuifje. Verhalen zoals het Zingende Nijlpaard en de Tartaarse Helm zijn prachtig getekend, en als je deze tekenstijl met die van de Dolle Musketiers vergelijkt, dan zie je een duidelijke achteruitgang. Vandersteen besteedde op een gegeven moment steeds meer werk aan S&W uit, zodat hij ook aan andere projecten tijd kon besteden. Maar klaar nu met deze mini rant, over naar het verhaal. De Lachende Wolf is na Bibbergoud opnieuw een verhaal dat zich in Noord-Amerika afspeelt. Dit keer echter niet in het Wilde Westen, maar het barre Noorden van Alaska, waar Sidonie de pelshandel van haar neef rosse Jhon (oorspronkelijk was het Jhon en niet John) over moet nemen. Als ze in Alaska aankomt vindt ze echter het graf van Jhon. Sidonie besluit om bij Jhon’s huishoudster (vrouw) Big Snowbell in te trekken en de bonthandel van haar neef voort te zetten. Dode Jhon komt echter elke nacht spoken waardoor Sidonie een wanhoopskreet schrijft naar Lambik en S&W om haar te helpen. Eenmaal aangekomen in Alaska wordt Lambik een Royal Canadian Mounted Police (in Alaska hahahaha) en beleeft zo allemaal doldwaze avonturen. Verder zien we in dit verhaal nog de zeer wrede Cariboudoder terug, een schurk die S&W bijna aan de wolven voert. Het doel van de Cariboudoder is om de Caribous af te slachten zodat de Indianen hun pelsen weer verkopen. Door middel van de Lachende Wolf en de doodkopshorde van wolven wil hij dit doel bereiken. De Lachende Wolf is naar mijn mening een van de beste albums, omdat er zo ontzettend veel plottwists inzitten. Aan de andere reviews te zien vinden veel mensen dit of een heel goed, of een heel slecht album. Dat komt doordat het tempo door alle plottwists zo ontzettend hoog ligt. Rosse Jhon blijkt niet dood en is zelfs de Cariboudoder. Daarnaast is er nog het mysterie van de blokhut waaruit getimmer voort komt (ik dacht als kind dat het prof. Barabas was) en verder natuurlijk het mysterie van de Lachende Wolf. Verder vindt ik ook het feit dat Lambik tante Sidonie doodschiet iets unieks uit dit album. Uiteindelijk blijkt de grootste boosdoener echter niet Rosse Jhon te zijn, maar zijn vrouw Big Snowbell, die Jhon door middel van een toverformule wreed had gemaakt omdat ‘Ik willen hebben heel veel, zonder hij moeten ervoor werken’.
Verder haalt Vandersteen in de laatste strook hard uit naar de Vlamingenhaters, die in 1946 de ijzertoren verwoestten. Als het vliegtuig terug uit Alaska over de ijzervlakte vliegt, ziet Wiske twee mannen staan die al bij het in opbouw zijnde nieuwe monument klaarstaan. Als ze vraagt waarom die twee mannen daar staan antwoord Lambik: ‘Dat zijn dynamiteurs die staan te wachten tot de nieuwe toren af is’. Later werd deze verwijzing, net zoals alle verwijzingen naar de koningskwestie, geschrapt. 1: De Ringelingschat 2: Het Zingende Nijlpaard 3: Lambiorix 4: De Lachende Wolf 5: De Bokkerijder 6: Het Bevroren Vuur 7: Het Spaanse Spook 8: De Tartaarse Helm 9: De Tuf-Tuf Club 10: Bibbergoud Danku! |
| Datum | vrijdag 02 juli 2021 00:54 |
| Reactie no. 24 | |
|---|---|
| Naam | Boesterink |
| Leeftijd | 41 |
| Cijfer | 10 |
| Recensie | Dit is echt een geweldig album! Wat ikzelf zo goed vindt aan dit album zijn de zotte streken van Lambik rondom de blokhut en de continue spanning in het verhaal. Een leuke klassieker die een hoger gemiddelde verdiend! Lambik als Canadian Mounted Police is simpelweg legendarisch! |
| Datum | zaterdag 19 juni 2021 02:50 |
| Reactie no. 23 | |
|---|---|
| Naam | Remco |
| Leeftijd | 49 |
| Cijfer | 7 |
