Suske en Wiske op het WWW
Suske en Wiske op het WWW
Suske en Wiske

De microkomiek

Vorige TrosKompas
Index		 Volgende

Luxe uitgave 'De microkomiek' Het vijfde korte verhaal van onze twee striphelden in TrosKompas werd aangekondigd met twee stroken in nr. 1 van 2007 (06.01.07) en had als titel De Microkomiek. In nr. 2 (13.01.07.) begon het verhaal en het eindigde in nr. 23 (09.06.07).

Het verhaal kwam tijdens het tweede Looikes Stripfestival in Tessenderloo op 22 en 23 september 2007 uit als luxe-uitgave.
Daarna verscheen het verhaal eind 2008 als mini-uitgave, ter promotie van het wasmiddel Dash.

De auteur van dit verhaal is Peter van Gucht en Dirk Stallaert verzorgde de tekeningen.

Centraal in dit verhaal staat als thema: HUMOR!!!! ... Maar waar begint humor en waar houdt het op?

Eén van de vele landen, waar humor een naam heeft is Engeland, maar iedereen zegt dat daar de humor juist zéér bizar is!
Bewijzen hiervoor zijn de Monthy Pythons en Rowan Atkinson (*1955), o.a. bekend als Mr Bean (1989/95) en Geofrey Bealdon (* 1924) in de serie Catweazle (1970/74).
Een televisieserie die ook tot de Britse humor bijdraagt is Are You being served (1972/85).

In Frankrijk is de humor iets mondainer en meer op het vermaak gericht.
Frankrijk heeft als grote humoristen, die in de filmwereld grote sporen hebben nagelaten, o.a. Louis de Funès (*1914 - +1983) met o.a zijn onvergetelijke interpretaties als gendarme Cruchot en als commissaire Juve op jacht naar de meesterschurk Fantômas in een filmtrilogie (1964/67), maar ook Bourville (*1917 - +1970) en de grote Jacques Tati (*1907 - +1982) worden als men Frankrijk zegt meteen genoemd als het om humor gaat.

In Italië was het vooral Fernandel (*1903 -  +1971), die met zijn interpretatie als anti-communistisch geaarde aarts-katholieke pastoor Don Camillo in de vijfdelige filmserie (1951/65)  ten strijde ging tegen de communistisch ingestelde burgemeester Peppone.
De ietwat plattere Italiaanse humor presenteerde het duo Bud Spencer (*1929) en Terence Hill (*1939) na hun grandioze twee komedische Spaghetti-westerns Lo Chiamavano Trinità (1970) en  ...Continuavano a chiamarlo Trinità (1972). Daarna werden de films van het duo steeds dunner en dunner van handeling. Een voorbeeld hiervan is o.a. hun film  Lo ston con gli Ippopotami (1979).

Duitsland is helemaal niet bekend om zijn humor, maar niets is minder waar! Ook daar wordt gelachen en zelfs graag. De drie bekendste komedianten zijn Heinz Erhard (*1909 - +1979), Loriot (*1923) en Otto Waalkes (*1948).
Lambik krijgt de microfoon van Freek Hermans

Wie opmerkzaam dit verhaal leest vindt er vele verwijzingen naar Nederlandse cabaretiers en humoristen in terug, zoals Freek de Jonge (*1944) en Toon Hermans (*1916 - +2000).
Natuurlijk zijn er nog anderen, zoals Paul van Vliet (*1935) en het duo Kees van Kooten (*1941) en Wim de Bie (*1939).

Ook België kent zijn humoristen en cabaretiers. Een voorbeeld is o.a. Urbanus (*1949).

Het verhaal zit niet alleen vol met verwijzingen naar  Nederlandse, maar ook naar Amerikaanse humoristen en comedians, want in strook 28 wordt Lambik uitgenodigd door de late night-talker Ray Lennerman en dat is in werkelijkheid James Douglas Muir-Leno (*1950), beter bekend als Jay Leno!
De in het verhaal gebruikte naam Lennerman is weer een verwijzing van de auteur Peter van Gucht naar de in Amerika overbekende late night-talker David Letterman (*1947), waar Jay Leno ongelooflijk vaak met veel succes te gast was.

