De tamtamklopper
 |
 Index |
 |
Rode reeks no. 88 (1e druk: 1969)
Voor het eerst in album verschenen in 1953
Op 7 april 1953 werd er een nieuw avontuur van Suske en Wiske aangekondigd met de titel De tamtamklopper. Meteen de dag erna volgde de voorpublicatie van dit verhaal en dit eindigde op 13 augustus 1953. In hetzelfde jaar kwam ook het album hiervan voor het eerstin de winkels. In de vierkleurenversie werd de titel gewijzigd tot De tamtamkloppers!
Opvallend in dit verhaal is, dat Willy Vandersteen speelt met het medium strip. Hij probeert via dit medium hoe ver zijn vertelkunsten gaan zonder werkelijk in het "ongeloofwaardige" af te zakken. Hij speelt als het ware, net als een maestro in de muziek, met zijn getekende vakjes in een strook.
Jerom bv. rijdt met Vitamietje dwars door twee panelen heen en ook laat hij Jerom een tekstballonnetje als parachute gebruiken. Een pracht van een effect dus!
Het zou niet alleen bij Jerom blijven, ook Lambik heeft zijn aandeel in meerdere scènes. Hij slaat nl. zijn tegenstander Bhi-bop zonder pardon door drie panelen. Het zal niet alleen bij dit blijven, ook krijgt hij het in het verhaal aan de stok met een nogal norse giraf, die hem niet voorbij wil laten. Wat doet Lambik? Hij trekt hem aan zijn staart en de lange hals van het dier wordt zelf tot een staart!
In en gevecht merkt Lambik plots dat zijn knuppel niets voorstelt. Wat doet hij? Hij gomt het voorste gedeelte van zijn knuppel uit en tekent hem groter met dorens er op! Dit alles doet zeer surrealistisch aan (Voor hoever in een strip iets surrealistisch is of niet moet eigenlijk iedereen voor zich zelf bepalen, maar hier gaat Willy Vandersteen zeer ver met dat wat hij kan!)
Natuurlijk zijn er traditiegetrouw vele humoristische naamgevingen!
De leider van De Joerangetangs heet Bhi-bop. Het werkelijke Be-bop is een ondersoort van de Jazz-muziek, maar werd ook in verwaterde vorm door zwarte Rock 'n Roll-zangers, zoals Little Richard en Jackie Wilson, eind jaren 50 gebruikt.
De Joerangetangs is een verbastering van de naam van een soort mensaap, nl. de Oerang-oetans.
De negerstam de Jujupkes heeft haar naam aan een zwartkleurig snoepje te danken. Het snoepje heet nl. jujube.
Als locatie voor dit prachtige verhaal heeft Willy Vandersteen Zaïre (vroeger Belgisch Congo) uitgezocht.
In de tweede helft van de 19e eeuw was er tussen de staten van Europa een verwoede strijd ontstaan. Het ging zich om de verdeling van het zwarte continent Afrika. Iedereen wilde een deel van de grote taart. Frankrijk en Groot-Brittanie waren al volop bezig Afrika in bezit te nemen toen plotseling het koninkrijk Pruisen (Duitsland was toen nog verdeeld in diverse vorstendommen en koninkrijken) zich op het wereldtoneel meldde en een stuk van Afrika wilde.
"Iedere fatsoenlijke grootmacht heeft koloniën, waarom dan Pruisen niet?", dacht de kanselier van Pruisen, Fürst Otto von Bismarck.
Op politiek niveau boterde het niet best tussen Pruisen en Frankrijk om de reden dat von Bismarck wilde dat Pruisen de grootste hegemonie moest hebben op het vasteland van Europa.
Leopold II, de toenmalige koning van België, zag zich en zijn onderdanen al als slachtoffers van die rivaliteit door een mogelijke oorlog op Belgisch grondgebied en handelde naar eigen inzicht om de twee kemphanen te sussen.
