De kleurenkladder
Wat vinden de lezers van dit verhaal?
 Index |
Verhaal |
| Formulier |
Op deze pagina worden de meningen van de lezers over De kleurenkladder verzameld. U kunt zelf een bijdrage leveren aan de hier verzamelde commentaren via dit formulier.
| Gemiddeld cijfer | 8,60 |
| Reactie no. 15 | |
|---|---|
| Naam | Remco |
| Leeftijd | 49 |
| Cijfer | 9 |
| Recensie | We gaan de jaren negentig in met een schilderalbum. Dit keer niet zoals “De raap van Rubens” of de “Nachtwachtbrigade” dat onze vrienden zich in het atelier van de schilder begeven maar nu meer op afstand. Vroeger merkte ik dat de albums uit deze periode mij minder bij bleven, ik wist mij nu de verhalen niet meer zo goed voor de geest te halen. Blij verrast was ik dat deze periode boven verwachting goed bleek. De liefde van Lambik voor een uitbaatster op een schilderij van van Gogh, neemt ons mee de geschiedenis is. Het is mooi te zien dat de sfeer van destijds zo treffend is weergegeven. Vraag is wel waarom Vincent een kleurenkladder als Lambik zou helpen. Afijn, het verhaal zit vrij goed in elkaar: het komt heel goed over dat Brocantor een zaakje ruikt in het ophalen van schetsen van van Gogh door middel van de teletijdmachine. Dat S&W ontvoerd worden past ook, dat er weer klunzige boeven aan te pas moeten komen, haalt weer een stuk kracht uit het verhaal. Vooral de slechtziende schurk is irritant. Niet bijster slimme schurken hoeven niet slecht te zijn als ze maar wel gevaar uit blijven stralen: hoe kon deze hansworst S&W en kompanen onder de knoet houden? Hoe kon hij autorijden? Trouwens in zekere zin, geldt dat ook voor Sidonia die ondanks haar voet, tot grootse dingen in staat blijkt. Via haar terug naar het verhaal. Heel sterk dat zij Lambik komt terug halen op een heldhaftige manier. Haar optreden is enorm sterk. Ik neem het vaak op voor haar en Suske omdat zij er dikwijls bekaaid af komen in de verhalen terwijl zij zeer veel potentie hebben. Het verhaal blinkt uit in logica en originaliteit. De tekeningen zijn zeer sterk al is het kleurgebruik soms wat flets. |
| Datum | zaterdag 24 oktober 2020 16:58 |
| Reactie no. 14 | |
|---|---|
| Naam | Bofor! |
| Leeftijd | 30 |
| Cijfer | 9 |
| Recensie | Albums waarin Lambik z'n kuren heeft, leiden vaak wel tot vermakelijke verhalen. (bijv. de Crimson-crisis, de poenschepper, de straatridder) Dit keer wordt hij verliefd met alle gevolgen van dien. Zo komt hij in contact met Vincent van Gogh en dat leidt tot lachwekkende situaties zoals: "De grazende koe (blz.14), de neus die hij niet meer kan vinden (onderaan blz. 14) en zijn prachtige schilderijen. Ook de in/uitval (blz. 31), het goedbedoelde advies (blz.33) en zijn uitbraak (blz. 49) zijn weer 'typisch op z'n Lambiks.' Ook de jaloerse Sidonia leidt tot grappige situaties zoals op blz. 10/11 tijdens haar emotionele uitbarstingen en haar aanpak op blz. 36-39 en hoe ze de boeven te lijf gaat op blz. 41. Ook 'de slechtziende boef' doet een duit in het zakje, al is het me wel een compleet raadsel dat hij ondanks zijn slechte zicht wel gewoon auto kan rijden, al botst hij wel tegen eea. aan.(blz. 29).