De andere Amerikaanse komiek in het verhaal, die onder een andere naam de microfoon van Lambik probeert te stelen is Allan Woodman, die beter bekend is als Woody Allen (*1935)!!!!
Woody Allen heeft als humorist eerste klasse, maar ook als filmmaker een uiterst indrukwekkende CV opgebouwd!
Onderstaand vindt men een aantal beroemde films uit zijn omvangrijk oevre:

De twee gauwdieven van Allan Woodman heten Buster en Keaton. Dit is natuurlijk een hint naar één van de meest bekende Amerikaanse filmhumoristen aller tijden, nl. Buster Keaton alias "De man de nooit lachtte" (*1895 - +1966).

Laurel en Hardy in 'De bangeschieters' Op de laatste pagina heeft Funnybone het over Laurel en Hardy.
Oliver Hardy (*1892 - +1956) en Stan Laurel (*1890 - +1965), beter bekend als de dikke en de dunne hadden vooral in de jaren 30 van de vorige eeuw veel succes met hun komedies op het witte doek.
Peter van Gucht, schijnt een boon voor deze beide comedians te hebben, want hij laat ze in het Suske en Wiske-verhaal De bangeschieters (2006) even voorbij komen.

In dit verhaal wordt ook op letterlijke wijze gebruik gemaakt van de zogenaamde onderbroekenhumor. Dit is als knipoog van de auteur bedoeld naar de schunnige en meestal sexistische humor, die vooral onder mannen heerst.
Funnybone De onderbroekengigant in dit verhaal heet Jason Funnybone en wie hem ziet in dit verhaal, denkt meteen dat hij hem al eens ergens gezien heeft, maar waar?
Het antwoord is dat Jason Funnybone veel lijkt op de oprichter van een fastfood-keten waar Buster en Keaton in Kentucky willen gaan eten, nl. Kentucky Fried Chicken!!!!
De oprichter van deze keten is Harland David Sanders (*1890 - +1980) en het is zijn gezicht dat nog steeds bij alle KFC-gebouwen en -produkten te zien is.

In strook 58 heeft Wiske het over een vliegende Schumacher. Dat is een verwijzing naar de wereldberoemde autocoureur Michael Schumacher (*1969), die ondanks dat hij bewezen heeft fantastisch te kunnen rijden, nogal roekeloos tijdens de races geweest is. Hierdoor bracht hij niet alleen zichzelf maar ook zijn concurrenten in (levens)gevaar en daardoor kreeg hij de bijnaam "De Vliegende Schumacher".

Samenvatting

Het begin van het verhaal Onze vrienden kijken op een avond op de televisie naar een stand up-comedian. Lambik vindt dat hij het beter kan, maar presenteert de ene flauwe mop na de andere. Beledigd druipt hij af en komt in een kroeg terecht waar een comedy night gehouden wordt. Lambik probeert ook hier zijn geluk met als resultaat dat hij op rotte tomaten getrakteerd wordt.
De organisator van de comedy night heeft medelijden met Lambik en schenkt hem een oude microfoon van een comedy-pionier, genaamd Freek Hermans.
Lambik probeert opnieuw zijn geluk en zie aan... hij heeft succes!!! Het publiek ligt dubbel bij elke grap.

Sidonia en de twee kinderen, die uit wroeging Lambik aan het zoeken zijn, vinden hem in de kroeg en tot hun verbazing vinden ook zij Lambik ontzettend grappig.
Lambik heeft nu echter wel door dat het ongekende succes iets met de microfoon van Freek Hermans te maken heeft.
Ondertussen blijft Lambik de ene grap na de andere aan het vertellen en na afloop krijgt hij een staande ovatie van het publiek. Sidonia, Suske en Wiske bevestigen, dat hij de beste humorist is en ondanks dat Lambik weet dat het door de betoverde microfoon komt, zegt hij dat hij een natuurtalent is!!!

