De sterrenplukkers
Wat vinden de lezers van dit verhaal?
 Index |
Verhaal |
| Formulier |
Op deze pagina worden de meningen van de lezers over De sterrenplukkers verzameld. U kunt zelf een bijdrage leveren aan de hier verzamelde commentaren via dit formulier.
| Gemiddeld cijfer | 9,00 |
| Reactie no. 34 | |
|---|---|
| Naam | Inti |
| Leeftijd | 46 |
| Cijfer | 8 |
| Recensie | Vandersteen komt weer eens met een magisch voorwerp op de proppen. Een beeldje van een soort Cupido engeltje dat wensen vervult, maar alleen als je het vast hebt. Er ontstaan allerlei toestanden rond die het verhaal tot in Frankrijk brengen Via het toverbeeldje verandert iedereen in kleine kinderen. Lambik heeft hier blond haar, terwijl hij in latere “verjongingen” meestal bruin haar heeft Schalulleke wordt voor de derde keer levend. Via het toverbeeldje door een wens van Wiske. Ze wordt net zo groot als Wiske maar blijkt een verwend deftig wicht te zijn dat niet met Wiske (min of meer een straatkind) wil spelen. Lambik wenst ze snel weg als ze in aanvaring komt met het hondje dat Suske wenste Lambik probeert duidelijk te maken dat hij niet met Sidonia kan trouwen, omdat Vandersteen dit niet wil, omdat er anders geen avonturen meer beleefd kunnen worden. Dit is de eerste keer dat dit ter sprake komt en Vandersteen zal trouwens testamentair vastleggen dat Lambik en Sidonia niet mogen trouwen. Dit gegeven wordt soms tot in het belachelijke doorgetrokken |
| Datum | maandag 28 oktober 2024 06:54 |
| Reactie no. 33 | |
|---|---|
| Naam | Leendert |
| Leeftijd | 50 |
| Cijfer | 9 |
| Recensie | Een mooi verhaal uit her Vandersteen tijdperk. Het begint heel sterk met het verwensen van de tapijtdragers naar Marokko. Dat was grappig maar zet al de spanning. Het beeldje staat centraal. Het is alleen de vraag waarom dat beeldje alleen bij Lambik werkt en als dit alleen bij hem werkt waarom de bandiet dat beeldje wilt stelen? Maar ik vind het knap hoe Vandersteen steeds weer nieuwe elementen erin weet te brengen waardoor het verhaal steeds weer andere wendingen krijgt. Het moraal is duidelijk. Als je alles kan wensen, ben je dan gelukkig? Is iets om over na te denken. Mooi album en qua tekeningen en verhaal een 9 waard. |
| Datum | vrijdag 24 mei 2024 23:34 |
| Reactie no. 32 | |
|---|---|
| Naam | Barbarossa |
| Leeftijd | 42 |
| Cijfer | 10 |
| Recensie | De Sterrenplukkers is weeral een klassieker uit de gouden periode van Vandersteen. Dit is echt zo'n verhaal dat in twee delen opgeknipt kan worden. Het eerste deel, waarin de klopjacht op Lambik wordt gehouden en waarin hij twee tapijtsjouwers per ongeluk naar de Sahara tovert behoort tot een van mijn favoriete gedeeltes uit de gehele serie. Waarna ze rond pagina 30 in Parijs aankomen en daar een aantal avonturen beleven, zakt het verhaal wel wat in. Maar zoals ik al zei, het begin is zo steengoed. Als Lambik ten onrechte beschuldigd wordt van het wegtoveren van de twee tapijtsjouwers kan hij dit natuurlijk weer moeilijk verkroppen, en de daaropvolgende klopjacht op de man met de bolhoed is echt geweldig, een van de hoogtepunten van de hele reeks voor mij. Onze vrienden komen erachter dat het mogelijk is om alle wensen in vervulling te doen gaan, als je het engelenbeeldje aanraakt. Dit is dan ook het centrale thema van het verhaal, de naastenliefde. Hoewel eenieders wensen vervullen op papier heel aardig klinkt, blijkt het in de werkelijkheid niets dan moeilijkheden te geven en Lambik wil dan ook meerdere malen het toverbeeld in stukken kapot slaan. Verder is er natuurlijk nog de memorabele scene waarin Sidonie met Lambik wil trouwen. Lambik schetst met behulp van het toverbeeld een film van hoe dit in zijn werk zou gaan, en we zien Vandersteen zelf voor het eerst ten tonele verschijnen om Lambik voor het altaar weg te trekken omdat hij nog vele avonturen moet beleven. De Sterrenplukkers is wederom een topalbum uit Vandersteens beste periode, met een heerlijk scenario en prachtige tekeningen. Ook voor dit album dus weer een 10! |
