De verdwenen joker
Wat vinden de lezers van dit verhaal?
 Index |
Verhaal |
| Formulier |
Op deze pagina worden de meningen van de lezers over De verdwenen joker verzameld. U kunt zelf een bijdrage leveren aan de hier verzamelde commentaren via dit formulier.
| Gemiddeld cijfer | 6,80 |
| Reactie no. 10 | |
|---|---|
| Naam | Henmii |
| Leeftijd | 39 |
| Cijfer | 7 |
| Recensie | Een jaren 50/60 spionage-verhaal dat misschien beter geschikt was geweest voor een Kuifje strip (maar ik weet dat de Blauwe albums in het Kuifje stripblad hebben gestaan). Erg mooi getekend, en de sfeer is ook prima getroffen. Maar het verhaal zelf is eigenlijk onnavolgbaar met teveel personages. Waarom er ergens in het album ineens een compleet, erg ingewikkeld toneelstuk zit is mij compleet een raadsel. |
| Datum | dinsdag 02 april 2024 15:32 |
| Reactie no. 9 | |
|---|---|
| Naam | Joris |
| Leeftijd | 49 |
| Cijfer | 7 |
| Recensie | Ik wilde deze na het slechte verhaal van de Sonometer eigenlijk niet meer kopen, maar na wat recensies gelezen te hebben toch maar gedaan. Tekeningen zijn weer prachtig, het verhaal aardig, maar haalt niet helemaal het niveau van de oude blauwe reeks. Toch wel de moeite waard en met plezier gelezen. |
| Datum | vrijdag 06 januari 2023 14:45 |
| Reactie no. 8 | |
|---|---|
| Naam | Caspar |
| Leeftijd | 49 |
| Cijfer | 6 |
| Recensie | Ik was eigenlijk gestopt met het kopen van de hommage-albums omdat het er te veel werden, hoewel er in de eerste serie best wat goede verhalen zaten. De tekenstijlen weken voor mij toch te ver af om ze als “echte” S&W te kunnen lezen. Bij De Verdwenen Joker was ik wel erg benieuwd, omdat deze hommage echt in de stijl van de blauwe reeks getekend is. Het speelt zich af in de jaren 50, meneer Priem zorgt voor een uitstapje naar WO I en het draait om S&W en Lambik. Allemaal ingredienten voor een goede strip zou je denken, met een Koude Oorlog sfeer. Maar helaas, het verhaal is flinterdun en vol met flauwekul die de blauwe (en rode) reeks onwaardig is. Zo is er een intermezzo met een onbegrijpelijk Tsjechisch toneelstuk en later een Hawaiaanse zanger, bijzonder storend. Maar het gedoe met de speelkaarten is waar het echt om draait, en laat daar nu net geen spanning in zitten. Een gemiste kans, zeker niet het niveau van de Blauwe reeks (incl de Sonometer) of de betere Rode albums. Een mager zesje. |
| Datum | dinsdag 03 januari 2023 21:56 |
| Reactie no. 7 | |
|---|---|
| Naam | Inti |
| Leeftijd | 44 |
| Cijfer | 9 |
| Recensie | Bij de Blauwe Reeks kan nu een 10e verhaal worden toegevoegd. Na het eindelijk afgewerkte DE SONOMETER, komt nu dit hommage verhaal de Blauwe Reeks vervoegen. Opnieuw getekend door Dirk Stallaert, maar nu met Ronald Grossey als scenarist Het komt nog steeds niet over als een verhaal uit de Blauwe Reeks, zelfs niet met een andere scenarist. Lambik gedraagt zich minder dwaas dan in DE SONOMETER, maar helemaal z'n “blauwe” zelf is hij toch ook niet Een spionageverhaal is meestal een garantie voor spanning en avontuur. Maar dat lijkt hier niet echt het geval. Het loopt een beetje alle kanten uit, met vaak niks ter zake doende scènes en rare wendingen. Wat wel een goed gegeven is, is om het verhaal plaats te laten vinden op het terrein van Expo 58, net voor deze opent Het komt