De steensnoepers

Rode reeks no. 130 (1e druk: maart 1972)

De steensnoepers beleefde haar voorpublikatie zoals gewoon in De Standaard, om te beginnen met een aankondiging op 13 augustus 1971. Het verhaal begon op 14 augustus en eindigde op 27 december 1971.
De eerste druk van het album als eerstuitgave kwam iets later, in maart 1972, uit.

Wat bij het lezen van de vooraankondiging opvalt is dat in het midden van de tweede strook beloofd wordt, dat Jerom waardige tegenstanders krijgt. We zien hier een reusachtige klauw van waarschijnlijk een dinosaurus uit het struikgewas van een jungle naar Jerom grijpen. In het verhaal echter zie je niets van zulke dieren, die Jerom aanvallen.(!) Meteen op het volgende plaatje zien we een duikboot in zoiets als een grot. Alweer valt hiervan niets te bekennen in het verhaal. De duikboot komt in het begin van het verhaal voor en de grot is tegen het einde van het verhaal te zien en is de schuilplaats van de "Scorpioen", een tank in vorm van een schorpioen. (!)

De steensnoepers is tegelijkertijd het laatste verhaal van Willy Vandersteen zelf. Met het volgende verhaal, De gekke gokker nam Paul Geerts de pen over. Sporadisch zou Willy Vandersteen tot in de late jaren 80 nog enkele verhalen toevoegen aan de reeks waarmee hij tot ver over de grenzen van België bekend werd. Deze penoverdracht valt in getekende vorm in De verdwenen verteller te zien.

In het begin van het verhaal laat Lambik het repareren van Sidonia's koelkast links liggen voor een uitzending van de serie Gunsmoke.
Gunsmoke is een Westernreeks uit de jaren 60/70. Westernreeksen waren in die tijd enorm populair. Zij dienden als puur escapisme. Mannen, die moe gewerkt waren kwamen naar huis en wilden niets weten van de Vietnamoorlog, studenten revoltes, Ho Chi Min, Che Guevara en het Watergateschandaal. Ze wilden zich gewoon vijftig minuten ontspannen. De verhalen in deze reeksen waren vrij eenvoudig van vertelstructuur en doorspekt met de normale ingrediënten van een Westernfeuilleton: revolvers, galopperende paarden, valse bandieten, fluitende kogels, indianen en heldhaftige sheriffs.
De bekendste Westernreeksen uit die tijd waren Bonanza, The Virginian en Lambiks lievelingsserie ... Gunsmoke.

Willy Vandersteen maakt hier ook weer gebruik van het vertelmiddel van een vergeten wereld, zoals in De groene splinter. Degene die hierover meer wil weten kijkt maar eens bij de verklarende inleiding van De groene splinter.

Samenvatting

Lambik is sinds korte tijd klusjesman en valt niet alleen bij zijn klanten op in handvaardigheid maar ook door zijn onvriendelijkheid jegens de klanten. Zo ook bij Sidonia, die een kapotte koelkast heeft.
Lambik, meent in een kanaal een periscoop van een duikboot te zien. Ook Suske heeft iets te vertellen over een duikboot. Lambik laat zich overhalen om de koelkast van Sidonia alsnog te repareren mits Suske het verhaal over zijn ontmoeting met de duikboot vertelt. Na het verhaal laat Lambik alles vallen en liggen voor een televisieserie.
Lambik wordt ontvoerd

Thuis aangekomen wil hij zich juist ontspannen voor de tv, maar wordt door twee onguur uitziende kleerkasten in regenmantel en hoed hardhandig meegenomen voor een klus op een grote villa dicht bij het kanaal waar de duikboot gezien werd. De eigenaar van deze villa is Poweril (grappige naamgeving afkomstig van de Engelse woorden "power" en "ill". "power" betekent macht en "ill" betekent ziek, dus machtziek!), een groot zakenman die overal ter wereld bergen, zoals de Mont Blanc, aan het kopen is. Lambik moet de motorpomp in de kelder repareren en ontdekt hierbij een valluik met een slot erop.