| Datum | donderdag 08 juni 2023 20:08 |
| Reactie no. 31 | |
|---|---|
| Naam | Emmes |
| Leeftijd | 47 |
| Cijfer | 10 |
| Recensie | De sterrenplukkers is in de rode reeks uitgekomen met dezelfde tekeningen als de originele, dit na protest of tegenvallend resultaat, wie zal het zeggen. We blijven daarvan dus gespaard, maar vanaf dat Jerom zijn intrede doet binnen twee albums, hangen we er weer aan voor een tijdje. Ik heb de inkleuring nooit goed gevonden en vind dan ook de originele zwartwit tekeningen het beste. Het lijkt alsof de kleuren de inktlijnen soms overschilderd hebben. Als je de twee versies hebt, moet je gewoon maar al eens kijken naar de eerste strook op het eerste blad. Dit is nog altijd de gouden periode van Vandersteen. Het eerste deel van het verhaal vind ik ijzersterk, omdat je als lezer (de eerste keer toch) niet doorhebt dat het door het beeldje (of "het postuurke" in de originele tekst) komt dat die twee mannen (die we maar in één prentje echt zien) in de woestijn terecht komen. De klopjacht die er op volgt doet wel wat denken aan het zingende nijlpaard, waar ook Lambik beschuldigd werd van iets dat hij niet gedaan had en het vreemdelingenlegioen in ging. De achtervolging duurt hier echter langer, het is pas op pagina 21 dat ze in Frankrijk belanden. Vandersteen gooit op dat moment wat nostalgie ten tonele precies, want hij schrijft "dat was nog eens net zoals in onze eerste avonturen he". Eens in Frankrijk aangekomen verandert het tempo. Vandersteen laat Lambik alleen door de straten van Parijs dwalen, al moet hij daar verhaaltechnisch de rest even in het ziekenhuis doen belanden. Tegen de tij dat ze terug verenigd zijn, is Lambik veranderd in een clochard. Persoonlijk vind ik dit een heel sterk stuk, ook met het meisje dat blind is en het beeld dat precies zijn werk niet doet. Daar wordt op het einde nog mooi op gezinspeeld, wanneer Klosjar het beeld vernietigd. Goede wil van de mens kan de wonderen verrichten. Maar eerst laat Lambik alle wensen van de vrienden uitkomen, maar dit heeft geen goei resultaat. Als Suske en Wiske ruzie beginnen te maken om elkaars nieuwe speelgoed (een hond en een levend Schalulleke) en ook de clochards geen geld willen, tovert hij hen allemaal terug jong. Monomme komt nog wel wat dwarsbomen, maar het geeft wel een knappe finale op de Eiffeltoren waarin Lambik heel heldhaftig achter het beeldje duikt om hen terug normaal te toveren voordat het kapot valt. Die held Lambik mis ik soms toch in de huidige verhalen. Hij is te dikwijls te veel nog de onnozelaar. Suske heeft ook in dit verhaal weinig anders te doen dan te zijn waar Wiske is en ze te volgen. Er zijn zelfs bijna geen dialogen tussen Suske en Wiske. Dat is toch wel iets dat Vandersteen over het hoofd gezien en dat later wel betert. Nochtans had hij in "het bevroren vuur" toch wel een grotere rol gekregen naast Lambik. Maar het is wel heel duidelijk Lambik die de hoofdrol in deze periode van Vandersteens verhalen. En voor de eerste keer toont Sidonia echt dat ze verliefd is op Lambik, en dat ze zelfs met hem wil trouwen. Er waren al wel wat kleine hints in de vorige albums, en het is wel mooi dat Vandersteen dit toch wat heeft opgebouwd. Lambik is op zich niet tegen trouwen, en laat zelfs zien (en dit is uniek!) hoe