De breinbrekers

Minpuntje voor de tekeningen waarbij de hoofden van de bijfiguren vaak niet in typische Suske en Wiske stijl zijn getekend en ook opvallend dat in dit albums de hoofden relatief groot zijn t.o.v. de strookjes wat in klare lijn strips als S&W niet echt funtioneel is.

Maar, naast deze negatieve punten zijn er gelukkig ook positieve!:
Het verhaal zat naar het einde toe beter en beter in elkaar en uiteindelijk vond ik het een goeie plot, was het spannend en niet te complex! De stereotypen die terugkeren vind ik héél tof! Vb. in strook 58 zet tante Sidonia haar pokerface nog eens op! Lang geleden en prachtig om dit nog eens te zien!
De agent die in het begin verschijnt en op het einde nog eens terugkomt is ook heel leuk gevonden! Dit kwam in vroegere S&W verhalen ook voor! Met kleine variaties blijft dit leuk om lezen en schept het ook humor!
Lambik, Jerom en Sidonia zijn ook goed uitgewerkt hier! De ijdelheid van Lambik steekt op het einde de kop op, Jerom blijft de stoere krachtpatser die met zijn creativiteit een prachtige kooi in elkaar knutselt! En de samenwerking van de drie op het eind om de moord op Meugnee Treun te voorkomen is goed gevonden!
Kortom bij dit verhaal kon ik er in opgaan, maar ik wil niet meer dan een 6geven wegens de enkele slordigheden in het verhaal. Maar als ik dit lees, schijnt het meer terug de goede kant op te gaan met S& W na de minder goede trilogieën!

Jelmer

Ga zo door, Marc.

Sidonia, sorry dat het seksistisch klinkt..sorry!, maar ik vond de verhalen dat zij thuisbleef om allerlei strijken te doen vaak veel makkelijker lopen. Sidonia is veel te nadrukkelijk aanwezig, terwijl de oude Lambik niet meer te zien valt. En dan bedoel ik waar is de super-eigenwijze Lambik die altijd de leider wilde spelen en dan onnozel uit de hoek kwam als zijn plannen niet lukten. Jerom is tegenwoordig een in de wegstaande figuur die erg dom overkomt. Hij relativeerde altijd het gedrag van Lambik. Nu lijkt het ook vaak dat Sidonia, Lambik en Jerom 1 geheel vormen. Ze komen bijna altijd tegelijk aan en doen daarna ook alles samen.

Ik las in een andere recensie dat S&W anders overkomen. Inderdaad. Geen diepgang in de figuren. Neen gewoon dommige tieners. Eigenwijze Wiske..?? Nergens te bekennen. Eerst wilde Wiske nog weleens wat naiïef gedrag vertonen. Nu zijn ze het continu eens en lossen alles samen op. Zijn zij lid van een of andere vage Sociale Vaardigheidscursus met het onderdeel 'Wij zijn samen een'? En zij lopen ook altijd samen.. bijna irritant.

Tja en het internet is toch wel heel voornaam nu.. En op zich kan dat best, maar alle wijsheid komt hier nu vanaf en eerst was daar altijd good-old Barabas, maar is blijkbaar dement aan het worden en praat alleen maar wartaal, want hij is in geen velden of wegen te bekennen (ja als domme figuur in een droom, nou prestentieuze rol hoor)

Maar goed. Dit is even algemeen klaagzang van mijn kant, wat ik dus nog steeds mis bij Marc. Hij zal het goed bedoelen, maar ik snak er naar om een S&W-album te lezen en niet een of andere surrogaat-verhaal dat uitkomt onder de titel S&W. Iemand opperde dat het dan maar net zoals bij Kuifje had kunnen gebeuren, maar als het niet verbetert, dan lijkt het me een keuze. S&W is het niet waard om met dit soort reeksen van slappe verhalen te blijven doorgaan.