| Recensie | Een ouwetje uit de jaren vijftig. Dit keer ook een gedateerd album, gedateerd in die zin dat de thematiek anno 20121 niet meer zou kunnen. Trouwens ook al eerder. De serie gaat prat op haar liefde voor dieren maar daar is in dit album niets van te merken. Een beetje merkwaardig dat Willy Vandersteen kennelijk een grote omslag heeft gemaakt door de jaren heen. Zo zien we dat het belerende niet altijd om haar plaats is of dat het een schijnheilig randje heeft. Het verhaal is op zich best leuk, vooral ook omdat dit één van de verhalen is waar Sidonia een hoofdrol heeft en in die hoedanigheid erg heldhaftig is. Ook vermakelijk is het dubbele van haar karakter in dit verhaal. Toch is het wennen dat ze zich, beïnvloed door haar slechte ik, zo prompt tegen haar vrienden keert. Frappant is dat Lambik op het kaft staat en niet de heldin van dit verhaal. Hij is goed op dreef als onnozelaar en minder als held maar alles past nog binnen het kader. Zijn humor is leuk, een voorbeeld is het slap schieten van de pistolen in de salon. Suske en Wiske zitten in hun oude vertrouwde rollen, wel vallen ze wat minder op, al zijn zij als kleine kariboes best aandoenlijk. De humor it ook veel in de teksten en dat maakt het verhaal ook grappig ( voorbeeld: het branden van nieuwsgierigheid waardoor de touwen doorbranden, pagina 57) . Mystiek is ook alom aanwezig door onder andere het huis waar je niet in of uit kunt ( ….of lijkt te kunnen) en de wisseling van karakters . De actie concentreert zich toch rond Sidonia, Lambik, Snowbell en Rosse John. Eigenlijk zijn deze twee laatsten helemaal niet zulke aardige figuren. Typisch is dat deze decennia later een rol kregen in SOS Snowbell. Er zitten inderdaad fouten in bij het neerschieten van Rosse John en Suske en Wiske. Een leuk maar gedateerd verhaal dat mystiek en humor goed weet te combineren. |
| Datum | zaterdag 27 maart 2021 10:24 |
| Reactie no.22 | |
|---|---|
| Naam | Inti |
| Leeftijd | 41 |
| Cijfer | 8 |
| Recensie | Prima verhaal uit de vroege periode van Vandersteen (jaren 1950). Al ligt het onderwerp nu ongetwijfeld erg gevoelig. Met een dergelijke plot hoef je tegenwoordig niet meer aan te komen, want dan krijg je gegarandeerd alle dierenrechtenorganisaties achter je aan Ondanks dat de jacht min of meer centraal staat, krijgen we geregeld weetjes over de natuur. Dat begint al als het verhaal start Dit avontuur lijkt wel een soort pilot voor BESSY. Kort nadat de "wolf" afgelopen was, maakte Vandersteen deze western strip waar ook veel aandacht voor de dierenwereld was Er duikt weer een familielid op. Sidonia blijkt een neef te hebben die pelsjager in Alaska is |
| Datum | zondag 24 mei 2020 11:31 |
| Reactie no. 21 | |
|---|---|
| Naam | alexken |
| Leeftijd | 50 |
| Cijfer | 9 |
| Recensie | een zeer goed album met die typsche absurde van der steen humor . ik vroeg me wel af sidonia schiet op spook jhon die achteraf geen spook blijkt te zijn. dus had die dood moeten zijn. ook suske wordt in gedaante van hert vanuit een helicopter beschoten en geraakt en weer geen vuiltje aan de lucht.toch goed geamuzeert met dit album |
| Datum | donderdag 8 september 2011 19:25 |
| Reactie no. 20 | |
|---|---|
| Naam | Mark |
| Leeftijd | 37 |
| Cijfer | 6 |
| Recensie | Na de
'Sterrenplukkers' wederom een matig verhaal dat zich nu in het verre Alaska
afspeelt. Het verhaal begint met twee bladzijdes welke helemaal niets met
het uiteindelijke verhaal te maken hebben. Het gedoe rondom de blokhut
zonder ramen en deuren neemt wel een erg groot gedeelte van dit verhaal in
beslag. Daarnaast is het feit dat Sidonia de geheimzinnige in de blokhut
blijkt te zijn wel erg voorspelbaar en wordt er wel een erg vage reden
gegeven waarom ze niet bekend wilde worden.