de trouw zou zijn, maar de tekenaar komt er zelf in tussen en zegt dat Lambik nog wel veel op avontuur moet gaan en zo Sidona te veel alleen zou laten. Wat natuurlijk onzin is, want nu gaan ze nog altijd samen op avontuur. Het is de eerste keer (denk ik) dat Vandersteen zelf in het verhaal voorkomt, en volgens mij de enige keer in interactie met zijn creaties. Het trouwavontuur zou natuurlijk nog een magistraal vervolg krijgen in "de briesende bruid". Qua tekst merk ik op dat er steeds minder en minder verandert tegenover het origineel. Er zijn natuurlijk nog altijd de typische Vlaamse/Antwerpse uitdrukkingen die vernederlandst zijn in de rode reeks, en alleen daarom is het nog altijd de moeite om ze in de klassieke versie te lezen (en ook omwille van de slechte inkleuring). In de originele teksten vermeldt Vanderstaan nog wel nog maar eens de ijzertoren, de koningskwestie en de zangfeesten. Het is duidelijk dat het hem (en het volk) vele jaren hebben bezig gehouden. Net zoals de vorige keren verdwijnen die referenties in de rode reeks. De sterrenplukkers is Vandersteen in topniveau. Een echte klassieker! |
| Datum | zondag 15 augustus 2021 09:54 |
| Reactie no. 30 | |
|---|---|
| Naam | Remco |
| Leeftijd | 48 |
| Cijfer | 7 |
| Recensie | Dit vind ik een wat moeilijker verhaal in de serie. Prachtig getekend in de oude stijl met een op zich mooi verhaal. Het is wel zo dat de term die mij blijft achtervolgen met dit album is "langdradig". Ik heb het idee dat een heleboel scènes enorm lang zijn uitgesmeerd. De achtervolging van Lambik duurt 20 pagina's!!! Vervolgens het hele zwerversverhaal in Parijs. Ik mis nogal wat actie. Je blijft lezen omdat de entourage mooi is, iedereen goed in de weinige actie participeert. |
| Datum | zaterdag 4 juli 2020 21:37 |
| Reactie no. 29 | |
|---|---|
| Naam | De Zilveren Bok |
| Leeftijd | 249 |
| Cijfer | 9 |
| Recensie | De Sterrenplukkers, het verhaal dat samen met het Bevroren vuur en het Zingende Nijlpaard het beste begin heeft van de gehele reeks! Omdat Lambik in zijn klunzigheid twee vaasjes van tante Sidonie heeft laten vallen, gaat hij naar een veilinghuis om nieuwen te bemachtigen. Twee mannen die een tapijt dragen stoten bijna een engelenbeeldje om, en terwijl Lambik het beeldje opvangt zegt hij dat hij hoopt dat die twee beeldstormers met hun tapijt ergens in de Sahara zaten. Later blijken de twee tapijtdragers zich echter wel degelijk in de Sahara te bevinden, en aldus begint de legendarische klopjacht op ‘de man met de bolhoed’. Lambik wordt ervan verdacht een geheim wapen te hebben waarmee hij mensen kan laten transporteren. Het leger en de politie zetten de wijk af in de zoektocht naar de man met de bolhoed, en S&W + Sidonie denken dat het maar het beste is dat Lambik zichzelf thuis opsluit. Lambik breekt echter uit om zijn onschuld te bewijzen en het engelenbeeldje te zoeken, maar eerst gaat hij ergens een pilske pakken. Met de wijk in staat van beleg dringt Lambik het verkoophuis binnen, waar hij ook het wondere engelenbeeldje vindt. Na enkele hachelijke momenten wordt Lambik uiteindelijk door de Gironef gered, maar deze wordt uit de lucht geschoten. Hierdoor komen onze vrienden in Frankrijk terecht, Parijs om wel te verstaan. En dit is waar dit verhaal naar mijn mening wat inkakt. Met het magische engelenbeeldje tovert Lambik een kolonie voor het tuig van Parijs, de chlochards. Deze kolonie wordt de sterrenplukkerskolonie gedoopt. Daarnaast helpt Lambik ook een blind meisje, Marianneke. De schurk van het verhaal is Monomme de apache. Uiteindelijk blijkt hij de vader van Marianneke te zijn, waardoor het eind goed, al goed is.