De latere oorlog tussen Pruisen en Frankrijk in het jaar 1870/71 getuigt van zijn inzicht! Het gevolg van de overwinning der Pruisen op Frankrijk was dat het koninkrijk een keizerrijk werd en voortaan het Keizerrijk van Duitsland heette, met Wilhelm I als keizer van een verenigd Duitsland! Zijn zoon, Wilhelm II, zou het keizerrijk door ongelukkige samenloop van omstandigheden, nl. de Eerste Wereldoorlog (1914 - 1918), vernietigen! (Trouwens bij een zekere heer Lambik waren de wapens uit die Wereldoorlog een geliefd verdedigingswerktuig tegen zijn vermeende vijanden.)
Leopold II heeft door deze vooruitziende blik een oorlog op Belgisch grondgebied weten te voorkomen en de oorlog speelde zich uiteindelijk af in o.a. Elzas-Lotharingen (gelegen tussen Frankrijk en Duitsland)
Na enkele zeer persoonlijke, familiaire problemen concentreerde Leopold II zich op een levensdoel: van België een staat maken waar de hele wereld eerbied voor heeft! Hij concentreerde zich hierbij op het grondgebied van Congo!
Via de Britse ontdekker Henry Morton Stanley krijgt Leopold II door verdragen met inlandse stamhoofden de soevereiniteit over Congo. Frankrijk is hier afgunstig over, wil handelen, maar krijgt een domper doordat Leopold II het voor elkaar krijgt De Verenigde Staten van Amerika in 1884 officieel de soevereiniteitsrechten van Leopold II over Congo te erkennen. Een verdere stap van de koning was Duitsland en Groot-Brittannië achter zich te scharen, die in Frankrijk een bedreiging zagen! In het jaar 1885 kwam in Berlijn het "Congocontract" tot stand, dat Leopold II officieel tot souverein van Congo declareerde.
Het Belgisch-Congo, beter bekend als Zaïre, zou in 1960 zefstandig worden. De belangrijkste voorbereidingen hiervoor werden door Patrice Lumumba (1925 - 1961) getroffen. Hij werd eerste minister onder de eerste president Joseph Kusavuba (1910 - 1969). Door interventies van o.a. de Belgische Geheime Dienst en de Amerikaanse CIA werd Lumumba gearresteerd en daarna vermoord. Het volgende bloederige hoofdstuk van Zaïre kondigde zich in 1965 aan onder leiding van president Mobutu (1930 - 1997 ) en zou duren tot in het jaar 1997. Tienduizenden mensen zouden tijdens zijn heerschappij het leven laten. Ook kwam Zaïre nog in opspraak door de fatale genocide, uitgeoefend op volksstammen in de buurstaten Ruanda en Burundi vanaf 1994
Sindsdien probeert dit land terug te keren naar Westers georiënteerde democratische normen, maar of dit lukken zal hangt niet alleen van hen af, maar ook van ons!
Dit verhaal ontstond in een tijd waarin Zaïre nog Belgisch-Congo was en is ook zodoende te begrijpen!!!
Voor de doorsnee-Europeaan (of beter gezegd voor de de doorsnee-Belg) was dit gedeelte van Afrika destijds omweven met romantische voorstellingen! Het was nl. Donker-Afrika! Een gebied met ondoorgrondelijke oerwouden en steppes. Daar was alles mogelijk! Zodoende liet Willy Vandersteen de inwoners als hulpeloze negers (die zonder ons blanken niet kunnen overleven) optreden, die voor alles en nog wat angst hadden! Dit zou later iets gewijzigd worden in het verhaal De bevende baobab, waarin de zwarte volksstammen als door de blanken uitgebuitenen gepresenteerd worden.
Ook de fauna presenteert zich helemaal als cliché; leeuwen, olifanten, giraffen, krokodillen, struisvogels, wurgslangen, neushooorns, ibissen en nijlpaarden! Dus... allemaal dieren die je met Afrika verbindt.
