Suske en Wiske op het WWW
Suske en Wiske op het WWW
Suske en Wiske

Twee toffe totems


Twee toffe totems Wat vinden de lezers van dit verhaal?
Index
Index
Verhaal
Formulier

Op deze pagina worden de meningen van de lezers over Twee toffe totems verzameld. U kunt zelf een bijdrage leveren aan de hier verzamelde commentaren via dit formulier.


Gemiddeld cijfer 7,71

Reactie no. 14
NaamJ. Joffer
Leeftijd40
Cijfer7
RecensieDe jaren zestig, de generatiekloof, de babyboomers komen in verzet tegen de consumptiemaatschappij van de ouwe lullen. Babyboomers van dienst zijn hier Suske en Wiske, Lambik is de ouwe knar, en de inzet zijn koelkasten en bandrecorders. En wie heeft er nou gelijk? Professor Barabas raadt hen aan om het antwoord te gaan vragen bij twee totems in het Wilde Westen.
Mooi dat Sus en Wis met hun tijd meegaan, en dat Vandersteen dit zo invoelend en genuanceerd neerzet. Bedenk ook even zijn grootsheid van geest: hijzelf was al 57 toen dit album uitkwam, dus je zou hem in het kamp van de ouwe knarren verwachten!
De humor is hier en daar wat sleets, en de Indianen zijn nogal clichématig neergezet. Dit zou Canada moeten zijn, maar we zien eerder het decor van elk ander Wild West-verhaal. Misschien was het interessanter geweest om in het heden te blijven en het daar uit te vechten, in plaats van maar weer in de teletijdmachine te kruipen. Ook vliegen de twee totems aan het einde wel erg snel weg: hadden ze de mensheid niet wat meer te melden dan twee zinnetjes?
Datumzondag 27 december 2020 08:30

Reactie no. 13
NaamRemco Lodeweges
Leeftijd48
Cijfer7
RecensieDit verhaal heb ik ooit van mijn tante gekregen. Hoort dus al heel lang in mijn collectie. Vroeger vond ik het album altijd wat minder. Nu ik het sinds lange tijd herlezen heb sanp ik waarom: Het begin is sterk, dan komen er allerlei verschillende plots over Indianenstammen en dan de (te) snelle ontknoping. De ontknoping hadden we op zeven-mijlslaarzen zien aankomen. Jammer. Ook de verschillende verhaallijnen ( die op zich best leuk zijn, voorla de Dolle Mina's) leiden te veel af van de kern. In één keer was het generatieconflict weg.......juist hetgeen waar het verhaal zo sterk mee begon. Ik mag SenW in deze recalcitrante rol wel ( doe dat vaker maak hen minder gedwee). Zet daar rustig obstinate Lambik tegenover en voeg Sidonia toe als bemiddelaarster. Ideale combinatie en startpunt voor het verhaal. Jammer is dat het niet wordt doorgetrokken en dat wij in één keer van de generatiekloof naar het ( onder andere) feminisme worden gesleept. Beide thema's die elk hun verhaal verdienen. Dit verhaal komt daardoor wat tweeslachtig over...vandaar Twee toffe totems?
Datumdinsdag 07 april 2020 09:44

Reactie no. 12
NaamMark
Leeftijd43
Cijfer7
RecensieDe generatiekloof is natuurlijk een dankbaar onderwerp voor een S&W album, zeker zo na de roerige jaren 50 en 60. Omdat Barabas de strijd tussen jong en oud niet kan sussen stuurt hij S&W, Jerom & Lambik naar Canada waar twee totempalen de antwoorden op het generatie conflict zouden kunnen geven. Onderweg komen ze verschillende indianenstammen tegen: Allerlei verhaallijntjes en grappen spelen zich bij achtereenvolgens de Jroknizers, Dollem Inas, Mojikanen en Geestenberg indianen af. Wellicht zijn al deze indianen perikelen iets teveel van het goede en had hier voor wat meer afwisseling kunnen worden gekozen.

De totems hebben helaas aan het eind niet echt veel te vertellen, wat dus tegenvalt. Vooral in de eerste helft van het verhaal zijn de tekeningen wat grof, de achtergronden leeg en de inkleuringen erg bont, maar in de tweede helft is dit een stuk beter.