Zoals ik al gezegd heb vindt ik het begin van dit verhaal zeer sterk, maar later in Parijs kakt het verhaal echt in. Wat dit album vooral ontbeert is spanning. Nadat onze vrienden na het spannende begin in Parijs aankomen, gebeurd er niet bijster veel. Ook vindt ik de ‘slechterik’ van dit verhaal erg matig. Monomme de apache is gewoon zo simpel, een stereotype Franse man die een hekel aan de Sterrenplukkers heeft. Ondanks dit alles blijft de Sterrenplukkers bij elke herlezing een leuk verhaal uit de gouden periode van Vandersteen. Een 9 is dan ook op zijn plaats! |
| Datum | woensdag 30 juni 2021 23:56 |
| Reactie no. 28 | |
|---|---|
| Naam | Ingrid |
| Leeftijd | 27 |
| Cijfer | 7 |
| Recensie | Het begin is goed met het beeldje, maar er is geen doorkomen aan in dit verhaal, er zit geen vaart in, en veel gebeurd er niet. Ik heb betere verhalen gelezen. |
| Datum | donderdag 03 december 2015 08:24 |
| Reactie no. 27 | |
|---|---|
| Naam | Jan Bex |
| Leeftijd | 50 |
| Cijfer | 10 |
| Recensie | Als het van ondergetekende afhangt, is dit dé max. Aangrijpend, spiritueel en toch pittig-volks met schitterende verbale humor. Vandersteen in zijn allerbeste periode. Noteer ook even de van Kuifje overgewaaide verzorgde grafiek. Het is 1952. Het zou nog tien jaar duren eer ik kom piepen en nog veel langer eer ik dit zou lezen. En toch vind ik het subliem. Is dat ook jeugdsentiment? |
| Datum | donderdag 24 januari 2013 21:53 |
| Reactie no. 26 | |
|---|---|
| Naam | Jules Vismale |
| Leeftijd | 41 |
| Cijfer | 9 |
| Recensie | Het begin van dit album is wel erg extreem toen Lambik onbedoeld met het toverbeeldje twee tapijtdragers (die overigens alleen op dat plaatje en op twee foto's in een krant waren te zien) naar de Saraha wenste en de overheid Lambik daarna fanatiek gaat vervolgen alsof hij een levensgevaarlijke desperado is die vogelvrij wordt verklaard! Met de hulp van zijn vrienden wijkt Lambik uit naar Frankrijk en blijkt hij de enige te zijn die met het beeldje kan toveren. Monomme, de apache, die steeds het beeldje wil buitmaken heeft dus feitelijk niets aan het ding en waarom hij zijn dochter Marianne (die blind is) heeft verwaarloost wordt helaas niet uitgelegd. Alle wensen die Lambik vervuld voor Suske, Wiske, Sidonia en de clochards lijken niemand echt tevreden te stemmen en waarom zij later allemaal kinderen werden is me nogal een raadsel. Nog vreemder is dat het huisje waar Wiske in woont aanvankelijk een bel lijkt te hebben (zodra de betoverende Schanulleke aanbelt) en later opeens niét meer als zij het bedrog van de kok Prospor ontdekt die in werkelijkheid Monomme is! Dat Lambik en Monomme allebei zonder enige hoogtevrees en doodsverachting de Eiffeltoren beklimmen zou erop wijzen dat ze beiden in hun jeugd misschien acrobaat waren geweest. Klosjar, de maker van het beeld, zal echter niet voor zichzelf een luxe leven wensen naar aanleiding van de les die de fee hem gaf dat wonderen en bezit niet altijd geluk brengen. |
| Datum | maandag 21 november 2011 22:40 |
| Reactie no. 25 | |
|---|---|
| Naam | Mark |
| Leeftijd | 37 |
| Cijfer | 6 |
| Recensie | Een album
dat ik ondanks de goede tekeningen en het nobele 'moraal van het verhaal'
niet meer dan redelijk kan noemen. Nadat Lambik m.b.v. het beeldje per
ongeluk werklieden heeft weggetoverd volgt een bladzijden-lange
achtervolging door de politie welke ervoor zorgt dat uiteindelijk iedereen
in Parijs uitkomt, op zoek naar het beeldje en/of de maker ervan.