In een paar weken tijd is Lambik één van de populairste humoristen geworden, waardoor Sidonia zijn manager en de twee kinderen zijn assistenten geworden zijn.
Zijn roem dringt zelfs door tot in Amerika. Hij wordt uitgenodigd voor een reeks optredens, waaronder één in de beroemde Carnegie Hall in New York.
Lambik wordt een grote hit in de comedyclubs in Amerika en is zelfs op televisie te zien in de beroemde late night-show van Ray Lennerman.

Wandelend met zijn vrienden door New York geniet Lambik van zijn roem. Plots wordt hij door een klein mannetje, Allan Woodman, aangesproken. Allan wil Lambik overhalen om voor zijn baas Jason Funnybone op te treden en belooft hem veel geld.
Jason Funnybone is namelijk een onderbroekengigant uit Kentucky en zodoende schatrijk, maar één ding kan hij niet, namelijk lachen.
Voor wie hem kan laten lachen belooft hij namelijk als beloning zijn fortuin!
Buster en Keaton De kleine maar listige Woodman wil dat Lambik Funnybone aan het lachen brengt en daarna het fortuin met hem deelt.

Kort voor het optreden in de Carnegie Hall ontdekt Woodman, dat de microfoon betoverd is en besluit het ding te stelen. Hij belt twee boeven, Buster en Keaton genaamd, op en die moeten de microfoon voor hem ruilen tegen die van Lambik.
Het plan van Woodman lukt en op die avond staat de arme Lambik in het bomvolle Carnegie Hall.
Lambik begint, maar het publiek begint in te slapen door de flauwe moppen van Lambik.
Sidonia laat snel het gordijn zakken en nu biecht Lambik op dat het microfoon betoverd is. Suske en Wiske hebben meteen door dat Woodman er achter steekt. Snel gaan onze vrienden er achter aan en ja hoor, op de JFK-Luchthaven in New York ontdekken ze Woodman met zijn twee kornuiten, die naar Kentucky willen.
Suske en Wiske weten de microfoon met een list terug te krijgen en kort daarna zitten zij in het vliegtuig richting Kentucky. In de staat Ohio moeten zij een kleine tussenlanding maken. Suske en Wiske vervelen zich en gaan buiten de luchthaven wandelen. Prompt worden ze door Woodman en de twee boeven ontvoerd.

Na een stommiteit van Lambik zijn weliswaar de kinderen weer vrij, maar Woodman heeft de microfoon weer en vliegt richting Kentucky.
Onze vrienden volgen het propellervliegtuig met een vrachtwagen. Een van de kornuiten van Woodman begint met de microfoon moppen te tappen. Als gevolg daarvan moet Woodman zo lachen dat hij de controle over het stuur verliest zodat het vliegtuigje neerstort.
De betoverde microfoon valt daardoor op straat. Lambik stopt, pakt hem meteen en rijdt ermee weg. Woodman en zijn kornuiten kapen vervolgens een legertruck met een kruisraket erop en zetten de achtervolging in. Lambik en onze vrienden zijn ondertussen niet ver meer van de fabriek van Funnybone verwijderd. Woodman en co. halen onze vrienden bijna in. Een van de kornuiten van Woodman wil de airco inschakelen, maar drukt per abuis op de lanceerknop van de kruisraket!
De raket vliegt en... treft de onderbroekenfabriek van Funnybone!
De fabriek ontploft en terwijl de onderbroeken onze vrienden om hun oren vliegen wordt daarbij de microfoon vernietigd.
De enige, die er plezier aan beleeft is Funnybone, want hij staat te schaterlachen en vindt het pure slapstick.
Lambik gooit de microfoon weg en onze vrienden gaan naar huis.

Tekst: Alain Stienen
Aankondiging De microkomiek Aankondiging De microkomiek