Ik vermoed als moraliserende ondertoon: "Men waardeert pas iets, als het er niet meer is." Hij heeft inderdaad tijdens zijn leven vrijwel niets verkocht en tegenwoordig is zijn werk een fortuin waard (blz. 21 en 35). De verhaallijn is niet echt opvallend, maar het leest heerlijk weg vanwege de vele komische situaties. De tekeningen zijn waarlijk top! Ze hebben veel detail(zie de schilderijen van 'Van Gogh' en de decors/achtergronden) 'Het waarom' achter de verschijning van Bobby is me enigszins een raadsel. Eveneens is een raadsel: Dat die 'slechtziende boef' wel gewoon auto kan rijden. Daarom vind ik het persoonlijk een 'net niet topper.' Een 8,5 vind ik eigenlijk het juiste cijfer, maar ik gun het wel een 9! |
| Datum | dinsdag 09 juli 2013 20:56 |
| Reactie no. 13 | |
|---|---|
| Naam | Mark |
| Leeftijd | 39 |
| Cijfer | 8 |
| Recensie | Vanaf dit
album kwam het steeds vaker voor dat een S&W album in het teken van een
speciaal persoon zou gaan staan. In dit geval ging het om Vincent van Gogh,
ter gelegenheid van het Van Gogh jaar (100e sterfdag). Het is een aardig album waarbij Lambik vanwege zijn verliefdheid in contact met Van Gogh komt en daarna een kunsthandelaar goedkoop aan schilderijen probeert te komen. Hierom worden onze vrienden gevangen gehouden maar weet Jerom de situatie weer recht te zetten al is deze laatste oplossing wat clichematig. De tekeningen zijn weer in orde. |
| Datum | dinsdag 13 november 2012 16:00 |
| Reactie no. 12 | |
|---|---|
| Naam | glen haelterman |
| Leeftijd | 12 |
| Cijfer | 9 |
| Recensie | de kleurenkladder is een leuk verhaal. in het begin met wiske... je ziet dat wiske bijzonder boos en geërgerd uit de hoek kan komen. maar dat het uiteindelijk toch ophoudt. tante sidonia die kalm blijft bij het nieuws dat lambik op iemand anders verliefd is... dat had ik totaal niet verwacht. een boze barabas... de personages hun gedrag was heel humoristisch.alleen leken lambik zijn schilderijen op mislukte piccasso's wat voor nog een extra toets humor zorgt. en de bijna blinde boef... je ziet dat er echt veel humor in het verhaal zit. |
| Datum | maandag 7 maart 2011 20:22 |
| Reactie no. 11 | |
|---|---|
| Naam | Marc Ulemie |
| Leeftijd | 38 |
| Cijfer | 9 |
| Recensie | Leuk boek wel, de kleurenkladder. Vooral de no-nonsens verhaaltechniek van: ik moet nu weer hierheen, flits, en weg ! Dan nog de ouderwetse Lambik, die een paar keer schreeuwt en klappen uitdeelt. Niet lang blijven hangen in thema's maar korte actieshots en er zit veel gezelligheid in. Ze zijn gelukkig vaak binnen en evenvaak, ertussendoor, weer buiten. Dat werkt op de intimiteit, die er uitkomt. Genoeg ongebonden types die 'langskomen' houden de hoofdpersonen relatief toegankelijk. Er zit genoeg onnozele onzin in om te geloven dat het Suske en Wiske is. Het verhaal heeft ook een landelijke, streekse sfeer. Bijna feeëriek te noemen zijn sommige landjes en stukjes groen. En het intrige is niet strak maar meer oppervlakkig, boers en belachelijk onakelig. Maar natuurlijk zijn wapens op zich al genoeg bedreigend. Ik vind ook de teksten (of uitingen) lokaal genoeg om te kunnen spreken van onderhoud. Barabas is gelukkig nog resoluut, je kunt niet maar alles flikken. Vooral is er ook humor: vooral de kelderscene is lang en klinisch genoeg om effect te sorteren. |
| Datum | Mon May 28 15:10:18 2007 |
| Reactie no. 10 | |
|---|---|
| Naam | j castelijns |
| Leeftijd | 19 |
| Cijfer | 6 |
| Recensie | Geen erg goed verhaal. Er zit bijna geen actie in. Het begin was goed maar de tweede helft van het verhaal was vrij saai. |
| Datum | Sun May 20 21:41:27 2007 |
| Reactie no. 9 | |
|---|---|
| Naam | J. Joffer |
| Leeftijd | 26 |
| Cijfer | 6 |
| Recensie | Het is jammer dat men bij studio Vandersteen steeds meer van die "gelegenheids"-albums is gaan maken, hopende munt te slaan uit het Mozartjaar, Rembrandtjaar en dus hier het Van Gogh-jaar. In een er met de haren bijgesleept plot flitst Bik zichzelf terug naar negentiende-eeuws Parijs, waar hij Vincent van Gogh tegen het lijf loopt. Maar voordat dit interessant kan worden, wordt hij al weer teruggeflitst en begint er een gehéél nieuwe plot met kunstdieven. Dat doet het verhaal allemaal geen goed, al is het tekenwerk in ieder geval in orde.