In de Franse hoofdstad wordt het zwerversbestaan geromantiseerd, materialisme en de bestaande maatschappij sterk bekritiseerd, een nogal negatieve insteek. Dit is voor Lambik de reden om een aparte kolonie op te richten, de Sterrenplukkers. Hier bloedt het verhaal dood, vnl. door de nogal zwaar aangedikte moraal. Bladzijdes lang laat Vandersteen merken dat vriendschap boven materialisme gaat, maar het ligt er te dik op. Het verhaal zelf kabbelt daarna wel weer verder maar weet niet nergens meer te boeien. Nee, dit verhaal spreekt mij niet aan. |
| Datum | woensdag 29 december 2010 16:32 |
| Reactie no. 24 | |
|---|---|
| Naam | nard |
| Leeftijd | 11 |
| Cijfer | 7 |
| Recensie | scenario: 6 tekeningen:8 gemiddeld:7 |
| Datum | woensdag 29 december 2010 12:31 |
| Reactie no. 23 | |
|---|---|
| Naam | Ferry |
| Leeftijd | 22 |
| Cijfer | 7 |
| Recensie | Allereerst
wil ik zeggen dat het helemaal niet zo'n slecht album is, al zou je dat niet
zeggen, als je mijn cijfer ziet. Sterker nog, het is best goed. Het begint goed, spannend. Maar op het moment dat ze naar Frankrijk afreizen, vind ik het allemaal iets minder worden. Ik vind dat er niet zoveel humor inzit, en niet genoeg actie. Ook het feit dat Lambik de behoefte krijgt om iedereen klein te toveren, vind ik flauw en saai. Het is overigens ook nergens goed voor in dit verhaal. Al met al, best goed, maar het deel in Frankrijk kan me niet zo bekoren, vooral vanaf het stuk dat ze een eigen "Sterrenplukkers" kolonie oprichten. Vind het maar een raar verhaal. |
| Datum | maandag 16 augustus 2010 18:17 |
| Reactie no. 22 | |
|---|---|
| Naam | Rick Wiselaar |
| Leeftijd | 22 |
| Cijfer | 10 |
| Recensie | Een 10 met een griffel. Zulke verhalen worden alleen bedacht door legendarische stripmakers zoals Willy was. Geweldig verhaal!! |
| Datum | zaterdag 10 januari 2009 15:28 |
| Reactie no. 21 | |
|---|---|
| Naam | Sandstorm |
| Leeftijd | 30 |
| Cijfer | 8 |
| Recensie | Een echte Vandersteenklassieker. Het decor van Parijs leent zich perfect voor dit verhaal. Het thema waar dit verhaal om draait, nl de betekenis van geluk, is mooi verwerkt in dit verhaal en komt niet belerend over. Alleen jammer van de foutjes die hieronder reeds ter sprake kwamen. Ik vond het ook vreemd dat de gyronef neerstortte en in de tamtamkloppers gewoon weer mee deed, zonder verdere uitleg. Maar het blijft natuurlijk een stripverhaal. |
| Datum | zondag 12 oktober 2008 19:16 |
| Reactie no. 20 | |
|---|---|
| Naam | robin breuls |
| Leeftijd | 10 |
| Cijfer | 9 |
| Recensie | Een leuk album ik vond het vooral leuk toen Tante Sidonia en Lambik klein werden eigelijk vond ik het een 8 en een half NET GEEN 9 maar omdat er heel veel goede dingen, mooie tekeningen en goede humor in zat geef ik toch een 9! |
| Datum | Sat Apr 28 17:25:55 2007 |
| Reactie no. 19 | |
|---|---|
| Naam | Timothy |
| Leeftijd | 12 |
| Cijfer | 10 |
| Recensie | Het is gewoonweg een prachtig album.Wat Willy Vandersteen hier neerzette is gewoon onbeschrijfelijk.Met dit album toonde hij nog maar eens dat hij de grondlegger is van één van de beste Vlaamse en zelf internationale strips. |
| Datum | Tue Apr 24 20:13:36 2007 |
| Reactie no. 18 | |
|---|---|
| Naam | Kim |
| Leeftijd | |
| Cijfer | 10 |
| Recensie | Mooi album, steekt goed in elkaar. 1 ding klopt wel niet: Wiske ontdekt dat de kok vals is doordat hij zei dat er werd aangebeld, en er is geen bel aan hun huis. Maar een paar pagina's ervoor belt Schanulleke wel aan... Maar goed, dat weerhoud mij er niet van om een dikke 10 te geven! |
| Datum | Tue Apr 10 21:20:20 2007 |
| Reactie no. 17 | |
|---|---|
| Naam | Harmen |
| Leeftijd | 15 |
| Cijfer | 9 |
| Recensie | Een heel goed album. De volgende zaken bepalen de fantastische sfeer van dit album.
