Suske en Wiske op het WWW
Suske en Wiske op het WWW
Suske en Wiske

Het monster van Loch Ness


Voor het eerst in album verschenen in 1978.

Het monster van Loch Ness In het jaar 1978 verscheen het korte verhaal Het monster van Loch Ness. Op zich niks bijzonders, zei het niet dat dit verhaal als één van de eerste van een reeks korte verhalen gebruikt werd om een product te promoten, namelijk voor het waspoeder DASH. Het eerste korte verhaal dat DASH gebruikte, en daarmee het allereerste korte verhaal, was De gouden bloem.

Samenvatting

Tante komt per schip terug van een reis naar Schotland. In de haven wordt ze vrolijk ontvangen door Suske, Wiske, Lambik en Jerom.
Op de terugweg heeft ze een verrassing voor onze vrienden; een zelfgeschoten foto van het monster van Loch Ness. Op een bruuske manier stopt Lambik de auto en lacht zich te pletter. Gepikeerd zegt Sidonia dat ze het dier zelf gezien heeft en er aan gelooft. Thuis aangekomen heeft ze een theorie over hoe die dieren in het loch terechtkwamen. Lambik gelooft er geen snars van.
Wiske stelt voor zelf naar Schotland te gaan om naar het raadselachtige dier te gaan zoeken. Professor Barabas vliegt Suske, Wiske en Lambik met de Gyronef naar de oevers van Loch Ness in de buurt van de ruïne van Urquhart Castle. Tijdens een verkenning van de omgeving krijgen Suske en Wiske van een inwoner te horen dat ze beter uit de buurt van Urquhart Castle kunnen blijven omdat daar een reus woont.
Nessie brengt Schanulleke terug In die nacht kan Wiske niet slapen en loopt door dichte mist langs de oevers van het loch. Plots hoort ze plonsende geluiden uit de richting van het loch komen en ziet vaag door de mist heen een vreemde zwemmende gestalte. Eigenwijs als ze is roeit ze met een boot door de dichte mist het meer op en verliest Schanulleke in het diepe donkere water. Vol hartstocht begint Wiske te huilen over het verlies van haar geliefd lappenpopje. Al huilend slaapt ze in de roeiboot in om pardoes gewekt te worden door kolkend water aan de zijkant van haar roeiboot. Nessie duikt op en geeft haar Schanulleke terug. Dit is voor ons Wiske teveel. Ze meent dat ze droomt en springt, om zich te overtuigen dat ze droomt, in het ijskoude water.
Ze schreeuwt naar Suske om haar te helpen. Deze springt uit de tent en bevrijdt haar uit haar hachelijke situatie. Ze vertelt aan haar vrienden, wat gebeurd is, maar die geloven haar niet zo helemaal.

Niet lang daarna maken onze vrienden kennis met de geschifte en tevens gepasioneerde jager Dedshoeter en zijn zwijgzame assistent. Dedshoeter wil een weddenschap winnen en wil hiervoor het monster van Loch Ness doden.
Wiske is ondertussen weer in een roeiboot Nessie aan het zoeken. Door een onachtzame opmerking van Suske gaat Dedshoeter achter Wiske aan om het monster te vinden. Ondertussen is Wiske bij Urquhart Castle aan land gegaan en maakt daar kennis met de gevreesde reus. Die maakt meteen jacht op Wiske maar wordt gestoord door Dedshoeter. Na diverse hachelijke avonturen met Dedshoeter en de reus van Urquhart Castle komen Suske en Wiske Lessie op het spoor. Lessie is het vrouwtje van Nessie.
Einde De twee dieren zijn door een aardverschuiving al eeuwen van elkaar gescheiden. Een van de reuzen van Urquhart Castle had een schaap van de heilige Columba gedood. Hierover was de heilige man zo kwaad dat de voor de daad verantwoordelijke reus loog en de schuld op Nessie schoof. Columba strafte de twee wezens door hen te scheiden en de reuzen van Urquhart Castle moeten ervoor zorgen dat deze toestand voor altijd zo blijft. Suske en Wiske weten de weg vrij te maken en na eeuwen vallen de twee wezens elkaar in de vinnen en zijn gelukkig verenigd. Mac Mussels, de reus, belooft op de twee wezens te passen, zodat het geheim rond de dieren bewaard blijft.
Dedshoeter heeft na diverse vergeefse pogingen Nessie te doden opgegeven en verlaat de streek.
Onze vrienden keren huiswaarts en Lambik, die tijdens het avontuur Nessie en Lessie niet getroffen heeft maar wel met verschillende wetenschappers gepraat heeft, verklaart, dat Nessie een hersenspinsel en wij mensen behoefte aan mysteries hebben.