Nadat we in de voorgaande avonturen een ris familieleden van tante Sidonia leerden kennen, krijgen we nu na Arthur, de vliegende aap (uit het gelijknamige verhaal) en tevens de broer van Lambik, de vader van de twee broers gepresenteerd, nl. Papal-Ambik!
Samenvatting
Boven Belgisch-Congo, het huidige Zaïre, wordt een vliegend voorwerp op radar waargenomen dat de vorm heeft van een koffieboon. Kort hierop stijgt een drietal jachtvliegtuigen op en die schieten de vliegende koffieboon boven het oerwoud neer.De andere dag krijgen onze vrienden over de radio het bericht van de vliegende koffieboon te horen en zelfs de krant weet hierover te berichten. Wiske leest de krant door en ziet plots een foto van de plek waar de vliegende koffieboon neergestort zou zijn. Op de plaats van de "crash" liggen een versleten bolhoed en een stuk stof. De koffieboon kan niemand anders zijn als Arthur, de broer van Lambik, die het geheim kent om te kunnen vliegen. (zie hiervoor het album De vliegende aap.) Lambik krijgt een appelflauwte als hij beseft dat het gaat om zijn teergeliefde broer, en zakt in elkaar.
Toevallig brengt een postbode een brief bij Sidonia gericht aan Lambik en afkomstig uit de Congo. In deze brief meldt Arthur dat hij op weg is naar België vanwege een belangrijke zaak, betreffende het P.-A. geheim. Maar hij werd als een bedreiging gezien in het Congolese luchtruim en daarom neergeschoten. Onze vrienden branden nu van nieuwsgierigheid en weten via een flinke borrel Lambik het geheim te ontfutselen. In het P.A.- geheim gaat het om niemand anders als de vader van Lambik en Arthur! Deze man werd door de samenleving niet begrepen en in een gekkenhuis opgesloten. Lambik en Arthur wisten hem te bevrijden en zodoende kon hij naar de Congo ontvluchten. Arthur bleef bij zijn vader en Lambik keerde weer terug naar België.
Wiske ontdekt in de keuken plots een microfoon. De draad van de microfoon leidt naar een sombere verlaten villa in de buurt. Lambik en Jerom gaan op weg te onderzoeken wie hen wil afluisteren. Bij de villa aangekomen tilt Jerom het gebouw lichtjes op en Lambik kruipt er in. Plots worden ze beiden bedreigd door een hand met een pistool. Jerom springt naar voren en de hand met het pistool blijkt bedrog te zijn. Onmiddelijk hierop rijdt een kleine auto uit de garage van de verlaten villa weg. Jerom tracht hem nog te stoppen met zijn ongelooflijke kracht, maar helaas... Het lukt hem niet!
In vliegende vaart wordt de Gyronef gereed gemaakt en onze vrienden vliegen naar Belgisch-Congo.
Tijdens een onweer boven Congo ontdekt Wiske een verstekeling aan boord van de Gyronef: een man wiens gezicht onherkenbaar is door een stijve boord. De Gyronef wordt getroffen door een blikseminslag en onze vrienden zien zich gedwongen per parachute uit het vliegtuig te springen. Eerst laden 
ze het materieel, o.a. ook het auotootje Vitamietje, per parachute uit en daarna springen allen, behalve Lambik, want die ziet dat de man met de stijve boord aan de benzinetoevoer van de Gyronef aan het futselen is. Lambik beveelt hem hiermee te stoppen maar de onbekende wil dit pas doen als Lambik hem de weg wijst naar zijn vader. Lambik springt nu ook met zijn parachute uit de Gyronef en landt in de buurt van zijn vrienden. Zij zijn nl. geland in de buurt van een dicht mangrovewoud (een woud waar de bomen in ondiep water groeien, met als kenmerk veel luchtwortels). Jerom echter verwijdert zich van onze vrienden doordat hij hangend aan een opgeblazen tekstballonnetje dieper in het oerwoud terecht komt. Na tevergeefs Jerom gezocht te hebben slaan ze een kamp op om te overnachten.