|
| Datum | Wed Mar 7 22:36:47 2007 |
| Reactie no. 16 | |
|---|---|
| Naam | Mario Hurkmans |
| Leeftijd | 37 |
| Cijfer | 10 |
| Recensie | Een juweeltje! Prachtige verhaal met bijzonder mooie tekeningen. |
| Datum | Mon Dec 11 23:16:43 2006 |
| Reactie no. 15 | |
|---|---|
| Naam | Sander |
| Leeftijd | 28 |
| Cijfer | 10 |
| Recensie | Een prachtig album! Heel ontroerend geschreven. Een topper! |
| Datum | Mon Nov 20 20:24:33 2006 |
| Reactie no. 14 | |
|---|---|
| Naam | Flappie |
| Leeftijd | 55 |
| Cijfer | 10 |
| Recensie | Dit is werkelijk waar het beste album dat ik ooit van Suske en Wiske heb gelezen. Het is een niet op enkel onzin gebaseerd verhaal dat mij als kind erg heeft geraakt; diep heeft ontroerd zelfs. De tweekleureneditie heb ik destijds uitgeleend en nimmer teruggekregen. Dat zit mij nog steeds dwars. Dit zegt genoeg over mijn mening over dit boek. Klasse! Een van de beste verhalen ooit. Waarvan akte. |
| Datum | Mon Sep 18 17:39:18 2006 |
| Reactie no. 13 | |
|---|---|
| Naam | Els |
| Leeftijd | 15 |
| Cijfer | 10 |
| Recensie | Dit is zowat een van mijn eerste Suske en Wiske strip die is gelezen heb en vind dit nog steeds een wondermooi, ontroerend, leuk verhaal, samen met de Charmante koffiepot. Tegenwoordig is de sfeer in de nieuwe strips verdwenen en heeft plaats gemaakt voor technologie en veel te slappe humor. Jammer! |
| Datum | Thu May 25 20:13:01 2006 |
| Reactie no. 12 | |
|---|---|
| Naam | Luc |
| Leeftijd | 45 |
| Cijfer | 9 |
| Recensie | Een meeslepend, volks verhaal met prachtige tekeningen. De Parijse sfeer is helemaal aanwezig en de clochards (die vrijheid en vriendschap verkiezen boven rijkdom) zijn treffend weergegeven. Een verhaal met zowel humor als emotie! De enige reden dat mij weerhoudt de volle 10 punten te geven is een fout in het scenario : Monomme ziet Lambik samen met Marianne voor het restaurant staan. Achteraf blijkt Marianne de dochter van Monomme te zijn. Vreemd dat een vader zijn eigen dochter niet herkent! |
| Datum | Fri Feb 17 18:22:16 2006 |
| Reactie no. 11 | |
|---|---|
| Naam | J. Joffer |
| Leeftijd | 25 |
| Cijfer | 10 |
| Recensie | Dit is het allerbeste Suske en Wiske-album. De eerste 20 pagina's zijn hilarisch en de rest is al net zo grappig en betoverend. Verder commentaar is overbodig: het album spreekt voor zichzelf! |
| Datum | Fri Sep 30 14:38:29 2005 |
| Reactie no. 10 | |
|---|---|
| Naam | wim vreuls |
| Leeftijd | 53 |
| Cijfer | 6 |
| Recensie | De eerste 19 bladzijden zijn de allerbeste die er zijn. Die zouden zo wel een 11 verdienen. Te mooi om over te praten. Vanaf blz 20 gaat er dan iets mis met de tekeningen. Alle figuren zijn in een keer dood. Ik weet niet hoe 't komt. Soms denk ik wel eens dat Willy hier even met vakantie is gegaan......... |
| Datum | Tue Jun 21 13:59:30 2005 |
| Reactie no. 9 | |
|---|---|
| Naam | agj |
| Leeftijd | 18 |
| Cijfer | 7 |
| Recensie | Ik vond het opzich wel een leuk verhaal, maar dit kwam voornamelijk door de grappen. Toch zat er niet zoveel actie in als dat ik dacht. Ik prefereer dit altijd, en ook als er mooie plaatjes in staan. Het spijt me als ik de voorgaande recensisten hier te kort mee doe, maar dit verhaal schoot in mijn ogen te kort. |
