De gestolen schoen
Wat vinden de lezers van dit verhaal?
 Index |
|
| Formulier |
Op deze pagina worden de meningen van de lezers over De gestolen schoen verzameld. U kunt zelf een bijdrage leveren aan de hier verzamelde commentaren via dit formulier.
| Gemiddeld cijfer | 3,5 |
| Reactie no. 2 | |
|---|---|
| Naam | Arjan van der Jagt |
| Leeftijd | 16 |
| Cijfer | 3 |
| Recensie | Reclamestrips van Suske en Wiske zijn doorgaans slecht uitgewerkt en gaan bijna nergens over. Zo ook deze. De humor is in dit soort strips vaak ver te zoeken en alles met een reclamestrip moet snel snel snel. De uitwerking is vaak matig en de verhalen nodigen niet uit om vaak herlezen te worden. Ook bij dit album vind ik één keer lezen meer dan genoeg. |
| Datum | Sat May 8 20:12:03 2004 |
| Reactie no. 1 | |
|---|---|
| Naam | JeroenG |
| Leeftijd | 27 |
| Cijfer | 4 |
| Recensie | Wat moet je nu van zo'n verhaal vertellen? 'De gestolen schoen' werd uitgegeven in dagblad De Stem en was eigenlijk geen gewoon gewone strip. Meer een leesverhaal met op elke bladzijde een grote tekening. Tevens was er een prijsvraag verbonden aan het verhaal. Goed, één voor één dan maar. Het verhaal zelf is dun, heel dun. Professor Barabas heeft een uitvinding gedaan waarmee hij met standbeelden kan praten (in 'Het brommende brons' was daar een toversteentje voor bedacht, nu wilde Barabas het blijkbaar zelf in de hand hebben). Het eerste beeld waar ze het apparaat op uittesten vertelt dat de zilveren schoen, een prijs die dagblad De Stem jaarlijks uitreikt, gestolen is. In hun drang naar avontuur besluiten ze deze schoen op te gaan sporen via een beeldentocht. Halverwege komen ze een man in een rolstoel tegen (die bij de ondervraging van het allereerste beeld overigens ook stond te kijken) en raken op dat moment ook Schanulleke kwijt. De man helpt meezoeken, maar blijkt uiteindelijk zelf de dief te zijn van zowel schoen als Schanulleke. Hij had ze verstopt in het gips dat om zijn been zat. De man krijgt spijt en uiteindelijk is alles weer goed. Het verhaal is vrij saai, het enige dat je er toe aanzet verder te lezen is het eeuwenoude principe van de detective: Wie heeft het gedaan? De teksten zijn prima te lezen, hooguit wat zware kost voor degenen die niet gewend zijn veel tekst te lezen. Een storende fout is wel dat op de ene pagina Lambik goed gespeld wordt, terwijl op andere pagina's hij ineens Lambiek heet. Zijn niet alle pagina's door dezelfde personen opgeschreven?? De tekeningen zijn okee, zeker niet schokkend goed, maar redelijk tekenend voor die periode. Kleur is er niet, want zoals gezegd verscheen dit verhaal oorspronkelijk in een dagblad. Wanneer je er op gaat letten is het wel storend dat de man in de rolstoel er elke keer anders uitziet. Eerst heeft hij een bril en zwarte snor, later niet meer. En op de tekening waarop zijn gips uit elkaar spat is dit ineens zijn linkerbeen, terwijl dit in de rest van de tekeningen toch echt het rechterbeen was. Op de laatste tekening tenslotte is zijn snor wéér anders getekend. Oja, en die prijsvraag. Erg onduidelijk allemaal. De plaatsen in het verhaal heten ineens A, B, C, etc en dan moeten wij achterhalen welke plaatsen dat zijn. Wel, ik weet het nog steeds niet. Eindoordeel: Een aardig probeersel, maar niet voor herhaling vatbaar wat mij betreft. Gelukkig is er in die 25 jaar inderdaad ook geen vervolg verschenen. |
| Datum | Fri Feb 27 17:53:06 2004 |