De volgende dag komt Lambik goed geluimd bij Sidonia aan en repareert zonder meer de koelkast. Sidonia vindt dat vreemd en informeert per telefoon bij Jerom, waarom Lambik zo verandert schijnt te zijn. Jerom weet het ook niet. Ondertussen komen de twee kleerkasten van Poweril bij Jerom aan de deur en vragen naar Lambik. De twee merken echter dat Jerom geen kat is om zonder handschoenen aan te pakken. Lambik, die hierop toevallig naar huis komt wordt gevankelijk door de twee afgevoerd. De niets vermoedende Jerom vindt Lambiks gereedschapstas en rijdt naar Sidonia om te melden, dat dit alles verdacht is. Wiske vindt een bericht van Lambik op de deksel van de gereedschapstas. Er staat vermeld dat als hem iets gebeurt ze in de kofferbak van zijn auto moeten kijken. Meteen gaan onze vrienden naar buiten naar de auto en zien tot hun verbazing dat de kofferbak open staat.
Lambik hangt intussen aan zijn twee armen in de kelder van Poweril en wordt uitgevraagd.

Sidonia en de kinderen worden ondertussen thuis geplaagd door iets dat gaten in de muren maakt. Suske krijgt het uiteindelijk te pakken onder een emmer en is nu verplicht op de emmer te blijven staan om te voorkomen dat het wegloopt en nog meer schade aanricht.
Lambik weet ondertussen uit de kelder van Poweril te ontsnappen en gaat op weg naar huis.
Toko, de Toeketoe Het schiet Sidonia plotseling te binnen dat het wezentje zich beslist niet laat stoppen door een emmer en zo is het ook. Het heeft een put gegraven om te ontsnappen. Wiske volgt het spoor van het wezen en botst buiten op Lambik die iets met zich meedraagt. Het iets is een Toeketoe, een voorhistorische diersoort die in een verborgen vallei leeft in Tunesië. Poweril vond dit diertje per toeval en ontdekte dat het stenen eet. Hij wil het spijsverteringsstelsel van het diertje doorgronden om er zaken mee te doen. Op het moment is hij bezig alle rotsen en bergen op te kopen om een steenmonopolie op te richten. Zo wil hij het voedselprobleem op de Aarde oplossen, maar fortuinen verdienen door zijn steenmonopolie. Toko, de naam van het diertje, moet hem dan de weg naar de vallei verraden. Toko (het diertje beheerst, weliswaar stotterend, verschillende talen, waaronder het Nederlands (!) ) weigerde echter de weg te verraden. Lambik smokkelde hem naar buiten en door het diertje leerde hij ongedwongen gedienstig te zijn, tot vreugde van hemzelf (en van zijn medemensen).

Het diertje wordt aan professor Barabas voorgesteld, maar ze worden door Poweril en zijn trawanten gestoord, die het diertje willen ontvoeren. Opnieuw maakt Jerom er korte, zelfs héél korte, metten mee en kegelt ze naar buiten.
Met de Gyronef maken onze vrienden zich onmiddelijk op weg naar Tunesië om Toko naar huis te brengen voordat Poweril en zijn kornuiten weer opduiken. Deze laat zich niet afschepen en vaart met zijn duikboot achter hen aan. Poweril lukt het weer Toko te ontvoeren en in Tunesië hervatten onze vrienden de strijd om Toko en bevrijden het diertje weer uit de klauwen van Poweril. Poweril laat zich niet kisten en presenteert zijn geduchte wapen: de "Scorpioen". Dit is een tank waarmee men tonnen zand op een tegenstander kan spuiten.
Onze vrienden bereiken als eerste de vallei met de voorhistorische diertjes en moeten het nu verdedigen tegen Poweril en zijn "Scorpioen".

Tekst: Alain Stienen

Lezers-recensies

Wat vinden de lezers van dit verhaal?
Bekijk de Lezers-recensies voor dit verhaal.
Schrijf zelf een recensie.