Suske en Wiske op het WWW
Suske en Wiske op het WWW
Suske en Wiske

De nare varaan


Vorige Index
Index
Volgende

Rode reeks no. 153 (1e druk: februari 1975)

De nare varaan Willy Vandersteen maakte tijdens zijn leven vele reizen. Verhalen zoals De gouden cirkel, De sisssende sampam, De Tartaarse helm en De wilde weldoener getuigen hiervan. Zo ook De nare varaan!
Ofschoon Paul Geerts de synopsis geschreven en het verhaal getekend heeft, heeft Willy Vandersteen de aanleiding tot dit verhaal gegeven. Hij bezocht tijdens één van zijn reizen het eiland Komodo, met haar reusachtige varanen, en gaf die gegevens door aan Paul Geerts en die weefde er een verhaal om.
Het eiland Komodo behoort tot het Indonische archipel. Op dit eiland leven de grootste hagedissen, die op aarde nog bestaan. Ze bereiken lengtes van ongeveer 5 tot 6 meters en leven hoofdzakelijk van aas, ook maken zij jacht op allerlei gedierte, zoals geiten. Zelfs mensen zijn niet veilig voor ze. Het speeksel is de succesformule van de varanen voor de jacht op dieren. Een beet van zo'n dier moet meteen behandeld worden omdat in het speeksel ontelbare bacteriën zitten waardoor een wond kan gaan ontsteken en het slachtoffer sterft.

Zoals altijd verscheen in De Standaard een aankondiging en dat op woensdag de 13e maart 1974. De voorpublicatie begon van 14 maart 1974 tot 24 juli 1974. Het album zelf verscheen eerst in februari 1975.

Samenvatting

Sidonia voelt zich eenzaam! Lambik voelt de nattigheid en wimpelt haar af met de compromis, dat hij raad gaat zoeken bij hun geestelijke vader, Willy Vandersteen. Hij is net terug van een wereldreis en heeft o.a. het eiland Komodo bezocht. Op dit eiland leven reusachtige hagedissen en volgens de legenden zijn het betoverde prinsen. Sidonia is echter niet te troosten uit louter eenzaamheid en Lambik laat haar een foto zien van zo een hagedis. Hierbij raakt ze overstuur en wordt in een ziekenhuis met een zware inzinking opgenomen.
Lambik, Suske en Wiske gaan hierop naar Indonesië om zo een varaan te vangen in de hoop, dat deze varaan werkelijk een prins is en zodoende Sidonia zou kunnen genezen.
Op het eiland Komodo aangekomen werkt een geheim genootschap onze vrienden tegen. Ze willen niet, dat een prinselijke Komodo-varaan op het vaste land komt, want dan zou hun genootschap opgelost worden.
Na enige avonturen op Komodo brengen onze vrienden, ondanks de tegenwerking van het genootschap, een varaan mee. De voorspelling komt uit en het genootschap wordt opgerold.

Thuis in België worden Sidonia en de varaan aan elkaar voorgesteld, maar het is niet liefde op de eerste blik, bij zoveel wederzijdse lelijkheid.
Sidonia geeft niet op en vraagt professor Barabas om raad. Hij raadt haar aan bij volle maan rond een heksenkring, een cirkel gevormd door paddestoelen, te dansen en dan zal de varaan een prins worden.
Onbewust laten Lambik en Wiske de varaan en Sidonia merken, dat zij hen lelijk vinden. Ontzet hierover smijt Sidonia Lambik het huis uit. De varaan meent nu, dat hij de oorzaak van alle ellende is en vlucht. Tijdens zijn vlucht brengt hij de streek in rep en roer. Door zijn enorme grootte denkt iedereen, dat hij een monster is. Alleen in een geestig verwarde man, die geen verschil ziet tussen mooi en lelijk, vindt hij een vriend. Die wordt echter na een tijd opgepakt en de varaan staat er weer alleen voor.
Sidonia gaat op de zoek naar de varaan, nog steeds in de hoop, dat hij een betoverde prins is. Ze vindt hem en in een bos en ziet daar ook een heksenkring uit paddestoelen maar valt daarbij door uitputting in slaap. De varaan gaat hierna weg en wordt aangereden door een auto.

Het leger wordt hier op gealarmeerd en wil het "monster" liquideren. Jerom, Lambik, de kinderen en Sidonia grijpen in en verhinderen dit. Na de succesvolle redding van de varaan krijgen onze vrienden door een inwoner, nl. de tovenaar, van het eiland Komodo de melding, dat de varaan gedwee meeging naar België, omdat zijn kroost in de dierentuin van Antwerpen zit en hij hen nog eens wilde zien.
De varaan en de tovenaar gaan weer terug naar Komodo. Sidonia is wel ontgoocheld, maar houdt zich dapper en gaat regelmatig op bezoek naar de zoo van Antwerpen om de kinderen van de varaan te bezoeken.



Tekst: Alain Stienen

Aankondiging in 'De Standaard'