De kleurenkladder is bovendien een album uit Geerts "sacherijnige periode". Zo rond 1990 snauwden, raasden en tierden Sus en Wis wat af, en dat is wat hier ook gebeurt. De hele tijd pruilende gezichten (vergelijk ook het voorgaande album, de Bezeten Bezitter). Wanneer aan het begin Lambik in Montmartre eenmaal met een kater van de absint in de goot belandt ("Heel het leven is een hel") is ook in dit verhaal de toon gezet. Misschien dat Paul Geerts zich (zoals de voorgaande recensenten al opmerkten) erg alleen voelde bij het overlijden van Vandersteen en dat hij dat verwoordde in de scène met Bobbie. Kijk maar op pagina 18, het staat er letterlijk: "Jij bent ook op de dool he? Baasje overleden en aan je lot overgelaten hè?" |
| Datum | Tue Sep 12 08:55:50 2006 |
| Reactie no. 8 | |
|---|---|
| Naam | Luc |
| Leeftijd | 46 |
| Cijfer | 6 |
| Recensie | In tegenstelling tot de andere recensenten ben ik een stuk minder enthousiast over dit album. Op positief te beginnen : met de tekeningen en inkleuring is niets mis, aan humor ontbreekt het niet en het onderwerp, Vincent Van Gogh, vond ik wel interessant. Maar de uitwerking had beter gekund. Het gedeelte in het verleden was wel goed en had gerust langer mogen duren, al doet mij dat denken aan "de raap van Rubens", die toch nog een stuk beter was. Nadien gebeurt er weinig en draait het enkel rond de gangsters die in het verleden willen om een schets van Van Gogh te bemachtigen. Suske en Wiske hebben nauwelijks wat uitgericht en op het einde van het verhaal komt - cliché der clichés - Jerom de hopeloze situatie rechtzetten. En Lambik mag dan naïef zijn, maar zomaar het geheim van de teletijdmachine aan de eerste de beste verklappen, neen! Het verhaal is zeker niet slecht, maar er had duidelijk meer ingezeten! |
| Datum | Sun Sep 3 10:26:19 2006 |
| Reactie no. 7 | |
|---|---|
| Naam | Sander |
| Leeftijd | 28 |
| Cijfer | 10 |
| Recensie | Mooie tekeningen, goed verhaal. Prachtig! |
| Datum | Fri Jul 7 10:52:45 2006 |
| Reactie no. 6 | |
|---|---|
| Naam | Jan P. |
| Leeftijd | 32 |
| Cijfer | 10 |
| Recensie | Wat een geweldig verhaal! Dit is zeker een van de beste albums. Het scenario is waterdicht, het verhaal hangt aan elkaar van spannende en sterke momenten. Lambik in het vroege Parijs ten tijde van Vincent Van Gogh blijft mij altijd bij: De droefheid van de verliefde en daarbij afgewezen held Lambik spat van de bladzijdes af. Zoals al eerder is opgemerkt komt op het dieptepunt van zijn dal Bobbie in het verhaal langsslenteren die door 'zijn baas' in de steek is gelaten. Dit komt zeker over als een hint voor Willy Vandersteen's naderende dood. Normaal neem ik in mijn recensies het verhaal wel een beetje door, maar dit album is er een die je als Suske & Wiske-fan gewoon in je kast moet hebben staan, daar hoef ik echt niks bij te vertellen. Een dikke 10! |
| Datum | Sun Mar 26 22:17:39 2006 |
| Reactie no. 5 | |
|---|---|
| Naam | Eli Dirkx |
| Leeftijd | 13-14 |
| Cijfer | 9 |