Ik geef een ruime voldoende, omdat ik het verhaal afzet tegen de albums die de laatste jaren zijn uitgekomen en dan hoop ik dat (ondanks dat het maar heel langzaam gaat) het betert. Het verhaal heeft weer eens een 'ouderwets' slot. Een paar stroken waarmee het humoristisch wordt afgesloten. Ik krijg dit keer niet de indruk dat het afgeraffeld is zoals bij zovele albums hiervoor. Ook het aantal bijfiguren is nog te veel, maar dit keer redelijk te overzien. Helaas zijn ze nog te vaak te hysterisch/druk. Een keer wat slomere figuren (inderdaad zoals die twee handlangers) is ook leuk.

Laten we hopen dat het wat verder gaat.. Ik zeur niet over goede inkleuring en zo, want dat MOET altijd goed zijn, anders kan een album niet eens uitgebracht worden. Dus daar ga ik ook vanuit en bij dit album heb ik geen commentaar.

PS Waar blijven good-old gyronef en vooral, VOORAL de Teletijdmachine.... Is ie kapot?? Ik kom hem hoogst persoonlijk weer maken!! ;)

Een ruime voldoende voor goed leesplezier, dat wel. Er zaten toch een aantal goede grappen in.

't Is me ook opgevallen dat ze het EINDE rondje weer terug veranderd hebben naar de ouderwetse ster. Ik vond het rondje persoonlijk mooier, maar ach. 't Is geen klacht, alleen een observatie. Het is ook nooit goed, hè? ;)

Ik heb het verhaal gelezen en ik ben van mening dat het verhaal weer wat beter aan het worden is.

Ik verzamel de boeken en blijf ze kopen al is het alleen maar om de serie compleet te houden daar waar mijn vader ooit mee begonnen is wil ik mee door gaan. maar ik vind wel dat de verhalen niet zo leuk meer zijn als voorheen.
Wel merk ik dat het weer wat beter wordt. Ik vind het jammer dat suske en wiske heel veel met de tiijd zijn mee gegaan. Wat misschien ook niet anders kan en dat begrijp ik ook. met veel groeten emmy

Maar verder... Jup, een van de betere albums de laatste tijd! Ga zo door Marc! ^-^

Dat niet-vloeiende gevoel wordt alleen nog maar versterkt door enkele details; het melkkannetje in strook 58 is er net zo snel weer af als dat het erop staat, in strook 84 loopt Jean van het plateau af waarna hij in het volgende plaatje er weer geheel opstaat en in strook 96 remt de auto in een stad, waarna ze stil staat in een natuurgebied (okee, dat was alleen in de voorpublicatie zo). Tot zover klinkt het nog allemaal behoorlijk negatief, maar buiten dat vind ik het behoorlijk klasse dat je nog een boeiend verhaal kan schrijven terwijl er eigenlijk weinig 'verhaal' is. Het scenario is er dus van de ene kant beter op geworden - maar heeft dus meteen ook een slecht punt aan de andere kant. En dat is juist de reden waarom ik nu enorm ga uitkijken naar Paniek in Palermo. Waarschijnlijk wordt dat een verhaal met een prachtig scenario wat ook nog eens veel vertelt!

Erik Strijbos

Toen ik het verhaal las dacht ik direct aan 2 filmen:
The matrix en The naked gun
The matrix tijdens het dromen stuk -- hun dromen worden beïnvloed en zijn dus niet meer vrij in hun doen en laten
The naked Gun tijdens het aanslag stuk -- door 1 commando wordt de gewone mens een koelbloedige moordenaar

deze gegevens, samen met wat actuele situaties (het onveiligheidsgevoel en op het einde de hilarische verwijzing naar de flitspalen :-P) en de lollige figuren Stoet en Haspel brengen het al tot een zalig verhaal.

voeg hierbij toe de humor van Marc; zowel visueel (het wiske in de PC :-D) als in de tekst (stoof het voor mijn part op met koeskoes en nogaballen!)) brengt de score op een 9 in totaal.