De dartele draak

Dan
Het verhaal:
Verhaal komt vlot op gang, goed gedaan, achtergrond info en om de pot draaien is bij dit verhaal niet nodig, dat kon, zoals is gedaan, in de loop van het verhaal.
- Deze info goed verwerkt dmv de alchemist.
- AL vind ik het knap dat die in het OUDE china levende man weet wat een supermarkt is.
- Lambik in combi met het paard vind ik goed bedacht.
- Niet het gedoe tussen paard en Lambik, maar samenwerken tegen de roversbende. Leuk
- Originele manier van "happy end" met kerstbal Jung Ding, draakje in de lucht en Jung DIng die toch terugkeert.
Cijfer: 6.5 (aangezien ik toch nog wel wat kritiekpunten heb en we nu bijna 15 albums gehad hebben met het nieuw team.

PLaatjes:
Aub meer aandacht voor de hoofdkarakters (bijv in 2e plaatje) Het is net of ieder album er een inkom-aanlop-hoofdkarakterteken-tijd is. Teken ze desnoods aanhet eind van het album een keer opnieuw, want in het verhaal worden de tekeningen wel steeds beter.
- Probeer, is hetzelfde als in het vorige album, sommige plaatjes (strook 20, aankomst in het dorp) groter te maken, zo klein verdwijnt het hele effect, terwijl het een mooi beeld is.
- Bij pagode, idem.
- Namen, ingenieus gevonden
Cijfer: 6.5 (vanwege de hoofdkarakters)

Inkleuring:
-Goed netjes, snap de kritiek daarop niet zo goed.
Cijfer: 7.8

Extra:
Leuke aankondiging+grap met natte verf vind ik heel goed bedacht.
+0.2

Totaal: 6.5+6.5+7.8+0.2=21:3= 7

Al met al heb ik wel genoten!

De Dartele Draak is een aardig verhaal, niet meer niet minder. Je merkt wel dat de schrijvers hun best doen om er wat van te maken. Misschien komen ze er uiteindelijk wel. China als gekozen setting is leuk en goed uitgewerkt. Leuke personages komen er in voor, al zijn het er wel erg veel. Veel aktie en de nodige zijverhalen, alleen allemaal iets teveel van het goede. Het idee is goed, maar overdaad schaad, het maakt het een beetje rommelig. Tekeningen vond ik prima, de humor veel te nadrukkelijk aanwezig en soms weer erg kinderachtig. Pluspunt voor Wiske haar rol en de af en toe educatieve weetjes tussendoor.

Aan de ene kant ben ik het met velen eens dat dit het beste album van de studio tot nu toe is. Het verhaal loopt soepel genoeg, niet te snel, de humor is niet storend of té flauw, en de personages zijn lekker zichzelf.

Aan de andere kant ben ik niet helemaal blij met de richting waar het tekenwerk op gaat. Het is me net iets te simpel, en de personages zijn me wat te bol. de humor vind ik nog steeds té prominent aanwezig. Het is niet storend als eerder waar het scenes onderbrak met vervelende grappen, maar het album lijkt soms wel een aaneenschakeling van gags en grappen, waardoor de serieuzere ondertoon niet helemaal naar voren komt, wat erg jammer is.

Ik ben blij te zien dat Wiske haar jaloezie weer terug heeft gevonden, maar waarom ze daarvoor een engeltje/duiveltje voor nodig heeft snap ik dan niet. Het was leuker en authentieker geweest alsof dit écht uit haarzelf kwam.

Dus al met al zeker geen slecht album, maar ik hoop dat de studio eens zal proberen het allemaal ietsje serieuzer aan te pakken; wat meer gedetailleerde tekeningen en wat minder grappen en iets meer serieus verhaal.

De tekeningen mogen van mij nog iets mooier. Ik weet niet waar het precies aan ligt, inkting misschien. Maar toch, als ik strook 89 zie dan moet ik toch concluderen dat de studio er bijna is, het gaf toch het schitterende Paul Geerts niveau.

Ook stoorde mij het absoluut niet dat het alleen om dit trio ging. Ik was ook gelukkig verrast dat Jerom de helden niet hoefde te redden op het einde. Al met al moet je bedenken dat het Paul Geerts ook een jaar of 15 heeft gekost om S&W echt goed te maken. Ik gun de studio iets minder tijd en zo te zien hebben ze ook minder nodig.

Kortom: een (relatief dan) pareltje van ons nieuwe team. Als ze zo doorgaan, is het einde toch nog verder weg dan leek.

We beginnen met de cover, wat is die toch mooi geworden in vergelijking met de voorgaande albums van het duo dat nu verantwoordelijk is over de Suske en Wiske reeks. De cover beeld nu weer spanning en actie uit zoals ik al een tijdje niet meer gewend was.

Nu de inhoud, wat een degelijk verhaal is er nu uit gekomen die spanning, actie en humor heeft. Ik had weer het gevoel alsof ik "de Witte Uil' aan het lezen was met al die chinezen. Het verhaal leest heerlijk door zoals het eigenlijk had gemoeten met '' het Machtige Monument" en het verhaal bied veel spanning. Het verhaal biedt veel actie die ik vooral voelde bij het slotgevecht die echt goed is gemaakt. Spanning is nu goed aanwezig en dat is een pluspunt want grappen waren in de laatste albums vooral aan de macht maar nu lijkt er een (bijna) goed balans te zijn gevonden tussen humor en spanning. Het verhaal gaat zo nu en dan ruw over naar een ander punt in het verhaal maar dat is te overzien. Alleen het slot was mij iets te snel gekomen maar misschien komt dat ook omdat het ver haal zo goed doorleest.

De tekeningen waren zeer goed al zaten er af en toe wat slechte bij maar de kwaliteit gaat erop vooruit en dat kun je wel merken dus dat is ook een stevig pluspunt aan dit album.

Nu een cijfer. Ik geef een dit verhaal een dikke 7 omdat het alles bevat wat een degelijk Suske en Wiske album moet hebben. Het verhaal heeft veel spanning, goede actiemomenten zoals ik ze al een tijdje niet had gezien en het verhaal heeft humor op de juiste momenten en gelukkig niet in overmacht zoals het de laatste tijd vaak voorkwam in de Suske en Wiske albums. Dit verhaal krijgt ook zeker niet meer dan een 7 omdat het af en toe blundert in de verhaallijn en er zo nu en dan slechte tekeningen tussen zitten. Ook omdat ik nog boos en teleurgesteld was over album 300 krijgt dit album niet direct het hoogste cijfer.

al met al was ik was blij verrast met dit album en het heeft daarom ook van mij een mooie 7 gekregen. Ik hoop op nog meer van dit soort juweeltjes in de toekomst.