| Recensie | Dit was een heel goed album, al viel het wel op dat Brocantor ontzettend veel leek op die muziekleraar van het einde in het Wondere Wolfje. Het was heel leuk om te lezen, en nog leuker om te zien dat Sidonia jaloers werd. |
| Datum | Sat Aug 20 15:04:09 2005 |
| Reactie no. 4 | |
|---|---|
| Naam | Peter Hoekstra |
| Leeftijd | 24 |
| Cijfer | 9 |
| Recensie | Goed sfeervol verhaal in de lijn zoals die van de "Raap van Rubens". Het verhaal begint ijzersterk en wat in het verleden afspeelt bij van Gogh is top. Mooi waargetrouw getekend waarin je ziet dat Paul Geerts hier ontzettend goed heeft opgelet. Uiteindelijk is het einde wat minder met de bende die het op van Gogh`s schetsen heeft gemund. Voor mij hadden de scene`s in het verleden bij van Gogh langer mogen duren en die van de Bende wat minder. Een Lambik die het geheim van de teletijdmachine verklapt!?!, nee, Lambik kan vaak zijn mond voorbij praten, maar dat niet. Bovendien vindt ik de tragiek na het terugkomen uit het verleden iets te dun. Eerst Lambik die als uitschot in de goot en in de put zit waar inderdaad opeens "Bobby" voorbij komt uit kuifje. Dan is daar het afscheid van Van Gogh en flitsen ze terug. Eenmaal terug geflitst wordt het een heel ander verhaal. LAmbik bij Sidonia, alles vergeten en vergeven, neemt een bad, drinkt pilsje en gaat daarna fluitend naar huis waarna een nieuw verhaal begint met de bende waar jerom uiteindelijk alles oplost. Voor mij een 9 waard gezien de iets slappere verhaallijn op het einde en omdat de raap van rubens toch net iets beter is ;-) |
| Datum | Fri Sep 24 08:47:06 2004 |
| Reactie no. 3 | |
|---|---|
| Naam | Jan |
| Leeftijd | 25 |
| Cijfer | 10 |
| Recensie | Dit verhaal zit wat mij betreft nog in de lijn van de kwalitatieve opleving midden jaren '80. De wijze waar op dit verhaal is gemaakt is naar mijn idee goed opgebouwd. En Jerom is prima ingezet als de veegwagen die op het eind alle troep komt op ruimen. (of simpeler gezegd, hij haalt Suske, Wiske en Lambik uit een gevaarlijke situatie en rolt de bende onbewust op.) Vincent van Gogh is ook betrouwbaar weergegeven, anders dan zijn (en mijn) landgenoot Peter Stuyvesant 11 jaar later. De opkomst van Bobbie in het verhaal zou inderdaad wel eens een aankondiging kunnen zijn van Vandersteen's dood. Deze passage versterkt de droevigheid van Lambik, maar was niet noodzakelijk voor het verhaal. Wat er ook op zou kunnen wijzen is het gebogen hoofd van Bobbie bij het weglopen: Hij wist net als Lambik wat er in de lucht hing en had het zelf al meegemaakt. Een ode aan Herge was het volgens mij niet, Kuifje had zijn 60-jarige jubileum net een jaar achter zich en Herge was pas 7 jaar dood. Maar zoals Alain in reactie 1 al zei zal het enige echte antwoord bij Paul Geerts liggen, maar het zou de scene wel een extra dimensie geven. |
| Datum | Sat Feb 28 19:25:24 2004 |
| Reactie no. 2 | |
|---|---|
| Naam | Arjan van der Jagt |
| Leeftijd | 16 |
| Cijfer | 9 |
