De Knokkersburcht
 |
 Index |
 |
Rode reeks no. 127 (1e druk: 1972)
Voor het eerst in album verschenen in 1954
Op 15 augustus 1953 viel in De Standaard een klein tekstblok te lezen, dat Willy Vandersteen op vakantie ging, maar de lezers niet lang op een nieuw avontuur zouden hoeven wachten. En... inderdaad, op 19 augustus kwam de aankondiging en de voorpublicatie startte de dag er na en zou eindigen op 28 december 1953.
De eerste druk van het album kwam in 1954 uit.
Voor het eerst in de reeks komt Schotland als locatie te pas. Wie Schotland zegt, denkt aan een ruw en ruig maar tevens overweldigend landschap, stoere eigenzinnige en op hun manier uiterst vriendelijke mensen, familieclans, doedelzakken, whisky, kilts (rokken, die door mannen gedragen worden) en Hollywood zij dank aan Highlander en aan Braveheart. Vooral deze laatste film laat duidelijk zien, dat de geschiedenis van Schotland niet altijd vredelievend verliep. Als sinds de bezetting van Engeland door de Romeinen golden de toenmalige bewoners van Schotland, de Picten, als woest en onoverwinbaar. Om het land tegen deze steeds invallende Picten te beschermen bouwden de Romeinen een versterkte wal van westen tot oosten van Brittanie ongeveer op de hoogte van de stad Glasgow.
Ook nadat de Romeinen verdwenen waren hadden de Engelse koningen het niet altijd makkelijk met deze in hun ogen „vervelende barbaren” en ook heden ten dage nog ziet een Schot zich in eerste instantie als een Schot en niet als Engelsman, ook al hoort Schotland officieel tot Groot Brittannië. Een prominent voorbeeld van Schots chauvinisme is Sir Sean Connery, de vroegere vertolker van James Bond, de geheime agent in dienst van Hare Majesteit de koningin van Engeland. Hij draagt met trots een tattoo op zijn arm waarop staat „Scotland Forever”.(!)
Opvallend is de afwijking van de lengte van het verhaal tussen de voorpublicatie en het latere album.
Tijdens de voorpublicatie zag men over de duur van twee stroken een kort optreden van Karel van Milleghem. Deze was een goede vriend van Willy Vandersteen en tevens de hoofdredacteur van het weekblad Kuifje. Karel van Miilleghem schreef onder het pseudoniem Johan Sebastiaan de Brabander (tevens de naam van de reporter met het overdimensionale fotoapparaat in deze scène) diverse promotie-artikelen voor het weekblad waarbij Willy altijd betrokken was.
Na het avontuur op de Knokkersburcht zouden Suske en Wiske nog eens een tweede keer terugkeren voor een avontuur in Schotland, nl. in het kortverhaal Het monster van Loch Ness.
Grappig is ook te vermelden dat Willy Vandersteen in het begin van het verhaal iets aanhaalde waar het auteursduo Goscinny en Uderzo in Asterix en de Britten tot op het uiterste de spot mee dreef: de Engelse keuken.(!)
Samenvatting
Lambik keert terug na een reis door Engeland en heeft als reissouvenir voor ieder een lot gekocht. Het blijkt dat Wiske het winnende lot heeft en de prijs is het bezit van een heuse burcht in Schotland.Meteen overvalt een reporter onze vrienden en stelt Wiske vragen. Na de vlugge afgang van de reporter stapelen de geheimzinnigheden zich op. Jerom ontdekt een spreekbuis die uit de grond opstijgt en verdwijnt. Een zekere Blackhand-clan bedreigt het leven van Wiske als ze de burcht in bezit wil nemen en de Cleanfoot-clan wil dat ze absoluut komt.