Datumdonderdag 10 november 2016 03:46

Reactie no. 11
NaamLennart
Leeftijd26
Cijfer6
RecensieDit verhaal over de generatiekloof is er één die mij nooit heel erg kan boeien. Een erg slecht verhaal is het niet. Het is in een tijd gemaakt waarin de verschillen tussen jong en oud wat groter waren. Nu vind ik het wangedrag van Wiske die Lambik zijn auto sloopt alleen vervelend om te moeten aanschouwen. De conclusie van het verhaal zie je van kilometers afstand aankomen.
Datumvrijdag 13 juli 2012 20:00

Reactie no. 10
NaamJules Vismale
Leeftijd40
Cijfer8
RecensieHet verhaal over de twee indiaanse totems, Wasik-Maral en Wasik-Nogmar die overigens pas aan het einde van het verhaal opduiken, is op zich erg leerzaam al worden bijvoorbeeld de Canadese indianen nogal primitief afgebeeld, net als negers, Chinezen en Japanners uit eerdere verhalen van Suske en Wiske. Dat twee generaties letterlijk en figuurlijk met elkaar in oorlog zijn bewijst dat de ene generatie het altijd beter denkt te weten dan de andere generatie maar zelfs personen uit dezelfde generaties luisteren ook lang niet altijd goed naar elkaar! De betekenis van de namen van de twee totems vertaald zich als volgt: Wasik-Maral (de jeugd) betekent iets als "Was ik maar al volwassen" en Wasik-Nogmar (de ouderdom)betekent iets als "Was ik nog maar jong". Ze lijken sterk afgeleid te zijn van de Sprekende Totem uit Bibbergoud die nochtans zeer kwaadaardig was en hebzucht probeerde af te straffen met de dood al lijken in de totems de geesten van wijze indianen te huizen!
Datumdonderdag 10 maart 2011 21:52

Reactie no. 9
NaamSandstorm
Leeftijd31
Cijfer8
RecensieDe generatiestrijd wordt goed weergegeven. Vooral de acties die Suske en Wiske ondernemen tegen Lambik zijn grappig. Het avontuur bij de Indianen vind ik niet superspannend en zo boeiend, maar toch goed genoeg om er de aandacht bij te houden. Het einde van het verhaal vind ik in tegenstelling tot andere lezers, niet teleurstellend. Een 8.
Datumzondag 26 april 2009 13:10

Reactie no. 8
NaamKarst
Leeftijd24
Cijfer7
RecensieHet lijkt wel alsof ik altijd een 7 geef, maar dat vind ik bij dit verhaal toch het beste passen Hoewel ik de achterliggende gedachte voor dit album best snap vind ik het een beetje een te vergezocht idee om daarvoor helemaal naar het verleden te reizen
Ook vind ik het vreemd dat Sidonia hiertoe de aanleiding heeft gegeven, want  zo brengt ze Suske en Wiske toch in gevaar.
Nou gebeurt dat wel vaker, maar dan staat er meestal meer op het spel.
Misschien dat niet iedereen het hiermee eens is en het de reis wel de moeite waard vind, maar ik vind het erg onvoorzichtig van haar.
Ik moet wel zeggen dat ik de situatie,s bij de indianen erg leuk vind en dan vooral het gedeelte bij het vrouwenkamp.
Misschien als ik wat ouder ben kan ik  het verhaal beter waarderen, maar nu vind ik het vooral een leuk tussendoortje.
DatumSat Jun 10 02:17:22 2006

Reactie no. 7
NaamMatthias
Leeftijd13
Cijfer9
RecensieIn dit verhaal keren Suske en Wiske zich tegen Lambik ( en Jerom) . Professor Barabas schiet te hulp, ze moeten de twee toffe totems vinden. Lambik verzeilt zo bij de Dollem Inas , wat een zeer grappig en vermakelijk stuk in de strip oplevert.
Het einde vind ik minder goed, ze hadden de totems toch op zijn minst een iets grotere boodschap kunnen meegeven, jong en oud laten samen leven, daar hadden ze zelf ook wel opgekomen.
Ondanks het zwakke einde, maar het sterke verhaal (in 't algemeen) vind ik dit album een goede tot zeer goede strip. Vandaar dat deze strip een 8,5 van me krijgt. Helaas kan ik geen halve punten geven dus moet ik afronden. Volgens wiskundige regels zou ik een 9 moeten geven want een 5,6,7,8 of 9 na de komma is naar boven afronden. Ik volg de wiskundige regels voor één keertje en geef een 9
DatumFri Apr  7 17:27:34 2006

Reactie no. 6
Naamjippe
Leeftijd10
Cijfer8
Recensiewel grappifg maar soms een beetje flauw omdat de professor zo raar doet door dat nieuwe soort alchohol.het is vet cool dat er indianen in voor komen.
DatumTue Mar  8 16:17:05 2005