niet vaak voor dat zo duidelijk is wanneer een verhaal plaatsvind. Vanaf 14 april 1958 tot 17 april 1958. Als dit verhaal bij de Blauwe Reeks hoort, lijkt het zich te situeren na HET GOUDEN PAARD in het weekblad KUIFJE. En in de krant DE STANDAARD begon toen DE ZWARTE ZWAAN, waar Lambik ook journalist is Leuk dat hypnotiseur Priem weer meedoet en we via hem een (weliswaar nogal kort) “droom-avontuur” in het verleden beleven. Wel jammer dat niet precies gezegd wordt wanneer in 1918 Lambik belandt. Overigens doet aan het einde van die droom de verpleegster nogal denken aan Kate uit HET SCHRIKKELSPOOK Kort samengevat: Als er ooit nog verder wordt gegaan met het maken van “Blauwe” verhalen, kan er misschien toch echt beter uitgekeken worden naar een andere scenarist. Ronald Grossey moet het denk ik maar houden bij boeken schrijven. Zijn boek over Studio Vandersteen uit 2007 vond ik prachtig |
| Datum | dinsdag 03 januari 2023 08:10 |
| Reactie no. 6 | |
|---|---|
| Naam | Robn |
| Leeftijd | 21 |
| Cijfer | 8 |
| Recensie | Na de Sonometer was ik erg benieuwd hoe dit verhaal zou worden. Ik heb dus even gewacht met het album te kopen voor ik eerste reacties vernomen had, en toen ik spontaan op het station een uur moest wachten heb ik het album toch gekocht en ben ik gaan lezen. En wat bleek, ik vond het album zo leuk dat ik het in de trein zelf nóg eens heb gelezen. Wat zit dit verhaal goed in elkaar zeg! Het is net een spannende film uit de jaren '50 waar je middenin zit. Je waant je als een Sean Connery uit de eerste James Bond films in dit verhaal. Het zit bomvol raadsels, plottwisten en de nodige humor die de spanning toch af en toe even onderbreekt. Komt er volgend jaar weer zo'n album????? |
| Datum | maandag 12 december 2022 14:11 |
| Reactie no. 5 | |
|---|---|
| Naam | Yves Heymans |
| Leeftijd | 41 |
| Cijfer | 5 |
| Recensie | Voor de tweede maal enorm uitgekeken naar dit hommagealbum aan de blauwe reeks, en voor de tweede maal ontgoocheld. Op het tekenwerk van Dirk Stallaert valt weinig af te dingen, maar het verhaal is echt een rommeltje. De setting van Expo '58 is leuk gevonden, net als de paviljoenen met de vele nationaliteiten, maar het verhaal rond de speelkaarten is amper te volgen. Halverwege zit er ook een sprookje in het verhaal dat voor de rest geen belang heeft. Het stuk rond WOI is sfeervol, maar is amper relevant in het geheel. Plots moeten we sympathie hebben voor het liefdesverdriet van een vader van een bijpersonage. Erg jammer. Hier moet eens een goede scenarist opgezet worden. |
| Datum | woensdag 07 december 2022 11:43 |
| Reactie no. 4 | |
|---|---|
| Naam | Leendert |
| Leeftijd | 48 |
| Cijfer | 7 |
| Recensie | Het is mooi om weer een verhaal à la blauwe reeks te hebben. Ik moet zeggen dat het album ontzettend mooi getekend en ingekleurd is. De tekeningen uit de Eerste Wereldoorlog zijn mooi weergegeven en met name het perspectief. Dirk heeft subliem werk geleverd. Het verhaal is beter als de Sonometer, maar het haalt het niveau van de Blauwe reeks denk ik niet. Daarvoor zijn Suske en Wiske en Lambik nog steeds te volks. Lambik vooral. Ook vind ik dat een grove vloek op de 2e bladzijde niet in een Suske en Wiske thuis hoort. Zoals eerder geschreven werd dit door Vandersteen en Geerts niet gedaan en beperkte men zich tot symbolen wat veel grappiger en beter is. Daardoor gaat er wel een punt van het totaal af. Tekeningen: 9 Verhaal: 6 Totaal gemiddeld: 7.5 minus 1 (vanwege vloek) = 6,5 afgerond een 7 |