De tekeningen zijn redelijk maar kunnen niet voorkomen dat ik dit album met 'net voldoende' beoordeel. |
| Datum | woensdag 29 december 2010 18:03 |
| Reactie no. 19 | |
|---|---|
| Naam | Frank |
| Leeftijd | 38 |
| Cijfer | 10 |
| Recensie | Dit is natuurlijk een bril-jant verhaal. De gekte die van elke bladzijde afspringt, het gedurfde absurdisme maar dan wèl binnen een spannend en tamelijk strak verhaal (kom daar de laatste 150 albums eens om). Het laat zien hoeveel lef Vandersteen als verteller had en wat voor vakman hij was. Heerlijk verhaal. Minpuntje (dat toch niet voor aftrek zorgt, want de rest blijft ijzersterk): Sidonia-in-de-blokhut, die zichzelf tegen de klippen op als geheimzinnige blijft ontkennen. Maar wij zijn geen kniesoren, wij zijn fans. |
| Datum | dinsdag 14 december 2010 16:33 |
| Reactie no. 18 | |
|---|---|
| Naam | Jules Vismale |
| Leeftijd | 40 |
| Cijfer | 3 |
| Recensie | Deze strip over de lachende wolf vindt ik één van de slechtste verhalen van Suske & Wiske! Hoewel er zeker komische personen in voorkomen (Rosse John en Big Snowbel) en grappige scenes laat Sidonia zich hierin van haar allerslechtse kant zien! Ze is ontzettend aggressief tegenover haar omgeving, verraderlijk en ontpopt zich als een soort Duitse soldaat uit WO I door met een machinegeweer talloze wolven sadistisch neer te maaien! In dit verhaal wordt de wolf nog steeds gezien als een bloeddorstig monster uit sprookjes als Roodkapje, de zeven geitjes en de drie biggetjes. Overigens werd de wolf Kazhan misbruikt om de kariboekuddes uit te laten roeien door die wolven al was dat vrijwel onmogelijk geweest! Ik vind het net als "De gekke gokker" een vreselijk album dat mijn huis nóóit in zal komen! |
| Datum | zondag 12 december 2010 14:18 |
| Reactie no. 17 | |
|---|---|
| Naam | Robin |
| Leeftijd | 12 |
| Cijfer | 7 |
| Recensie | Opzicht vond ik het een leuk album, goede tekenstijl en leuke humor. Maar.. al die ruzie's werden een beetje te snel afgeraffeld vond ik persoonlijk.. alsof Sidonia zo erg haar vrienden zou verraden als hier, ze leek dan ook wel een echte ''schurk'' in het verhaal, en dat terwijl ik haar toch liever in haar normale ''vriendelijke'' rol zie. Lambik redt de boel nog wel een beetje, zijn stommiteiten en humor brengen je als lezer toch af en toe een grote glimlach op.. Suske en Wiske.. je ziet al aan de cover dat het Herten worden en opzicht vond ik het niet storen. Die indiaan was misschien een beetje overbodig.. en gewoon te voorspelbaar dat zij en Rosse John eigenlijk helemaal niet zo slecht zijn. Zoals ik al zei : veel te voorspelbaar, maar opzicht vond ik het toch een leuk album om gelezen te hebben. |
| Datum | zondag 7 juni 2009 12:43 |
| Reactie no. 16 | |
|---|---|
| Naam | Jeroen de Munter |
| Leeftijd | 27 |
| Cijfer | 2 |
