Onrust in Montmartre
Wat vinden de lezers van dit verhaal?
 Index |
Verhaal |
| Formulier |
Op deze pagina worden de meningen van de lezers over Onrust in Montmartre verzameld. U kunt zelf een bijdrage leveren aan de hier verzamelde commentaren via dit formulier.
| Gemiddeld cijfer | 7,60 |
| Reactie no. 5 | |
|---|---|
| Naam | Barbarossa |
| Leeftijd | 42 |
| Cijfer | 9 |
| Recensie | Het derde deel in de hommage reeks van de blauwe reeks is gelijk ook het sterkste deel! Wat een heerlijk en af en toe duister verhaal is dit toch. Veel figuren uit oude verhalen komen weer langs de revue: Priem, Petaritz en Tony en zijn vader uit de Gezanten van Mars (een persoonlijke favoriet). Nadat de kunstenares waar Lambik een interview mee zou hebben wordt ontvoerd, verschijnen er om de week vervalsingen van grote meesters die met veel bombarie worden verkocht. Als onze vrienden daarna inmiddels blinde Tony en zijn vader uit de Gezanten van Mars tegenkomen, blijkt dat Tony's reukvermogen dat van een gewone sterfelijke ver overstijgt. Nadat zijn vader wordt gekidnapt door de meedogenloze bende van Petaritz, reizen onze vrienden met behulp van Priem terug in de tijd om aan Brueghel te vragen hoe de verloren derde toren van Babel geschilderd moet worden. In ruil voor deze informatie zou Tony's vader vrijkomen, maar uiteindelijk blijkt dit niet waar te zijn en kunnen ze Petaritz, de veilingmeester en de rest van de handlangers net bij de Frans-Spaanse grens aanhouden. Wat opvalt aan dit verhaal is vooral hoe hard het af en toe is. De bende van Petaritz is compleet meedogenloos en drukt regelmatig een pistool tegen het hoofd. Verder was het stukje over Alwina de heks uit het Spaanse spook ook erg hard, ik kan geen S&W verhaal opnoemen waarin er daadwerkelijk uitgetekend is dat er iemand levend wordt verbrand. De tekeningen naderen verder ook perfectie, je merkt bijna niet dat dit niet door Vandersteen is getekend. Ik heb echt genoten van dit verhaal en hoop dat er zo nog wel een paar mogen volgen. Het einde van de jaren 50 leent zich perfect voor deze reeks. Omdat ze zo vandaag de dag helaas niet of weinig worden gemaakt, krijgt dit verhaal van mij een 9! |
| Datum | maandag 25 november 2024 08:50 |
| Reactie no. 4 | |
|---|---|
| Naam | Caspar |
| Leeftijd | 51 |
| Cijfer | 8 |
| Recensie | De nieuwe albums in de gewone Rode Reeks zien er steeds meer uit als hommage-albums qua tekenstijl, terwijl dit tweede album uit de Blauwe Reeks hommage-albums qua stijl veel meer als een "echte" Suske en Wiske overkomt. De nieuwe albums zijn allemaal niet meer van Vandersteen dus in zekere zin allemaal een soort van hommage-albums. Maar dit album stelt niet teleur. Een prima verhaal, hoewel ik er soms wat onnodige en vreemde uitweidingen in vond zitten en het einde met Alwina de heks had voor mij niet gehoeven. Maar een 8 verdient hij wel. |
| Datum | vrijdag 22 november 2024 14:04 |
| Reactie no. 3 | |
|---|---|
| Naam | Leen |
| Leeftijd | 50 |
| Cijfer | 3 |
| Recensie | Dit was echt een gigantische tegenvaller. Was de Sonometer al een slecht verhaal, hier was weinig een touw aan vast te knopen. Het is als een achtbaan die niet ophoudt en het scenario komt van de ene situatie in de ander. Een soort ADHD album. En soms ook bizar met die demonen. Het verhaal is echt slecht. Hoewel het vorige scenario nog wel aardig was , is de tekenaar hier helemaal onderuit gegaan. De kenmerken van een blauwe reeks verhaal: nostalgisch naar de oude tijd. Komt niet echt naarvoren. Voelde niet verbonden met de tijd waarin het ulzich afspeelde. Het is beter of het verhaal in het verleden te laten afspelen of in het heden. Die korte stapjes in het verleden vond ik verhaaltechnisch zwak. Lambik werd weer als een idiote dommerik opgevoerd, maar totaal niet grappig. In de Blauwe Reeks is Lambik echter een held en zeker niet dom. Er was ook echt niks grappigs aan het album. Ik kan me niet echt voorstellen dat iemand die een beetie afweet van Suske en Wiske en de Blauwe reeks hier een goed cijfer voor kan geven. Tekeningen vond ik veel te druk vaak, te felle kleuren en ademt ook zeker niet de sfeer van de Blauwe reeks uit. Het is beter om een andere scenarist te vinden die wel een gedegen verhaal te maken die past binnen de Blauwe Reeks. Ik zou dit album zelfs ook niet eens in de rode reeks vinden passen. Ik heb het een paar keer weg moeten leggen, want ik vond het echt een vreselijk irritant verhaal. Genoten heb ik zeker niet Ik kom dan ook echt niet verder dan een 3. Verhaal een 0 (ik vond echt niks positiefs). Een zes voor de tekeningen dus gemiddeld een 3. Dit is het laagste cijfer dat ik ooit heb gegeven maar ik vind dat het niet meer verdient. Concept Blauwe reeks goed, maar een goede scenarist is waarschijnlijk moeilijk te vinden |
| Datum | dinsdag 19 november 2024 01:32 |
| Reactie no.2 | |
|---|---|
| Naam | Amoras liefhebber |
| Leeftijd | 37 |
| Cijfer | 9 |
| Recensie | Een sterk verhaal in het spoor van de blauwe reeks. Het beste van de 3 hommages. Met een verrasend einde. Goed geschreven door Ronald Grossey. En prima getekend door Dirk Stallaert. Leuk om Petaritz & Tony (uit de gezanten van Mars ) weer te zien. |
| Datum | zaterdag 16 november 2024 11:17 |
| Reactie no. 1 | |
|---|---|
| Naam | Jooske |
| Leeftijd | 46 |
| Cijfer | 9 |
| Recensie | Een mooi verhaal. Leuk omdat ik zelf ook een keer in Montmartre ben geweest. De hypnotiseur Priem dit de vrienden naar het 19e eeuwse Brussel stuurt is ook degene die de vrienden de avonturen met de Tartaarse Helm en de Schat van Beersel heeft bezorgd door ze in slaap te brengen. Leuk dat deze man dan terugkeert in dit album en deze truc dan opnieuw uithaalt om da vrienden naar de tijd van Brueghel te sturen. |
| Datum | donderdag 14 november 2024 14:32 |