| Recensie | Dit verhaal stond inderdaad in het teken van het Vincent van Gogh jaar. Ik vind de strip interessant, informatief, humorvol en zeer fraai getekend en uitgewerkt. De strip is met aandacht getekend, dat is goed te merken aan de vele gedetailleerde tekeningen. Neem bijvoorbeeld de voorkant. Kortom een aanrader! |
| Datum | Wed Feb 18 18:47:13 2004 |
| Reactie no. 1 | |
|---|---|
| Naam | Alain Stienen |
| Leeftijd | 39 |
| Cijfer | 10 |
| Recensie | Onze vrienden merken en tot grote ontsteltenis van Sidonia, dat Lambik verliefd is!!! Maar op wie? Tot ieders verbazing is het Agostina Segatori, een kroegbazin uit de 19e eeuw en tevens het lief van Vincent van Gogh, een van de beroemdste schilders van het impressionisme. Uit louter verliefdheid flitst Lambik zich naar het Parijs van 1887 met alle gevolgen bovendien. Dit verhaal kwam in Februari 1990 uit. 1990 was trouwens ook het jaar van Vincent van Gogh en om zijn persoon was er dan ook veel te doen in de media wereldwijd en natuurlijk ook in de musea. De ene van Gogh-expositie volgde de andere. Het toppunt was, dat een Japanse zakenman voor miljoenen dollars een echte van Gogh kocht om het in zijn kantoor te hangen! Maar laten we weer terug komen naar "De kleurenkladder". Het verhaal is gewoonweg een kanjer. Een werkelijk uitgekiend scenario biedt dit verhaal: Een verliefde Lambik, die zich naar het Parijs van 1887 hevelt om zijn lief te vinden en ontmoet daarbij Vincent van Gogh. Dan zijn er nog boeven, die de teletijdmachine willen gebruiken om onbekende originele schilderijen van van Gogh te willen bemachtigen om het in het heden voor grof geld te willen verkopen. Dan vind je er ook nog historische personages, o.a. Henri de Toulouse Lautrec en Paul Gaugin ( beide zijn vrienden van van Gogh en beide zijn in de kunstgeschiedenis niet meer weg te denken. )De auteur geeft ook heel erg goed de sfeer van die tijd weer. Een bewijs daarvoor, hoe goed hij zich gedocumenteerd heeft. De auteur geeft ook het tragische van van Gogh weer; een man die tijdens zijn leven nooit succes gekend heeft, is een eeuw later wereldberoemd. Zo beroemd, dat boeven uit de toekomst hem willen beroven!!! Prachtig zijn ook de tekeningen hier in dit verhaal en de kleurgeving is ook fantastisch! Één kleine dèja-vu heb ik wel bij dit verhaal, al wordt het zelf al vermeld, dat was op dat moment, waar Lambik in van Gogh´s atelier aan het kladden was en hypermoderne schilderijen presenteerde, nl. "De raap van Rubens". De reactie van van Gogh op die schilderijen van Lambik was ongeveer zo als die Van Rubens. Dit verhaal verscheen even voor de dood van Willy Vandersteen. Wilde de auteur van dit verhaal, nl. Paul Geerts, ons hierop dit onheuglijke feit voorbereiden, door een terneergeslagen wit hondje, duidelijk te herkennen als het hondje Bobbie, de onafscheidelijke metgezel van Kuifje, in de plensende regen aan een net zo terneergeslagen Lambik voorbij te laten lopen. Hergè, de schepper van Kuifje en Bobbie, was immers een aantal jaren vantevoren gestorven. Het antwoort hierop kan ons alleen Paul geven! |
| Datum | Tue Feb 17 18:19:01 2004 |