| Recensie | Lisanne schreef: "Een verhaal dat al langdradig en saai begint met een brief in een diepvriezer (hoe verzinnen ze het?) omdat 'anders de inkt uitloopt', vervolgens een dode die niet dood schijnt te zijn, een indiaanse vrouw die kan toveren en een Sidonia die zomaar eventjes een houten barak in elkaar timmert alsof het niets is, waarna Lambik zo'n 4 pagina's lang achter de identiteit van 'de persoon in de mantel' probeert te komen om dan uiteindelijk te ontdekken (wat iedereen al lang wist natuurlijk) dat het Sidonia is, die heel deze maskarade opzette omdat 'Lambik anders in de weg liep' (terwijl hij nu uiteraard véél meer in de wegliep dan indien ze hem op de hoogte had gebracht...) Kompleet ongeloofwaardig verhaal met de kleine wolf, die elke andere aftroeft en reageert op wat signalen en schijnt te lachen.... Kortom: extreem vergezocht, ongeloofwaardig, niet samenhangend, veel bladvulling en weinig inhoud." =+< Inderdaad: ik citeer haar volledig. Ik ben het dan ook volkomen met haar eens. Een onrealistisch, niets zeggend, bij zijn haren getrokken verhaal zonder diepgang. |
| Datum | dinsdag 26 mei 2009 15:27 |
| Reactie no. 15 | |
|---|---|
| Naam | Sandstorm |
| Leeftijd | 30 |
| Cijfer | 8 |
| Recensie | Leuk album met
veel geheimzinnigheden zoals we van Vandersteen gewoon zijn. Wel vreemd dat
Sidonia, die in de blokhut zit, toch steeds briefjes geeft aan Lambik waarin
ze hem overtuigt dat zij niet in de hut zit. Als lezer weet je ook wel dat
zij erin zit, dus die briefjes hadden blijkbaar als enig nut de lezer wat op
een dwaalspoor te brengen. Deze vondst lijkt me dan toch niet echt geslaagd,
maar voor de rest is het zeker een goed album dat meedere herlezingen waar
is. En het lijkt wel of de familieleden van Sidonia allemaal in de beginperiode van S & W opduiken. |
| Datum | zondag 19 oktober 2008 21:17 |
| Reactie no. 14 | |
|---|---|
| Naam | Luc |
| Leeftijd | 47 |
| Cijfer | 8 |
| Recensie | Ongetwijfeld een sterk album vanwege de spanning, de actie en de geheimzinnigheid, de uitzonderlijke locatie (Alaska), Vandersteens voorliefde voor de natuur wat tot uiting komt in de duidelijke uitleg over de egel en de strijd tegen de kariboejacht, en tenslotte de vele geslaagde grappen zoals de twee wolven die elkaar opvreten en de voetstappen rond de boom. Dat Sidonia de geheimzinnige in de blokhut blijkt te zijn was wel voorspelbaar en een minpunt in dit album. Het tekenwerk mag er ook zijn, maar is toch wat minder dan zijn voorganger "de Sterrenplukkers". Zo valt het mij op dat de figuren vaak met O-benen getekend zijn. |
| Datum | Sat Oct 13 23:41:20 2007 |
| Reactie no. 13 | |
|---|---|
| Naam | Lisanne |
| Leeftijd | 18 |
| Cijfer | 2 |
| Recensie | Een verhaal dat al langdradig en saai begint met een brief in een diepvriezer (hoe verzinnen ze het?) omdat 'anders de inkt uitloopt', vervolgens een dode die niet dood schijnt te zijn, een indiaanse vrouw die kan toveren en een Sidonia die zomaar eventjes een houten barak in elkaar timmert alsof het niets is, waarna Lambik zo'n 4 pagina's lang achter de identiteit van 'de persoon in de mantel' probeert te komen om dan uiteindelijk te ontdekken (wat iedereen al lang wist natuurlijk) dat het Sidonia is, die heel deze maskarade opzette omdat 'Lambik anders in de weg liep' (terwijl hij nu uiteraard véél meer in de wegliep dan indien ze hem op de hoogte had gebracht...) Kompleet ongeloofwaardig verhaal met de kleine wolf, die elke andere aftroeft en reageert op wat signalen en schijnt te lachen.... Kortom: extreem vergezocht, ongeloofwaardig, niet samenhangend, veel bladvulling en weinig inhoud. |
