De stalen bloempot

Rode reeks no. 145 (1e druk: 1973)
Voor het eerst in album verschenen in 1951

De stalen bloempot Na het einde van de voorpublicatie van De stierentemmer op 15 mei 1950 kwam meteen de aankondiging van het nieuwe verhaal op 16 mei 1950 uit. Vantevoren verscheen er tevens, om het nieuwe verhaal extra te promoten, een tekstblok op 13 mei 1950.
Het verhaal liep als voorpublicatie van 17 mei 1950 tot 22 september 1950.
het album kwam uit in 1951.

Naast De mottenvanger is De stalen bloempot één van de meest politiek getinte verhalen die ooit door Willy zijn gemaakt. Dit verhaal staat nl. geheel in het teken van de koningskwestie.
De politiek in het België van die tijd werd volledig beheerst door deze zaak. In maart 1950 kwam dan het hoogtepunt: de volksstemming voor of tegen de terugkeer van de verbannen koning Leopold III. Er werd een meerderheid voor de terugkeer behaald maar de Waalse socialisten saboteerden de volksstemming en dwongen de koning tot een troonsafstand, hetgeen een trauma veroorzaakte bij de Vlamingen.
De Standaard was van oudsher al eerder rechts georiënteerd en fungeerde mee als de openbare Vlaamse opinie in deze zaak. Vele verontwaardigde artikels in dit dagblad zagen hiermee het licht. Dat Willy via zijn razend populaire strip in dit dagblad zijn visie van deze zaak liet zien, is niet meer als logisch.

Wat ook opvalt hier in dit verhaal is het onverhuld naar voren schuiven van rooms-katholieke waarden. Dat komt o.a. doordat de clerus toendertijd veel openlijker in het normale leven ingreep dan het nu het geval is. De clerus was een grote politieke machtsfactor in de Vlaamse samenleving. Wat zij zeiden was heilig en werd uitgevoerd. Willy was zich dat bewust en liet daarom in zijn strips vaak zulke christelijke symbolen verschijnen. Strips werden vroeger niet graag gezien door deze geestelijken, maar omdat Willy een Vlaming was en duidelijk zijn katholieke gezindheid niet onder stoelen of banken verstopte, werd zijn werk geaccepteerd. Later in de jaren 60 nam de invloed van de geestelijken af en verdwenen ook langzaam maar zeker de christelijke symbolen uit de Suske en Wiske-reeks.

In dit verhaal duikt ook de zogenaamde "toren van Babbelar" op. Willy Vandersteen heeft hier overduidelijk als inspiratie een schilderij van Pieter Breughel de Oude (ca.1525-1569) voor ogen gehad. Op dit schilderij is een toren te zien, die als een soort piramide de lucht in gebouwd wordt.
Volgens het Oude Testament spraken alle mensen en volkeren op de Aarde één taal!!! Volgens het boek Genesis wilden de mensen een toren bouwen tot in de hemel om met God te spreken. God was toornig over zoveel arrogantie, dat hij deze mensen strafte door er voor te zorgen, dat ze elkaar niet meer konden verstaan. Deze toren van Babel wordt steeds in verbinding gebracht met de oude stad Babylon. De ruïnes van deze stad zijn te vinden op de oostelijke oever van de rivier Eufraat, ca. vijftig kilometer zuidwaarts van Bagdad, de hoofdstad van Irak.
De reden voor deze verbinding ligt misschien in het feit dat de vroegere "hangende tuinen van Babylon" ook piramidevormig opgebouwd waren.

De toren van Babbelar wordt gepresenteerd aan Suske

Samenvatting

Suske en Wiske worden ontvoerd door middeleeuws uitgedoste mannen die een stalen bloempot als masker op hun hoofd hebben. Lambik komt ongemerkt aan boord van de rijnaak waar de bloempotters zich op schuilhouden. Een sluiswachter krijgt dit mee en verwittigt Sidonia, die daarop de Gyronef pakt en de ontvoerders tracht na te vliegen. Ondertussen wordt Lambik overmeesterd door de bloempotters en samen met de kinderen wordt hij op een galjoen gebracht. Samen met Lambik wordt Wiske op het galjoen opgesloten. Suske krijgt nu van de bendeleider de ware toedracht te horen waarom ze ontvoerd zijn.
Op Amoras is een zekere welvaart ontstaan maar er zijn moeilijkheden op komst en het volk van Amoras wil weer een koning. Aangezien Suske een der laatste nazaten is van Sus Antigoon, de stichter van Amoras, is hij de geschikte kandidaat voor de troon. De archieven op Amoras bevestigen dit.
Suske wil niet de belangen van deze bende dienen en weigert. De bendeleider dreigt nu Lambik en Wiske om te brengen. Suske moet nu wel toestemmen om het leven van zijn vrienden te redden.

Lambik en Wiske worden vrijgelaten in een sloep, niet wetend dat de wrede bendeleider er een tijdbom in heeft verstopt. Door ruzie raken Lambik en Wiske overboord. Wat een geluk is, want de bom ontploft op het moment dat ze in het water terecht komen.
Sidonia, die hen gevonden heeft met de Gyronef, redt ze juist op het nippertje voor een aanval van een zwaardvis.
Ze vliegen nu richting Amoras het galjoen achterna. Voor de kust van Amoras zien ze het schip. Suske ziet de Gyronef, klimt de mast in en wordt gered door onze vrienden.
Ze landen op Amoras en treffen er Alowisius Blaaskop, de stadhouder. Deze verklaart, dat de bewoners van Amoras hun welvaart willen zien in vorm van een kathedraal naar voorbeeld van de kathedraal van Antwerpen. De bloempotters willen echter de toren van Babbelar.

Suske wordt nu officieel koning van Amoras en steunt openlijk voor het publiek het plan voor de bouw van de kathedraal. Lambik promoveert tot de bouwmeester van dit objekt.
Onze vrienden beginnen te zoeken naar een mogelijkheid om de bende eindelijk op te rollen maar merken dat Alowisius Blaaskop schijnbaar met de bloempotters onder een hoedje speelt. Ze worden tevens hier en daar tegengewerkt door een zekere Kanegem, de alchimist van Blaaskop. Na verdere verwikkelingen belanden ze uiteindelijk bij Jef Blaaskop, gewezen stadhouder en gevreesde tiran van Amoras. (zie hiervoor het verhaal Op het eiland Amoras)
Jef Blaaskop is sindsdien op het rechte pad gebleven en is tandarts geworden. Maar hij is ook degene die het geheim omtrent de verbindingen tussen Alowisius Blaaskop en de bende der stalenbloempotters kent...

Tekst: Alain Stienen

Lezers-recensies

Wat vinden de lezers van dit verhaal?
Bekijk de Lezers-recensies voor dit verhaal.
Schrijf zelf een recensie.