Achtergronden

Natuurlijk zijn eerder nog de korte verhalen De rammelende rally en De vliegende vlomp verschenen, maar deze werden gebruikt voor toeristische doeleinden en niet voor wasmerken e.d.
DASH heeft er zeer zeker een enorm succes mee gehad, want niet lang daarna volgden Presto Print, Agfa, AMRO-Bank, HERO, HEMA e. a. om vervolgens ook hun deel van de Suske en Wiske-koek te krijgen. Zij keken natuurlijk naar de vooral jonge lezers van de verhalen, want als de jongere lezers Suske en Wiske gaan verbinden met merkproducten en/of geldinstituten brengt dat, volgens hun, geld in het laadje. En aangezien de Suske en Wiske-verhalen door vele jongeren gelezen worden ligt het natuurlijk voor de hand dat men op dat gebied van promotie actief wordt.
Zowat elk kort verhaal is sindsdien meerdere malen door de een of andere merkfabrikant uitgebracht.
Zelfs heden ten dage zijn de merkfabrikanten nog actief in zake Suske en Wiske. Onlangs bracht DASH (hoe kan het ook anders) een reeks boekjes uit met onze helden. Het waren, met uitzondering van De koppige kluizenaar, de alom overbekende korte verhalen en zodoende niet werkelijk wereldschokkend. Wat wel nieuw was en nog steeds is, iets wat de Belgische vleeswarenfabrikant Marcassou ook al nuttig vond, is, dat de korte verhalen op mini-formaat verschenen zijn en zodoende opvalt ten opzichte van het gros van de reclame-korte verhalen opvalt!

Nadien verscheen Het monster van Loch Ness nog verscheidene keren, o. a. in het Suske en Wiske Familiestripboek uit het jaar 1987. Daarna verscheen het gepaard met het korte verhaal De dappere duinduikers als Dubbelstrip nr. 10 uit het jaar 1989 om vervolgens in Het leukste vakantiestripboek uit het jaar 1994 nog eens te verschijnen.
Franstalige Rode reeks, no. 215 Opvallend bij de hernemingen is niet alleen dat het overbekende waspoedermerk niet meer zo in het oog springt bij het lezen van het verhaal, maar ook dat ze langer schijnen te zijn! Inderdaad was dit korte verhaal nogal ingekort en eerst in 1989 met de Dubbelstrip nr. 10 leerde de Nederlandstalige lezer de integrale versie van het verhaal kennen.
De Franstalige lezer was al eerder, in 1987, in het genot van de integrale versie gekomen omdat want nr. 215 uit de Nederlandstalige Rode reeks, De Krimson-crisis, is niet in de Franstalige reeks verschenen. (Zie ook De Krimson-crisis, in voorbereiding.)
In plaats van De Krimson-crisis verscheen in het Franstalige gebied de integrale versie van Het monster van Loch Ness, gepaard met De dappere duinduikers als nr. 215 in de reeks.

