Suske en Wiske op het WWW
Suske en Wiske op het WWW
Suske en Wiske

Voorpublicaties Suske en Wiske

Revue


Index
Index

Introductie van Suske en Wiske in de Revue Het Nederlandse tijdschrift Revue begon in nummer 15 van zaterdag 9 april 1955 met de publicatie van Suske en Wiske.
Een week eerder werden Suske en Wiske al aangekondigd op bladzijde 36 van nummer 14, de JeugdRevue-pagina, met een introductie voor de jeugd.
Naast deze introductie werd de aankondiging van De Sterrenplukkers afgedrukt. De tekst van deze aankondiging was gelijk aan die in de Vlaamse Introductie van Suske en Wiske in de JeugdRevue kranten. Lambik en tante Sidonie hebben hierin dan ook nog een hun Vlaamse namen. In de eerste aflevering van het verhaal, die een week later verscheen, werden de namen echter alsnog vernederlandst tot Lambiek en Sidonia.

In de introductie wordt naam van de auteur nog goed gespeld. Bij de eerste aflevering werd dit echter "W. van der Steen". Een week later werd dit weer gecorrigeerd tot "W. Vandersteen".

In de week dat De Sterrenplukkers daadwerkelijk van start ging verscheen een redactioneel artikel, op pagina 2 van dat nummer. Bij de tekst staat een foto van Willy Vandersteen, en de redactie meldt dat op de pagina's JeugdRevue de stripfiguur Samson Sterk voor onbepaalde tijd op vakantie is gestuurd.

De sterrenplukkers verscheen in zwart-wit, zonder enige steunkleur. De wekelijkse afleveringen waren zes stroken lang, dus anderhalve pagina uit het album. Alleen de laatste aflevering telde slechts vier stroken. Deze aflevering werd direct gevolgd door de aankondiging voor het volgende verhaal: De stalen bloempot.

Net als De sterrenplukkers verscheen ook De stalen bloempot in zwart-wittekeningen, zonder een steunkleur. Wel verschillend is de tekst in de tekstballonnetjes. In De Sterrenplukkers is die gelijk aan de albums, handgeschreven. In De stalen bloempot zijn het gedrukte letters, allemaal in kapitalen. Lambik heet op z'n Nederlands Lambiek, maar Sidonia heeft in De stalen bloempot haar Vlaamse naam, Sidonie.
Evenals bij de voorganger waren ook nu de wekelijkse afleveringen weer elk zes stroken lang. Ook nu werd het avontuur afgesloten met een aflevering van vier stroken die werd gevolgd voor de aankondiging van het volgende verhaal: De lachende wolf.

De Tartaarse helm Na De lachende wolf ging de Revue over tot publicatie van verhalen uit de Blauwe reeks. Het eerste avontuur uit deze reeks dat werd gepubliceerd is De Tartaarse helm.
Dit verhaal werd niet meer volledig in zwart-wit afgedrukt maar met een roze steunkleur. De naam van Lambiek bleef op zijn Nederlands gespeld en de tekst in de ballonnetjes was nog steeds gedrukt en in hoofdletters.
Het publicatieschema van 6 stroken per aflevering werd gehandhaafd, maar nu bestonden de laatste 2 afleveringen uit slechts 4 stroken.
Zoals inmiddels gebruikelijk werd ook nu het slot van het verhaal gevolgd door een nieuwe aankondiging, dit keer voor Het geheim van de gladiatoren.

Bij de publicatie van Het geheim van de gladiatoren doen zich een aantal opmerkelijke feiten voor.
Bij de meeste afleveringen wordt de naam van de auteur geschreven als "W. van der Steen" (met spaties).
De eerste zeven afleveringen (1 t/m 7) tellen elk zes stroken en zijn, net als De tartaarse helm, in zwart-wit gedrukt met een roze steunkleur. Het geheim van de gladiatoren Daarna volgen twaalf afleveringen (8 t/m 19) met elk vier stroken. Vervolgens komen acht afleveringen (20 t/m 27) met elk zes stroken, maar die stroken zijn verkleind tot ongeveer 75 procent van het normale albumformaat. Bij al deze afleveringen wordt nog steeds een roze steunkleur gebruikt. Dit verandert echter bij de volgende zeventien afleveringen (28 t/m 44) waarin de steunkleur soms ontbreekt. Bovendien tellen deze afleveringen elk slechts vier (verkleinde) stroken. Vanaf aflevering 45 zijn de pagina's van de Jeugd Revue, inclusief Suske en Wiske, ineens in kleur uitgevoerd. De redacteur van de Jeugd Revue pagina's, die schrijft onder de naam "BIBI", kondigt deze verandering aan in een stukje tekst onder de aflevering van Suske en Wiske.

Erg subtiel is de kleuring trouwens niet. De hoofden, blote armen en benen van de figuren blijven wit. De rest van de vlakken is gedrukt in verschillende tinten rood, groen, geel, paars, bruin en blauw.
Afleveringen 45 t/m 51 tellen elk vier verkleinde stroken, en de laatste twee afleveringen 52 en 53 zijn elk vijf stroken lang.

Bij het slot van Het geheim van de gladiatoren wordt traditiegetrouw het volgende verhaal weer aangekondigd, De gezanten van Mars .
De inkleuring van De gezanten van Mars is hetzelfde als die van het voorgaande verhaal. De naam van de auteur wordt ook nog steeds gespeld als "W. van der Steen".
Alle afleveringen van dit verhaal tellen steeds vier stroken.


Titel Aankondiging Begin Eind
De sterrenplukkers 2 april 1955 (no. 14) 9 april 1955 (no. 15) 17 december 1955 (no. 51)
De stalen bloempot 17 december 1955 (no. 51) 24 december 1955 (no. 52) 1 september 1956 (no. 35)
De lachende wolf 1 september 1956 (no. 35) 8 september 1956 (no. 36) 18 mei 1957 (no. 20)
De Tartaarse helm 18 mei 1957 (no. 20) 25 mei 1957 (no. 21) 8 maart 1958 (no. 10)
Het geheim van de gladiatoren 8 maart 1958 (no. 10) 15 maart 1958 (no. 11) 14 maart 1959 (no. 11)
De gezanten van Mars 14 maart 1959 (no. 11) 21 maart 1959 (no. 12) 21 mei 1960 (no. 21)
De groene splinter 21 mei 1960 (no. 21) 28 mei 1960 (no. 22) 29 juli 1961 (no. 30)


Met dank aan Arjan voor de exacte publicatiedata van de verhalen.