Midden in de nacht worden onze vrienden opgeschrikt door wild tamtamgeroffel op holle boomstammen. Lambik en Suske gaan onderzoeken waar het tamtamgeroffel vandaan komt en ze ontdekken twee mensapen die een inboorling gevangen genomen hebben. Die twee mensapen willen de inboorling doden, maar Lambik en Suske steken er een stokje voor. De twee merken echter niet hoe een derde mensaap naderbij sluipt en er met de inboorling vandoor gaat. De aap smijt de inboorling in het water en meteen komt er een krokodil op af. Stoutmoedig springt Lambik in het water en ranselt het dier af terwijl Suske de inboorling uit het water helpt. De inboorling begint te verklaren, dat de mensapen de Joerangetangs zijn en elke inboorling doden die de blanken helpen.
Onze vrienden laten zich niet afschrikken door deze dreigementen en dringen dieper het oerwoud in om Jerom, Arthur en Papal-Ambik te vinden. Hierbij worden ze steeds belaagd door een wilde horde van Joerangetangs.
Jerom heeft ondertussen de gewonde Arthur gevonden en wil naar zijn vrienden terugkeren. Maar hij wordt samen met Arthur door een nijlpaard verzwolgen, dat daarop verdwijnt.
De Joerangetangs blijven intussen maar aanvallen en krijgen Suske, Wiske en Sidonia te pakken. Lambik heeft meer geluk en kan ontsnappen met Vitamietje. Na een tijd vindt hij de boomhut van zijn geliefde vader en na jaren zien zij elkaar weer, maar de twee zijn niet alleen! De stijve boord is er ook en bedreigt hen met een pistool. De geheimzinnige man wil weten of de oude man Lambiks vader is, maar in de hitte van de strijd merkt de mysterieuze kerel niet dat Lambik hem weg wil zwiepen met de tak waar hij op zit. Lambik laat de tak nu los en de stijve boord vliegt in een hoge boog weg.
Ondertussen stelt de leider van de Joerangetans, Bhi-bop, zich aan onze vrienden voor. Hij laat tegelijkertijd weten dat hij van plan is onze vrienden te vermoorden als Papal-Ambik niet bereid is zijn geheim, een middel tegen ouderdom, aan hem te geven.
Na vele verwikkelingen weet Lambik onze vrienden uit de klauwen van Bhi-bop en zijn Joerangetans te krijgen, zonder Papal-Ambiks geheim prijs te geven.
Op de veranda van de boomhut van Papal- Ambik vertelt de oude man aan Lambik en zijn vrienden, dat hij zijn geheim in zijn bolhoed verstopt heeft, maar het hoofdeksel is verloren. Plotseling staat Sidonia op en gaat in de hut zelf kijken. Ze heeft daar verdachte geluiden gehoord en kijkt onder het bed en niet lang daarna in de loop van een op haar gericht pistool. Lambik grijpt in en springt vanuit de deuropening op het bed. De tegenstander valt door het lomp gewicht van Lambik door de vloer van de boomhut en komt aan de voet van de boom terecht. De tegenstander is alweer de man met de stijve boord, die achter het geheim van Lambiks vader aan zit.
De stijve boord wordt opeens bedreigd door een nieuwe tegenstander, die hem met een speer wil doden. Lambik kan dit door een raak schot verhinderen. Uit dankbaarheid wil de stijve boord aan onze vrienden verraden wie de nieuwe tegenstander is: een Jujupke, die ziek is en de bolhoed heeft en... verder komt hij niet, want hij verliest het bewustzijn.
Onze vrienden gaan er meteen achteraan en komen terecht in de versterkte kraal van de negerstam. Daar heerst opwinding de stan zal aangevallen worden door een leger van Joerangetangs. Hun hoofdman is op reis en Bololo de tovenaar is verdwenen. Het is Lambik nu duidelijk dat deze Bololo de bolhoed heeft en hij neemt gretig het leiderschap over de Jujupkes op zich en knutselt aan een kokosnotenkanon ter verdediging.