| Datum | Mon May 16 12:20:20 2005 |
| Reactie no. 8 | |
|---|---|
| Naam | Antoon van Ham |
| Leeftijd | 24 |
| Cijfer | 9 |
| Recensie | Inderdaad een prachtig verhaal. Voor mijn gevoel is het echter wel ietsjes minder dan ‘De stalen bloempot’ en ‘de ringelingschat’, daarom geef ik geen 10 maar een 9. Dit neemt niet weg dat het verhaal heel goed in elkaar zit. Leuk is altijd de vreemde manier waarop het avontuur begint in een Suske en Wiske verhaal. Ook hier: Lambik wil een beeldje kopen, maar dat blijkt betoverd te zijn en voor hij het weet heeft hij heel het land achter zich aan. Ook de humor is voortreffelijk evenals de tekeningen. En de boodschap is duidelijk: vriendschap gaat boven materialisme. |
| Datum | Tue Mar 15 18:16:53 2005 |
| Reactie no. 7 | |
|---|---|
| Naam | jippe van niel |
| Leeftijd | 9 |
| Cijfer | 10 |
| Recensie | een fantastichs album.vooral met het beeldje van klosjar,dat vindt ik zo leuk.ook dat lambik zichzelf en sidonia +nog eens de zwervers ogetoverd in kinderen.maar wat ik wel droevig vindt is dat stuk van marianneke die bij het eeerst nog blind was en haar vader een crimineel was.een album dat bestaat uit moedig,held op sokken,en de echte stijl van willy vandersteen.je zou dit album nooit als een kat in de zak gekocht hebben!!!!een 10. |
| Datum | Tue Oct 19 10:47:30 2004 |
| Reactie no. 6 | |
|---|---|
| Naam | Jan Bex |
| Leeftijd | 42 |
| Cijfer | 10 |
| Recensie | Tja. Men vraagt me webgewijs te laten weten waarom De Sterrenplukkers de allerbeste Sus en Wis is? Omdat er àlles in zit. De beste Vandersteen-humor; de allerbeste grafiek van Willy Vandersteen, in 1952 op de top van zijn grafisch kunnen (o.m. dankzij Brusselse invloeden van Weekblad Kuifje, maar dat zonder een sikkepit eigenheid prijs te geven); de spannendste openingsscène uit 60 jaar S&W, die maar blijft duren en blijft verbazen; de grappigste bindteksten van Vandersteen, waar hij ook een absolute meester in was; de aangrijpende tragiek van Klosjar (een soort personage dat veel voor Vandersteen persoonlijk betekende en in verschillende gedaanten regelmatig terugkwam in de oude verhalen) en, niet te vergeten, blind Marianneke; het mysterieuze beeldje ('postuurke'); de ontwapenende Lambik en Sidonie als snotneuzen in het utopische Sterrenplukkers-paradijs, opgericht door tuig van de richel, door clochards. Kortom emotie, veel emotie in deze Sterrenplukkers, en toch altijd weer overgoten met die gulle, volkse humor van Vandersteen. Een sprankelend-vitaal-blij en dus onvergetelijk album, best te lezen in de ongekuiste tekstballons van de Klassiek-reeks. Wat kan je meer van Vandersteen verwachten? Hier proef je de auteur in zijn volle kunnen. Jammer dat hij later voor geld en productie zou kiezen. |
| Datum | Mon Aug 23 22:54:44 2004 |
| Reactie no. 5 | |
|---|---|
| Naam | ikke |
| Leeftijd | 12 |
| Cijfer | 10 |
| Recensie | Pluspunten:zowat alles. Minpunten:geen eigenlijk. Conclusie:een 10 !! |
| Datum | Thu Jun 24 18:00:16 2004 |
| Reactie no. 4 | |