De Blackhand-clan maakt haar dreiging waar en begint te schieten op Lambik. Deze weet te ontkomen en Jerom, wiens borstkas bestand is tegen kogels, regelt het zaakje op zijn wijze. Die nacht echter wordt Wiske bijna door een woest uitziende Schot in kilt ontvoerd. Een andere Schot stormt naar binnen en verhindert de ontvoering maar pikt Schanulleke om Wiske zo te dwingen de burcht in bezit te nemen. Desondanks blijft de Blackhand-clan dreigen door o.a. bommen te smijten en te schieten op het huis.
Ondertussen komt ook de geheimzinnige spreekbuis in de kelder weer tevoorschijn en het blijkt een nieuwe uitvinding van professor Barabas te zijn, de ondergronder. Dit is een soort duikboot, waarmee men zich door de aardlagen kan voortbewegen.
Onze vrienden feliciteren de professor en willen vertrekken naar Schotland, maar een tijdbom houdt hun tegen. Sidonia krijgt hierdoor een schok en blijft thuis. Barabas, bezorgd om het leven van zijn vrienden, brengt hen met de ondergronder naar de burcht in Schotland.
In Schotland aangekomen maken ze kennis met Mc Truffel, de leider van de Blackhand-clan en met de gemaskerde leider der Cleanfoots. De strijd tussen de twee clans is ontstaan omdat ieder beweert rechtmatige eigenaar van Wiskes burcht, de Knokkersburcht, te zijn. De legende wil, dat er in de burcht een kistje verstopt is. In dit kistje zit een toverformule, die een clan meer in waarde zou laten stijgen als de andere.
Om het gekrakeel tussen de onverzoenlijke clans te stoppen organiseert Wiske een wedstrijd. De overwinnaar krijgt de burcht. Jerom met zijn enorme kracht is de winnaar en hierdoor is de wedstrijd door geen van de clans gewonnen. Mc Truffel voelt zich bedrogen en erkent de uitslag van de wedstrijd niet. Om Jerom met zijn enorme kracht aan zijn zijde te krijgen stuurt hij zijn knappe dochter Ellen naar Jerom. Deze laat zich door de fraaiogende Ellen strikken, raakt smoorverliefd en vertikt het voortaan onze vrienden te helpen.
Tijdens een gevecht op de burcht tussen de vijandige clans vindt de onverschillige Jerom een spiegel. Hij kijkt er in en het spiegelbeeld begint met hem te praten en tracht Jerom het foute van zijn handeling te laten inzien. Jerom meent nu dat hij rechtop droomt en legt zich neer om te slapen. Jeroms spiegelbeeld stapt uit de spiegel en begint in de strijd om de burcht in te grijpen. Daardoor komen onze vrienden te weten waar het kistje met de formule verstopt is. Ondertussen begint het spiegelbeeld van Jerom een geweldig gevecht met Jerom. Terwijl ze aan het vechten zijn ontdekken onze vrienden in het kistje een leren koker die echter voor de voeten van de valse Jerom valt. De valse Jerom vlucht het kasteel uit en het spiegelbeeld, van mening, dat hij gefaald heeft, kruipt weer terug in de toverspiegel. Voor hij dit doet weet hij Wiske wel zover te krijgen dat ze in de Knokkersburcht blijft door haar ook in de toverspiegel te laten kijken.
De valse Jerom mist zijn vroegere vrienden en geeft de leren koker niet aan Mc Truffel. Ellen, boos hierover, laat Jerom vallen als een baksteen maar wordt door Wiske bekeerd. Op de burcht gaat de strijd tussen Mc Truffel en de gemaskerde onverminderd verder. Zelfs het bekendmaken van de formule helpt niet. Eerst een brief van de thuisgebleven Sidonia opent de vechtersbazen hun ogen. Nu verzoenen ze zich en de gemaskerde maakt zich bekend. Het is het betoverde spiegelbeeld van Mc Truffel zelf.
Tekst: Alain Stienen
|
Lezers-recensiesWat vinden de lezers van dit verhaal?Bekijk de Lezers-recensies voor dit verhaal. Schrijf zelf een recensie. |