In de holst van de nacht keert Bololo terug naar de kraal omdat de bolhoed zich daar bevindt. Nadat hij de hoed heeft gepakt wil hij weer vluchten. Wiske ziet de tovenaar gaan en waarschuwt Suske aan het kanon. Juist als de tovenaar over de omheining wil ontsnappen wordt hij geveld door een drietal rake kokosnoten. De hoed valt echter samen met de tovenaar over de omheining. Wiske zoekt meteen naar de hoed, maar buiten een bewusteloze tovenaar is de hoed nergens te vinden. In de verte zien onze vrienden een gedaante met hoed wegvluchten. Wiske gaat rap er achter aan en kan de gedaante inhalen door aan de poten van een vliegende ibis te gaan hangen. Zij laat zich pardoes op de gedaante vallen en dat is niemand anders als ... de hardnekkige stijve boord.
De bolhoed is bij deze actie in de rivier geduikeld. Wiske springt er achteraan maar ziet zich snel omringd door hongerige krokodillen. De stijve boord heeft ondertussen de bolhoed weer uit de rivier gehaald en wendt zich vol afgrijzen af van wat hij ziet, want de krokodillen beginnen met hun aanval . Juist als ze Wiske willen verslinden duikt een nijlpaard op en opent zijn reusachtig muil. Wiske klimt er snel in en ziet tot haar verbazing licht branden in de slokdarm van het dier. Ze kruipt verder en treft er Jerom en Arthur. Arthur is ondertussen genezen. Zij licht de twee in over de gebeurtenissen. Het nijlpaard is zo vriendelijk om de drie vrij te laten en Arthur vliegt meteen met Jerom en Wiske op zijn rug naar de kraal van de Jujupkes.
Ondertussen draait de belegering op volle toeren. Men vreest in de versterkte kraal dat ze het niet meer lang kunnen volhouden. Op dat moment nadert Arthur met Jerom en Wiske. Jerom laat zich midden in het leger der Joerangetangs vallen. In het dorp vindt ondertussen een ontroerend weerzien plaats tussen Lambik en Arthur, dat abrupt beëindigd wordt door zoiets als een atoombomontploffing buiten het negerdorp. Het is Jerom, die ontzettend te keer gaat. 's Morgens ontwaren onze vrienden bergen van bewusteloze Joerangetangs. De oorlog is voorbij en de mensapen druipen af.
Ontmoedigd gaan onze vrienden naar de boomhut, want de stijve boord heeft immers de bolhoed. Opeens is Jerom weg en keert na een tijd met de door uitputting bewusteloze stijve boord en Vitamietje terug. Of door verstand of door instinct vond Jerom de geheimzinnigaard samen met Vitamietje bij de neergestorte Gyronef.
De stijve boord maakt zich nu bekend, hij is een ambtenaar in dienst van de belastingen en moest een brief persoonlijk afgeven bij Papal-Ambik, maar moest eerst te weten komen wat er in de bolhoed verstopt is. Van zijn kant geeft de vader van Lambik nu zijn geheim prijs. Er zit namelijk een pensioenkaart in. Lambik verwijt zijn vader of dit alles is voor zijn oude dag, maar de stijve boord begint opeens heel hard te lachen. Tot ieders verrassing brengt de man de overtollig betaalde belastingen terug! Papal-Ambik kan nu zonder geldzorgen zijn oude dag doorbrengen. Arthur blijft bij zijn vader en onze vrienden keren samen met de belastingsambtenaar in de Gyronef terug naar huis.
Tekst: Alain Stienen
|
Lezers-recensiesWat vinden de lezers van dit verhaal?Bekijk de Lezers-recensies voor dit verhaal. Schrijf zelf een recensie. |