|---|---|
| Naam | Marcel Pool |
| Leeftijd | 38 |
| Cijfer | 10 |
| Recensie | Wat als je al je wensen vervuld kunt laten worden? Lambik maakt het mee, en gaat naar grote hoogten en evengrote diepten. In dit verhaal zit zoveel. Thema's als vriendschap, hebzucht,opooferingsgezindheid en de terugkeer naar de onschuld van de jeugd: Homerus zou 't Willy Vandersteen niet kunnen verbeteren. Tel daar nog 'ns bij op dat het scenario een van de meest meeslepende uit het oeuvre van Willy Vandersteen is, met een van de spannendste openingsscenes, dat de eerste pakweg 20 pagina's werkelijk subliem getekend zijn, en dat de aloude thematiek van "het beeldje (of wonderlamp of noem maar op) waar alles mee te krijgen is" zeer origineel is weergegeven, en raad eens wat: het album is nog grappig ook - Parijs en haar inwoners worden raak op zijn Vandersteens getypeerd. Het is een album dat groeit met de jaren. De laatste keer dat ik hem las dacht ik: dit is zijn misschien wel zijn allerbeste album. Groots! |
| Datum | Mon Apr 12 22:14:34 2004 |
| Reactie no. 3 | |
|---|---|
| Naam | Sabine |
| Cijfer | 10 |
| Recensie | De personages in dit verhaal vind ik om op te vreten, vooral Lambik. En dan speelt het zich ook nog 'es af in dat prachtige Parijs. Er zit een storend foutje in (de apache zou marianne nooit samen met onze vrienden gezien hebben, terwijl hij wel degelijk toekijkt als Lambik haar trakteert op een etentje) maar omdat de rest zo geweldig is, toch een dikke tien. |
| Datum | Sun Aug 24 20:57:18 2003 |
| Reactie no. 2 | |
|---|---|
| Naam | Arjan van der Jagt |
| Leeftijd | 15 |
| Cijfer | 10 |
| Recensie | Fantastisch gewoon, deze decinia jaren oude Vandersteen! Lambik en Sidonia als kind, en dat met hun vertrouwde karakter. Het idee achter het verhaal raakt mij en ik lees dit verhaal steeds opnieuw. Een kleine Lambik treed voor het laatst op in De 7 schaken en ook daar is het de intelligente, sterke, goedzinnige, goed voorkomende Lambik! Maar dan als jochie van een jaar of 9!! |
| Datum | Thu May 22 18:19:11 2003 |
| Reactie no. 1 | |
|---|---|
| Naam | Jan |
| Leeftijd | 24 |
| Cijfer | 10 |
| Recensie | Dit vind ik in zijn geheel wel een leuk verhaal. En ook nog met een boodschap. Volgens mij dat je meer eer hebt van je bezit als je er zelf iets voor doet, en dat materialisme ook niet alles is. Dat heeft te maken met het wensbeeldje dat in dit verhaal een centrale rol speelt. Dan denk ik elke keer, naast het genieten van dit verhaal, ook weer zoiets van: Goh had ik maar zo'n beeldje. Dus of ik iets van deze boodschap heb geleerd valt te betwijfelen. De waarde van dit verhaal wordt ook versterkt door de manier waardoor het is uitgebracht na nr 67. We weten allemaal (hoop ik) dat al die albums van voor 'De poenschepper' later in de lopende reeks opnieuw in kleur zijn uitgebracht. Hier wordt volledig van de oude tekeningen gebruik gemaakt, zoals dat niet het geval is bij 'De ringelingschat', of 'De mottenvanger'. Daar liepen oude tekeningen en nieuwe's door elkaar. Erg storend is dat! Dus voor deze gekleurde versie een dikke 10 |
| Datum | Fri May 16 21:51:50 2003 |