Het monster van Loch Ness! Bestaat dit wezen werkelijk of is het een van de vele legendes met een kern van waarschijnlijkheid?
Bekend werd dit wezen voor de modern georiënteerde wereld omstreeks 1933 /34 met waarnemingen van een student en een hotelier.
Op 14.04.1933 zagen de hotelier John McKay en zijn echtgenote hoe op een schemerige avond, terwijl hij met zijn automobiel langs de kust van Loch Ness reed, iets golven veroorzaakte in de wateren van het meer. Het wezen veroorzaakte volgens hem met zijn "staart" de golven. Deze waarneming van het wezen was voor de lokale krant de Courier genoeg om een bericht te plaatsen.
De andere vroege waarneming is misschien de belangrijkste en vond plaats op 05.01.1934.
Arthur Grant, een student in biologie, dus ervaren in kennis met het dierrijk, reed met zijn motor van het plaatselijke stadje Inverness naar Glenn Urquhart. Plots merkte hij rechts van de straat een donkere massa (nee, nee, dit is géén samenvatting van De brullende berg!) in de struiken. Nieuwsgierig, maar ook iets angstig, stopte hij om het nader te onderzoeken. Uit het niets kwam plots een kleine slangvormige kop met grote ovale ogen, die hem aankeek. Van schrik bleef de student stil staan en zag hoe een groot lichaam met een lange hals hierna over de straat kroop om daarna met een harde plons in het Loch af te glijden.
In die korte tijd wist Grant zich wel het uiterlijk van het wezen zich in te prenten en gaf het als volgt weer: het had duidelijk van voren twee vinnen en achter nog twee. Verder had het een schijnbaar twee meter lange staart met een rond einde. Het wezen scheen 5 tot 6 meter lang te zijn met een hoogte van ongeveer 1 meter.
Toen de plaatselijke politie iets later op onderzoek uitging vond men peddelvormige afdrukken in het kies bij het Loch, precies op de plaats waar Grant zijn waarneming had.
Beroemde (truc)foto van het monster Nadien tot op het heden zijn er diverse waarnemingen van het wezen geweest. De laatste dateren uit het jaar 2003.
Deze waarnemingen zijn touwens niet de enige. Eén van de eerste waarnemingen van het wezen dateert uit het jaar 580 na Christus als het wezen de Heilige Colombus wil verhinderen om het Loch over te steken.
In de jaren 70 probeerden vele wetenschappers met dure apparatuur achter het geheim van het monster van Loch Ness (dat door de inheemsen met de troetelnaam "Nessie" werd aangeduid) te komen, maar het mocht niet baten want Nessie wist haar of zijn geheim tot op het heden te verbergen. Het is ook in de jaren 70, op de hoogtij van het onderzoek naar het fenomeen Nessie, dat dit avontuur van Suske en Wiske ontstond.
Nessie is trouwens niet alleen op deze wereld. Elk fatsoenlijk meer (oftewel Loch, zoals de Schotten hun meren noemen) in Schotland heeft trouwens zo'n monster. Of het nou Loch Lomond, Loch Oig, Loch Morar, Loch Quoich, om er maar een paar te noemen, is; de omwonenden beweren monsters gezien te hebben en toevallig lijken ze uiterlijk ook allemaal op Nessie.
Ook in Ierland, Noord-Amerika, Azië en Australië zijn er waarnemingen van wezens die in meren leven. Wat er nu van waar is, wie weet!

De cryptozoölogen (dit zijn zoölogen, die er van uit gaan dat er nog diersoorten bestaan op deze wereld, die tal van duizenden jaren, zelfs miljoenen jaren uitgestorven llijken te zijn) nemen aan dat het monster van Loch Ness, volgens de beschrijving van Grant, niets anders is als een evolutionaire verderontwikkeling van een Plesiosaurus.
De Rode Ridder, no. 199: Loch Ness Plesiosaurus leefde ongeveer 170 miljoen jaar geleden in het Onderjuratijdperk. Zij leefden van visvangst en zijn tegen het einde van het Krijttijdperk, zo ca. 65 miljoen jaar geleden door toedoen van een meteorietinslag op het schiereiland Yucatan uitgestorven. Deze dieren kwamen voor in Groot-Brittannië en Duitsland.

Het is niet het eerste verhaal dat zich in Schotland afspeelt. Al eerder maakten Suske en Wiske kennis met het ruige landschap van de Scottish Highlands in De Knokkersburcht. Later in de reeks deden ze in De natte Navajo ook heel even Schotland aan.

Monsters, zoals Nessie, zijn altijd dankbare bronnen voor striptekenaars. Niet alleen in de gevierde Suske en Wiske-reeks van Willy Vandersteen dook het monster van Loch Ness op, maar ook in een andere Vandersteen-reeks, nl. De Rode Ridder.
Karel Biddeloo (*1943 - +2004) liet het monster op Johan, de Rode Ridder, stuiten in album nr. 199. Het uitermate spannende verhaal heet (hoe kan het anders) ... Loch Ness.

Urquhart Castle is een van de bekendste ruïnes van Schotland. De burcht werd gebouwd tijdens de 13e en 14e eeuw. Het kasteel was sindsdien vaak het middelpunt van gewelddadige uiteenzettingen en werd steeds weer opnieuw veroverd, beschadigd, weer opgebouwd en uitgebreid.
Al in de 16e eeuw verloor het gebouw aan betekenis, zodat het niet verwonderlijk was dat men de burcht in 1692 liet ontploffen om een bezetting door de Jacobijnen te verhinderen.

Urquhart Castle en Loch Ness


Samenvatting: Alain Stienen