| Datum | Sun Feb 4 11:44:31 2007 |
| Reactie no. 12 | |
|---|---|
| Naam | Tom |
| Leeftijd | 29 |
| Cijfer | 8 |
| Recensie | Ik was denk een jaar of acht toen ik dit verhaal las en vond het vooral magisch. Die rare neef van Sidonia die een geest is, maar toch weer niet. De rol van Sidonia die ik niet goed kon plaaten (is ze nu goed of slecht?), Lambik hangend in die kariboehuid en zoals al genoemd die wolven die elkaar opvreten. Raar, maar mooi en magisch. |
| Datum | Tue Aug 15 10:45:46 2006 |
| Reactie no. 11 | |
|---|---|
| Naam | Ari |
| Leeftijd | 23 |
| Cijfer | 6 |
| Recensie | In tegenstelling tot veel andere lezers, vind ik dit verhaal één van de slechtere die Willy Vandersteen heeft getekend. Het staat mijlenver van toppers als wattman, prinses zagemeel of het hondeparadijs. Pluspunten zijn de maffe humor (inderdaad, de twee wolven die elkaar opvreten is een klassieker!), de geheimzinnigheid (de voetstappen die rond de boom heengaan enz ... ) en de oude tekenstijl, die gelukkig ook in de kleurenversie bewaard is gebleven. Groot minpunt vind ik het verhaal. Het lijkt hier echt alsof Willy Vandersteen zichzelf elke ochtend afvroeg: "wat ga ik vandaag weer bedenken om dit verhaal een strook verder de helpen?" Vooral de geheimzinnige in de blokhut, is één groot gebrek aan origanaliteit. We weten dat het Sidonia moet zijn, want het kan niemand anders zijn, en we worden heel de tijd wijsgemaakt dat het Sidonia niet is omdat dat op de briefjes staat, en uiteindelijk blijkt het spijtig genoeg inderdaad gewoon Sidonia te zijn ... Terwijl ik als lezer eigenlijk uitkeek naar een verassende ontknoping (als het Sidonia niet is, wie kan het dan in hemelsnaam zijn?). Ook hier blijkt uit andere albums dat Willy Vandersteen veel originelere "onbekenden" uit zijn hoed kon toveren (de derde man in de stalen bloempot, de wolk in de zwarte madam, de beer in bibbergoud of zelfs Feesles in het brommende brons) Toch een zes, want zelfs met een belabberd scenario, is het een fijn album om te lezen. |
| Datum | Wed Feb 1 21:39:35 2006 |
| Reactie no. 10 | |
|---|---|
| Naam | J. Joffer |
| Leeftijd | 25 |
| Cijfer | 10 |
| Recensie | Samen met De Sterrenplukkers een van de aller, allerbeste S&W's. Spanning, grappen, magie en weer een flinke dosis Vandersteen-geheimzinnigheid. Een vreemde gloed hangt er rond dit album, door de nogal politiek-incorrecte jacht op pelzen en door de absurdste humor ooit gezien bij S&W. Twee wolven die elkaar opeten? Een album dat iedereen móét hebben! |
| Datum | Fri Sep 30 14:36:12 2005 |
| Reactie no. 9 | |
|---|---|
| Naam | harmen |
| Leeftijd | 14 |
| Cijfer | 9 |
| Recensie | goed album, goeie humor, leuk verhaal, maar er zijn betere, dus geen 10 van mij. |
| Datum | Sat Mar 26 17:28:47 2005 |
| Reactie no. 8 | |
|---|---|
| Naam | Antoon van Ham |
| Leeftijd | 24 |
| Cijfer | 8 |