| Datum | vrijdag 02 december 2022 20:20 |
| Reactie no. 3 | |
|---|---|
| Naam | Mark |
| Leeftijd | 53 |
| Cijfer | 9 |
| Recensie | Een nieuwe Blauwe Reeks uitgave van de hand van Dirk Stallaert, ik wist niet of ik daar na De Sonometer blij mee moest zijn...Maar het moet gezegd: op scenario van Ronald Grossey is er een simpelweg uitstekend album ontstaan, dat veel beter de sfeer van de Blauwe Reeks benadert dan De Sonometer dat deed. Het verhaal is goed opgebouwd, met plotwendingen, die soms voorspelbaar, maar vaker verrassend waren. Lambik is veel minder de idioot dan in De Sonometer en benadert de bravoure die hij in de oorspronkelijke Blauwe Reeks had. Een bijzondere bijrol is weggelegd voor hypnotiseur Priem, die ook al in twee andere Blauwe Reeks-verhalen opdook. De tekeningen zijn - op enkele uitzonderingen van een hoge kwaliteit en het verhaal wordt goed uitgelegd. Een goede revanche na de Sonometer, die laat zien dat met een goed scenario een aanvulling op de Blauwe Reeks niet onmogelijk is. |
| Datum | zondag 27 november 2022 10:10 |
| Reactie no. 2 | |
|---|---|
| Naam | Amoras/J.Rom liefhebber |
| Leeftijd | 35 |
| Cijfer | 8 |
| Recensie | Een prima hommage aan de blauwe reeks. Het verhaal is een stuk beter dan de Sonometer. Het tekenwerk is prima. Een spannend verhaal op een intrigerende locatie. Leuk om Priem na al die jaren weer eens te zien. |
| Datum | zaterdag 26 november 2022 10:25 |
| Reactie no. 1 | |
|---|---|
| Naam | Richard |
| Leeftijd | 53 |
| Cijfer | 2 |
| Recensie | LET OP. SPOILERS. Wat een waardeloos verhaal is dit zeg. Een broodmager plot, totaal geen duidelijke verhaallijn (door alle vreemde zijsprongen), en laat staan iets van spanning of mysterie. Het begint al met de tekenstijl. Uitgezonderd van de hoofdfiguren is deze totaal niet passend bij de blauwe reeks en dat had ik eerlijk gezegd toch wel verwacht in een hommage album. Lambik heeft net als in de Sonometer het karakter uit de rode reeks en niet het slimme heldhaftige uit de blauwe reeks.
Het continue oponthoud van Suske en Wiske om formulieren in te vullen is ronduit te dom voor woorden. Later in het verhaal laat Suske zich zelfs midden in de nacht hiervoor tegenhouden. Het meest absurde is nog wel het 4 pagina tellende verhaaltje over Marie en Hans, iets dat totaal niets te maken heeft met het hoofdverhaal. Ook de scenes in het Hawaiiaanse paviljoen passen niet en voegen, zeker met het dansen, niets bij.
En dan na 36 pagina's opeens een plotselinge ontknoping. Er volgen dan wat pagina's met uitleg (waarin onze vrienden niet meedoen) eer het daadwerkelijke verhaal zijn voortgang vindt. Plaat 51 (op pagina 53) vat dit album perfect samen. Chaotisch en nietszeggend. Wat was het mooi geweest als een goed scenarist dit verhaal had geschreven. De uitgangspunten zijn prima, net als de locatie. Het had een mooi spannend spionage verhaal kunnen worden zonder onnozel gedoe. Met tekenwerk dat wat dichter bij de blauwe reeks zou het een waardig hommage album zijn. Helaas is het daar niet van gekomen. |
| Datum | vrijdag 25 november 2022 15:22 |