Reactie no. 5
Naam Jan
Leeftijd 25
Cijfer 9
Recensie Eigenlijk heeft dit album hoofdzakelijk sterke punten. De tijdsgeest werd goed weergegeven, en blijkt in een iets veranderde vorm nog steeds actueel.
De strijd tussen jong en oud moest bijna wel gelijk worden beslist, dus hebben de3 totempalen in mijn ogen niets te veel of te weinig gezegd.
Minpuntje zou kunnen zijn dat Suske en Wiske nog al gemakkelijk in het spreken van Schanulleke trappen. Aan de andere kant hebben ze natuurlijk genoeg onrealistische dingen meegemaakt om daar in te tuinen.
Extra aandacht vraag ik voor het fragment waar Barabas het over zijn speciale alcoholische drankje heeft waar men niet dronken van wordt. Zijn afwezige houding vind ik zo leuk neer gezet dat ik het beschouw als één van Vandersteens meest geslaagde grappen.
Wie in de grote lijnen goed op dit album let zal constateren dat Marc Verhaegen eigenlijk een zelfde soort verhalen maakt. Het gaat met zijn tijd mee en er worden namen vervormd om eens een paar dingen te noemen. Laten we het er op houden dat Willy Vandersteen de "magic touch" had die Marc Verhaegen (nog) mist.
Datum Fri Sep 24 18:17:38 2004

Reactie no. 4
Naam Arjan van der Jagt
Leeftijd 16
Cijfer 8
Recensie Eigenlijk hebben vorige recensie-stuurders alles al gezegd!
Dit verhaal heeft een boodschap, goede humor en tekeningen en leuke scènes.
Het album geef ik dus een acht.
Datum Sun Feb 15 17:53:36 2004

Reactie no. 3
Naam arnold
Leeftijd 32
Cijfer 8
Recensie Alain stienen heeft het meeste al gezegd.
Ik hou het bij enkele details:
- de scène waarin Lambik (wie anders?) verzeild raakt in de stam der Dollem Inas is het leukst. De huwelijksaanzoek van Zware Geit is kostelijk!
- de plot is wat zwak. Hebben de totems echt niets meer te vertellen?
- Wel is heel goed weergegeven hoe Suske en Wiske verblind worden in hun rebellie tegen Lambik (establishment) en niet in de gaten hebben dat ze in feite opgejut worden en niet meer zelf beslissen. Wat dat betreft heeft dit thema aan actualiteit niets ingeboet.
Datum Mon Nov 10 22:44:10 2003

Reactie no. 2
Naam Alain Stienen
Leeftijd 38
Cijfer 8
Recensie In dit verhaal rebelleren Suske en Wiske tegen de waarden van de samenleving. Lambik en later ook Jerom nemen het tegen de twee op en onze vier vrienden landen d.m.v. prof. Barabas en zijn teletijdmachine in de wouden van Noord-Amerika omstreeks begin 19e eeuw. Ze gaan op zoek naar twee totems, die het probleem tussen jong en oud zou kunnen oplossen. Na enige avonturen beleefd te hebben met Indianen en vertegenwoordigers van de plaatselijke fauna vinden ze de totems en die geven onze vrienden een levensles mee op weg.
Dit verhaal verscheen voor het eerst in oktober 1970. Met het begin van de jaren 70 ging een roerige periode van ons heen. De jaren 60 waren gekenmerkt door gebeurtenissen, die een ruk door onze maatschappij gaven; De moorden op de Amerikaanse president John F. Kennedy en op de zwarte volksvertegenwoordiger Martin Luther King, de Kuba-crisis, begin jaren 60,die bijna uitmondde in een 3e Wereldoorlog, de Vietnam-oorlog en de felle reacties hierop van o.a. de Amerikaanse bevolking. Niet alleen in de politiek was het roerig; de jongeren droegen, zoals hun voorbeelden uit de wereld van de rock- en popmuziek, de haren steeds langer. Trouwens... zeer tot misnoegen van de ouderen! Deze jongeren zetten zich ook af van de maatschappij en haar voortbrengselen. Het protesteren tegen deze maatschappij was hiermee geboren. Precies hierop haakt Willy Vandersteen in en laat in dit verhaal jong (Suske en Wiske) op oud (Lambik en Jerom) botsen en komt voor zichzelf tot de conclusie, dat de jongeren zonder de ervaring der ouderen en de ouderen zonder de wil tot verandering der jongeren niet verder komen. Ze (de verschillende generaties) zijn op elkaar aangewezen!
De locatie voor dit verhaal, nl. De Noord-Amerikaanse wouden uit het begin van de 19e eeuw, heeft Willy Vandersteen zich volgens mij uitgeleend bij de roman "De laatste der Mohikanen" van de auteur Meryan S. Cooper.
Er zit genoeg humor en actie in dit verhaal en ook wordt het probleem tussen jong en oud goed uitgewerkt, maar het is alles wat te kolderesk en het einde is ietsjes te zoetsappig. Wat niet wil zeggen, dat dit verhaal niet zijn momenten heeft. Het is gewoonweg een goed doorsnee-verhaal!
Datum Wed Oct 22 18:54:49 2003

Reactie no. 1
Naam Adonis Boulougouris
Leeftijd 13
Cijfer 8
Recensie Het is een leuk en grappig verhaal.
Datum Sun Oct 19 18:55:42 2003