| Recensie | Een mooi en vooral ook heel grappig verhaal. Het bevat ook hele vreemde dingen met als toppunt wel de twee wolven die elkaar opvreten tot er niets meer van over blijft. Toen ik het voor het eerst las kon het verhaal me nog niet zo boeien, maar ik ben het steeds meer gaan waarderen. Het verhaal vind ik nog steeds niet helemaal geweldig, maar de grappen maken heel veel goed. In dit verhaal komt ook duidelijk de liefde van Willy Vandersteen voor de natuur naar voren. Vooral de manier waarop hij in het begin de egel en de adder beschrijft, maar later ook de wolven en kariboes. |
| Datum | Wed Mar 16 18:21:59 2005 |
| Reactie no. 7 | |
|---|---|
| Naam | Peter Hoekstra |
| Leeftijd | 24 |
| Cijfer | 9 |
| Recensie | Een leuk album vol mystery en leuke plotwendingen. Alles is goed en mooi getekend, wat het verhaal goed kracht bijzet zoals de verschillende seizoenen. Gewoon een top verhaal waaraan je kunt zien dat er veel energie en tijd is ingestoken. Goed tot de laatste bladzijde en is voor mij een dikke 9 waard! Geen 10, want er zijn nog betere albums maar op dit album is geen minpunt aan te rekenen! |
| Datum | Tue Sep 28 12:56:45 2004 |
| Reactie no. 6 | |
|---|---|
| Naam | T. van Spaandonk |
| Leeftijd | 30 |
| Cijfer | 9 |
| Recensie | Ik ben net naar de winkel geweest om weer een nieuw album te kopen.(de vorige is kapotgelezen). Dit is een S&W die alles heeft. |
| Datum | Mon Sep 20 18:04:25 2004 |
| Reactie no. 5 | |
|---|---|
| Naam | Henk Schillemans |
| Leeftijd | 31 |
| Cijfer | 10 |
| Recensie | Een absoluut topalbum. Een tot aan het einde spannend en mysterieus verhaal met veel humor en prachtige tekeningen. |
| Datum | Sat Jul 3 10:55:06 2004 |
| Reactie no. 4 | |
|---|---|
| Naam | Arno Callens |
| Leeftijd | 15 |
| Cijfer | 10 |
| Recensie | De omgeving, de fauna en flora, de grappige personages, de onverwachte wendingen, de humor, de actie, de spanning,... Oneindig veel redenen waarom "De lachende wolf" het béste Suske & Wiske-album is! Ik heb het al enorm veel keren verslonden en het blijft me boeien! Hoed af voor Willy! |
| Datum | Thu Jul 1 18:03:54 2004 |
| Reactie no. 3 | |
|---|---|
| Naam | Chuck |
| Leeftijd | 39 |
| Cijfer | 10 |
| Recensie | Gekregen toen het uitkwam, vond het meteen fantastisch. Nu jaren later, nog steeds spannend. |
| Datum | Fri May 14 13:10:36 2004 |
| Reactie no. 2 | |
|---|---|
| Naam | Arjan van der Jagt |
| Leeftijd | 16 |
| Cijfer | 10 |
| Recensie | Ook een tien van mij. De fantastische humor, de acties van Sidonia en het verhaal in zijn geheel, top! Bovendien een verhaal in de zeer oude tekenstijl, dus sowieso een klassieker! |
| Datum | Mon Feb 16 16:47:48 2004 |
| Reactie no. 1 | |
|---|---|
| Naam | Jaap Blom |
| Leeftijd | 23 |
| Cijfer | 10 |
| Recensie | Superspannend verhaal is dit! Ik heb het altijd een van de tofste verhalen gevonden.
Sidonia gaat naar Alaska om de handel van haar neef - als ik het niet mis heb - over te nemen. In Alaska is het echter geheimzinnigheid (een echt Suske en Wiske woord eigenlijk) wat de klok slaat: de gevaarlijke sneeuwvlaktes met haar inwoners, de (dode) neef die soep komt eten, die vreemde indiaanse. Tja ik kan niet anders dan dit verhaal een 10 geven. De locaties zijn geweldig, de voortdurende spanning - die verraderlijke wolf die kan lachen, de kariboedoder, magie et cetera et cetera - goede grappen en de bijpassende tekenstijl die nog ruimte overlaat voor vrije associatie. Subliem! |
| Datum | Tue Jun 24 23:43:24 2003 |
